Tears

32. acquaintance

p.o.v. Jeremy

We zitten met z'n allen in de huiskamer van Link. Enzo en nog 3 andere jongens hebben 4 stoelen gepakt en zitten tegenover ons. Joost, Link, Pascal, Harm en ik zitten op de bank. Ik zit naast Harm. Harm is onderweg weer wakker geworden. Joost, Pascal en Link zitten aan de andere kant van de bank. Joost en Link zitten half bij elkaar opschoot. Volgens mij zijn ze ook een stel, want onderweg zat Link bij Joost op zijn rug. "Zullen we ons even voorstellen, want de helft van jullie ken ik niet." zegt Pascal. We beginnen bij Harm. "Ik ben Harm." "Ik ben Jeremy, het vriendje van Harm." Ik geef Harm een kusje op zijn wang. Hij begin te blozen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder. Hij gaat met zijn hand door mijn haren heen. "Ik ben Don. Ik ben een vriend van Link." "Ik ben Enzo, ik ben het broertje van Milan." "Ik ben Milan, de broer van Enzo." Ze beginnen te lachen. "Ik ben Enzo, het broertje van Jeremy." Hij kijkt me vrolijk aan. "Ik ben Pascal." "Ik ben Link, het vriendje van Joost." "En ik ben Joost, het vriendje van Link." Het is een tijdje stil, totdat mijn broertje die stilte onderbreekt. "Maar Jer, wat is er daar gebeurd?" Ik kijk Harm aan. Ik moet weer denken aan die angst. Die angst die ik daar iedere dag had. Een traan rolt over mijn wang heen. Als ze het willen weten, moeten ze het hele verhaal weten. Is dat wel slim om dat te vertellen? Ik twijfel, maar besluit om het wel te doen. Link, Joost en Pascal hebben ook het hele verhaal vertelt, dus nu zijn wij aan de beurt. Ik kijk naar Harm. Hij knikt. "Het begon bij de open plek in het bos. Ik viel in het meer en kwam er niet meer uit..."

"En toen werden we wakker in dat bos." De tranen stromen over mijn wangen heen. Ik heb ze alles vertelt, maar dan ook echt alles. Harm legt zijn armen om me heen en geeft me de knuffel die ik nodig heb. Iedereen is sprakeloos. "Wat heftig..." Hoor ik Don zachtjes zeggen. Harm barst nu ook in tranen uit. Enzo komt naar ons toelopen en slaat zijn armen om ons heen. "Als ik dit had geweten, had ik veel eerder geprobeerd te ontsnappen." Als snel volgen de andere ook en zitten we vast in een grote groepsknuffel. 

Na wat kletsen gaan Milan, Enzo K en Don weg. Enzo en Milan hebben ook hun verhaal vertelt. Volgens Don konden Milan en Enzo K bij hem blijven slapen, totdat ze een plek hadden waar ze kunnen wonen. Pascal, Joost, Link, Harm, Enzo en ik zitten nog in de woonkamer van Link. "Maar jullie hebben dus krachten?" hoor ik Joost opeens zeggen. We knikken. "Mag ik het zien!" Zegt Link enthousiast. Harm en ik kijken elkaar aan. "Why not?" zegt Harm, terwijl hij opstaat. Hij steekt zijn arm naar me uit. Ik pak zijn hand en hij trekt me omhoog. "Maar niet al te lang." zeg ik lachend. Harm strekt zijn arm. Zijn hand heeft hij in een vuist. Wanneer hij zijn hand opent, dansen er allemaal vlammen over zijn hand heen. Iedereen staart verbaast naar Harm. Ik begin te lachen. Harm nu ook. Hij maakt zijn hand weer tot een vuist, zodat de vlammen verdwijnen. "Nu Jeremy!" zegt Link nog enthousiaster. We beginnen te lachen. Joost geeft Link een kus op zijn voorhoofd. Link begint te blozen. Ik zet een stap naar voren. Mijn arm strek ik ook, net zoals Harm. Ik concentreer me op mijn hand. Er komt waterstraal uit. Ik kan hem besturen zonder dat ik ook maar iets hoef te doen. Ik laat de straal om de jongens heen cirkelen. Ze kijken hun ogen uit. Wanneer ik klaar ben, keert de straal terug naar mijn hand en verdwijnt hij. De reacties van de jongens zijn geniaal. De een is heel stil en moet nog verwerken wat er zojuist is gebeurd. De ander (*Kuch* *kuch* Link) is enorm enthousiast. Harm en ik gaan lachend op de bank zitten. Opeens zie ik Pascal ernstig kijken. "Wat is er?" vraag ik aan hem. "We moeten weer terug." zegt Link.

Slechter deelntie dan normaal, maar dit deel moest komen anders klopt t verhaal niet xD