Tears

19. Back to home

P.ov. Enzo

Ik mis Jeremy. Ik heb hem geappt, maar hij antwoord niet meer. Is hij mij vergeten? Is er iets met hem gebeurd? Ik hoor de bel weer. We moeten nu gaan slapen, anders krijgen we grote problemen. Ik klim in mijn hoogslaper. Enzo en Milan gaan ook in hun bed liggen. Ik sluit mijn ogen. Vandaag was een zware dag. Al snel val ik in slaap. Opeens krijg ik een hele rare droom

Nachtmerrie Enzo

Jeremy wordt in elkaar getrapt door een aantal mannen, terwijl Harm ze probeert weg te duwen. Ze zien er allebei moe en gebroken uit. Opeens sluit Jeremy zijn ogen, en gaan ze niet meer open. De mannen tillen Jeremy op en lopen weg met hem. Harm wordt vastgehouden door een paar andere mannen.

Einde nachtmerrie Enzo

Ik schrik wakker. Het is nog donker buiten. Enzo en Milan liggen nog te slapen. Ik ben er klaar mee. Ik klim mijn bed uit. Ik moet hier weg. Ik moet Jeremy weer zien. Ik kijk de kamer rond. Mijn ogen vallen op een raam. Loop naar het raam. Zou dit raam nog open zijn? Ik leg mijn hand op de klink en haal hem naar beneden. Het raam gaat open. Opeens komt er een koude wind naar binnen. Ik pak mijn telefoon en wat kleren en stop ze in een tas. Opeens hoor ik dat Enzo en Milan wakker worden. "Wat ga je doen?" vraagt Milan nog half-slapend. "Sorry jongens, ik moet weg." "Wacht, laat ons meegaan. We zitten hier al jaren." zegt Enzo, terwijl hij uit zijn bed klimt. Milan springt ook zijn bed uit. Ze trekken snel hun kleren aan. Wanneer ze klaar zijn klimmen we met z'n drieën uit het raam. Gelukkig zit onze kamer op de begaande grond.  Als we allemaal op de grond staan rennen we het bos in zodat niemand ons meer kan zien. Ik volg Milan en Enzo, want ze weten waar het dorp is. In het bos is het donker en stil. Wanneer we diep genoeg in het bos zijn stoppen we met rennen en lopen we verder. De blaadjes onder onze schoenzolen kraken. Opeens zie ik licht. Enzo en Milan zien het zo te zien ook, want we rennen er met z'n drieën op af. We zien huisjes. We hebben een dorp gevonden! In het dorp hebben we al snel een station gevonden. We lopen naar binnen en kijken waar de treinen heen gaan. Ik zie dat er een trein richting Mirbossen centraal gaat. Wacht? Daar is Jeremy! "Jongens, we moeten de trein pakken richting Mirbossen centraal!" We komen 3 kaartjes van het laatste geld dat ik nog bij me had en lopen richting het perron. We wachten daar op de trein. Als de trein aankomt lopen we naar binnen en gaan we zitten. Ik ga Jeremy weer zien! Eindelijk!

P.o.v. Harm

Ik lig in een doktersstoel. De mannen binden mijn handen en voeten vast zodat ik niet weg kan. Wat zijn ze met me van plan? De mannen komen mijn kant oplopen. Ze zetten een helm bij me op. Opeens vallen mijn ogen dicht, gewoon uit het niets en krijg ik een flashback. 

Flashback Harm

Ik liep samen met mijn broertje Quin door het bos heen. Ik was net een paar dagen negen. Opeens liep Quin niet meer naast me. Hij was ineens verdwenen. Ik zocht overal, maar kon hem nergens vinden. "Harm!!" Hoorde ik iemand schreeuwen. Het was Quin. Ik rende zo snel mogelijk op het geschreeuw af. Ik zag iets wat ik nooit meer zou vergeten. Het was Quin, die door 2 mannen in een auto werd gegooid. Ik rende er zo snel mogelijk naar toe, maar het was te laat. De auto reed weg met mijn broertje erin. Ik heb hem nooit meer terug gezien.

Einde Flashback Harm

Ik word wakker. De mannen staan om me heen. Mijn wangen zijn helemaal vochtig. Ze maken me los en brengen me terug naar de kamer waar Jeremy en ik nu al dagen zitten. Ik zie Jeremy daar liggen. Hij is nog steeds bewusteloos. De mannen duwen me de kamer in en gooien de deur achter me dicht. Snel ren ik naar Jeremy toe. Hij ademt gelukkig nog, maar moeilijk. De tranen verlaten mijn ogen. "Laat me hier alsjeblieft niet alleen Jer! Ik heb je nodig!" Ik druk hem tegen me aan. Hij mag me niet verlaten. Ik wil niet nog iemand verliezen. Opeens hoor ik een stem. Het is de enige stem die ik nu wil horen. De enige stem waarnaar ik nu verlang. "H-harm?" Hoor ik Jeremy zacht zeggen. Ik kijk hem aan recht in zijn prachtige blauwe ogen. "Je bent wakker!" Ik omhels hem. "H-hoe deed je dat?" vraagt hij dan. "Wat deed ik?" "Toen je me net vasthield, voelde ik een soort van warmte door me heen gaan. De pijn verdween en ik kreeg weer kracht om mijn ogen te openen." Ik kijk hem verbaast aan. "Ik deed helemaal niks." "Heeft het misschien iets te maken met je krachten?" "Geen idee, hadden we nu dat boek maar." Opeens gaat Jeremy rechtop zitten in de kleermakerszit. Hij doet iets raars met zijn handen en opeens heeft hij het boek in zijn handen. "Hoe deed je dat?" "Heb je je huiswerk niet gedaan, Harm?" Vraagt hij lachend "Doe je ogen dicht en ga in de kleermakerszit zitten. Houd je handen bij elkaar en concentreer je op het boek. Beweeg nu je handen langzaam uit elkaar." Ik opende m'n ogen weer. Mijn handen hadden het boek vast. Ik begin erin te bladeren. Na een tijdje kom ik op een bladzijde met de titel 'Genezen'. "Jeremy, volgens mij heb ik wat gevonden." Jeremy komt naast me zitten en we beginnen met lezen.

Hallo mensen

Link heeft MOM gewonnen! Ik vond het wel mooi de Jeremy alle potjes won en Link uiteindelijk de finale won XD! Hij heeft eerlijk gewonnen! 

1000 woorden