Tears

16. My secret

P.o.v. Jeremy

Ik zit alleen in de kamer waar ik al dagen zit. Het enige wat ik deze dagen op heb is droog brood en water als ontbijt en soep met water als avondeten. Het is niet te eten, maar het is beter dan geen eten. Ik speel een beetje met mijn vingers, totdat de deur opeens opengaat. Ik schrik op. Ik voel angst. Er wordt een enorme jutten zak naar binnen gesleept. Wanneer de zak midden in de kamer ligt lopen de mannen weg. Wat zit er in de zak? Ik twijfel, maar kom tot de conclusie dat het slimmer is om de zak te openen. Stel dat er iemand inzit. De bovenkant van de jutten zak zit vast met een touw. Ik probeer het touw los te maken, maar het is een erg ingewikkelde knoop. Na een tijdje heb ik de knoop los. Ik kijk in de jutten zak. Er zit iemand in. Ik haal de persoon uit de zak. Opeens zie ik wie het is. Harm? Wat doet hij hier? Hij moet veilig thuis zitten! Niet hier! Hij is hier niet veilig! "Harm?" Harm begint langzaam wakker te worden. Hij kijkt om zich heen en ziet dat hij in een kamer zit. Dan ziet hij mijn zitten. "Jeremy?" "Jaa?" Hij slaat zijn armen om me heen. "Ik was bang, Jer. Je was opeens verdwenen. Ik heb het hele dorp uitgekamd, maar je was nergens." Ik zie dat Harm tranen in zijn ogen heeft. Ik geef hem een knuffel. "Ik ben nu hier." Dan gaat de deur weer open. Harm deinst naar achter. Ik zie de angst in zijn ogen. Er komen vier mannen op ons aflopen. Ze pakken onze armen vast. Harm kijkt me bang aan. Ik ben zelf ook bang. Wat willen ze van ons? We lopen weer de kamer uit. Ik loop voorop met 2 mannen en Harm loopt achter me met ook 2 mannen die hem vasthouden. We lopen een kamer binnen. In de kamer staan 2 stoelen. Harm en ik worden gedwongen om in een stoel te zitten. Wanneer we zitten worden we weer vastgebonden. De vier mannen gaan voor ons staan. "wat leuk om je weer te zien, Jeremy!" zegt een van de mannen. Harm kijkt me bezorgt en bang tegelijk aan. "En wat leuk dat je er ook bent, Harm." "Wat willen jullie van ons?!" Ik zei dat net iets de hard. Een man loopt naar me toe en stompt me in mijn buik. De pijn is ondragelijk. "Jeremy!" hoor ik Harm schreeuwen. "niet zo brutaal, kleine!" Ik probeer de pijn te negeren, maar dat is haast onmogelijk. "Wil je echt zo graag weten waarom je hier bent, joch?" Ik knik. "Jullie zijn allebei iets. En dat kunnen wij niet gebruiken." Ik kijk Harm aan. Hij weet ook niet waar hij het over heeft. Ik zie dat een man een keer in zijn handen klapt. Opeens verschijnt er zwarte rook om ons heen. Ik zie helemaal niks meer. Het enige wat ik voel is pijn. Alles doet pijn. Ik schreeuw het uit. Ik hoor Harm ook. Opeens begint alles wazig te worden. Ik hoor Harm niet meer. Opeens zie ik alleen nog maar zwart. Mijn ogen beginnen langzaam dicht te vallen. Ik probeer me te verzetten, maar het lukt niet. Mijn ogen vallen dicht en ik val langzaam in slaap.

P.o.v. Harm

Ik word weer wakker in de kamer waar ik de vorige keer ook wakker werd. Jeremy ligt nog te slapen. IK ga tegen de muur aan zitten. Wat was dat van daarnet? Wat gebeurde er? Weten ze het van mijn krachten? Allemaal vragen gaan er door mijn hoofd heen. Opeens hoor ik Jeremy bewegen. Hij is dus ook wakker. Zal ik Jeremy mijn geheim vertellen? Zal ik Jeremy vertellen dat ik krachten heb? "Harm?" Jeremy komt naast me zitten. "Wat is er Jer?" "Ik moet je wat vertellen, Harm." "Ik ook aan jou." Jeremy strekt zijn arm uit. Uit zijn vuist komt een bel van water. Ik strek nu ook mijn arm uit. Ik open mijn hand. Op mijn handpalm dansen de hete vlammen. "Dus jij bent de andere uitverkorene?" hoor ik Jeremy zachtjes zeggen. Ik knik. Jeremy geeft me een knuffel. "Harm, ik ben zo bang. Ik weet niet wat ze van ons willen. Ze laten ons sowieso niet met rust." De ogen van Jeremy beginnen te tranen. "Rustig Jer. Ik zal je beschermen." "Maar Harm, heb je gezien wat ze net deden. Ze deden het zo makkelijk. Ze kunnen waarschijnlijk nog veel meer. En dan kom ik aan. Een kleine jongen die niks kan." Ik zie dat Jeremy's gezicht helemaal nat is van de tranen. "Jer, zeg dat nou niet." "Het is zo." "Jer, je moet ophouden met jezelf zo noemen. Voor mij ben je niet die kleine jongen die niks kan. Voor mij ben je veel meer dan dat." Opeens voel ik twee zachte lippen op de mijne. Het zijn die van Jeremy. Iets waar ik lang naar verlangde, is eindelijk hier. Opeens duwt Jeremy me weg. "Sorry Harm." Zegt hij zachtjes, terwijl hij naar zijn voeten kijkt. Ik pak zijn kin en druk mijn lippen op die van hem en geef hem een kusje. "Jeremy, ik hou van je." Hij legt zijn hoofd op mijn schouder. "Ik hou ook van jou, Harm." 

P.o.v. ...

"Zitten ze weer in hun kamer?" vraag ik aan de man die net binnenkomt. Hij knikt. "Mooi, we moeten er voor zorgen dat er niks tussen ons plan komt." De man knikt weer. "Alleen we hebben ook minder goed nieuws. Michael en Joost zijn elkaar tegengekomen. Ze hebben gelogeerd en ze zijn volgens mij vrienden geworden." zegt de man. "We moeten ervoor zorgen dat ze niet de derde vinden." De man knikt en loopt de kamer uit. Michael en Joost mogen ons plan niet dwarsbomen. Ze kunnen alles verpesten.

Hallo mensen

Ik ben een tijdje weg geweest (School doet weer eens kut), maar er is eindelijk weer een nieuw deeltje!! En Jarm is er hoorr!

1000 woorden