Tears

12. I will always be there for you

P.o.v. Joost

"wat wil je eten. Ik heb pizza en spinazie." "Wat denk je zelf." Hoor ik Link vanuit de woonkamer roepen. "Oke, haal jij de spinazie uit de vriezer?" Link komt op me afrennen en begint me te kietelen. "Ik wil pizza." Ik krijg een soort van warm gevoel van binnen. "Okee." ik pak uit de vriezer 2 diepvriespizza's en leg ze op het aanrecht. Daarna verwarm ik de oven voor. Link en ik gaan nog een potje gta doen. Dan hoor ik de oven piepen en haal ik de pizza's eruit. We gaan samen aan de keukentafel zitten en beginnen te genieten. Opeens zie ik op de muur iets geschreven staan. Geschreven met bloed. Er staat: 'Er gaat morgen iets vreselijks gebeuren voor de mensheid. Alleen jouw soort zal er blij mee zijn.' Ik knipper met mijn ogen. Opeens is het weer weg. Wat was dat?

P.o.v. Jeremy

Ik zit thuis op mijn bed na te denken. Mijn ouders zijn weer weg. Wat is er allemaal vandaag wel niet gebeurt? Ik heb mislukkeling op mijn borst staan. Ik kan dingen met water die andere mensen niet kunnen. Ik ben wegrennend voor een jongen. Waarom ben ik eigenlijk weggerend? Was ik bang. Bang dat hij mijn krachten zag. Ik denk het wel. Wat gebeurt er eigenlijk als iemand van mijn krachten af weet? Waarschijnlijk niet veel goeds. Ik pak het boek en blader er wat in. Ik lees een stukje:

'Als je dit boek nodig hebt maar niet bij je hebt, doe je je handen bij elkaar. do je ogen dicht en denk dan aan het boek. Beweeg je handen langzaam uit elkaar (terwijl je ogen nog dicht zijn) en open dan je ogen weer. Je hebt dan het boek vast. Als je het boek weer terug wilt zetten op de plek voordat je het hierheen riep, moet je het boek voor je leggen. denk aan het boek (uiteraard met je ogen gesloten). Beweeg dan je handen weer langzaam naar elkaar toe. Je merkt dan dat er geen boek meer voor je ligt als je je ogen weer opent. Het boek is dan weer veilig op de plek waar het eerst stond.'

Ik wil het uitproberen. Ik leg het boek weer terug onder mijn bed en doe mijn ogen dicht. Ik concentreer me op het boek en beweeg mijn handen langzaam uit elkaar. Opeens heb ik het boek in mijn handen. Het werkt dus! Zou ik hem ook weer terug kunnen leggen? Ik leg het boek voor me neer. Weer doe ik mijn ogen dicht en begin ik me weer te concentreren op het boek. Nu beweeg ik mijn handen naar elkaar toe, zoals in het boek stond. Wanneer ik voel dat mijn handen elkaar raken, doe ik mijn ogen weer open. Het boek ligt niet meer voor me. Snel kijk ik onder mijn bed. Gelukkig ligt hij daar. Ik ga op mijn bed zitten en pak mijn telefoon. Ik zie dat Harm me ge-appt heeft.

Harm: Eeyy Jer. Zin om vandaag af te spreken. 11:34

Harm: Because we hebben vandaag vrij, you know. 11:35

Harm: Jer? 12:46

Harm: Kom eens online!! 12:46

Harm: Jeremy? 13:53

Harm: Gozer, ik maak me echt zorgen! 14:27

Jeremy: Niks aan de hand hoor. M'n phone was leeg 15:59

Harm: Jeremy 15:59

Harm: Geloof je het zelf 15:59

Jeremy: Harm, je weet best wat er is 16:00

Harm: Wat hebben ze gedaan? 16:00

Jeremy: Kan je naar de open plek komen? Ik vertel het je daar wel 16:01

Harm: Ik ben er over een half uur. 16:01

Harm: Ik moet eerst nog even snel wat doen 16:01

Jeremy: Oke, tot zo 16:02

Harm: Tot zoo 16:02

Ik doe mijn telefoon uit en doe hem in mijn zak. Opeens hoor ik de voordeur opengaan. Waarschijnlijk zijn het mijn ouders. Ik doe snel het raam open en sta op het punt om naar buiten te klimmen. Maar dan opeens pakt iemand mijn arm vast. Ik draai me om. Het is mijn vader. Hij duwt me op de grond. "Waar dachten wij heen te gaan, mislukt kutkind." Hij haalt uit. Ik probeer me te verzetten, maar het lukt niet. De pijn brand door mijn lichaam heen. (Waarschijnlijk is dat niet eens een goed kloppende zin maar jaa xD) Opeens loopt mijn vader weg. Ik pak mijn kans en klim snel uit het raam. Ik ren weg van mijn huis. Weg van mijn ouders. Weg van de angsten en pijn die ik dagelijks voel. Iedere stap die ik zet doet pijn. Mijn vader was deze keer weer erg enthousiast. Ik zie het bos al in de verte. Ik begin sneller te rennen. De pijn probeer ik te negeren. Ik wil zo snel mogelijk de open plek. Het is daar zo vertrouwt. Zo veilig. Als ik bij de open plek ben, zie ik Harm al zitten. Hij gooit steentjes in het meer. Ik ga naast hem zitten. "Hoi." Zeg ik zachtjes. Harm kijkt me aan, en ziet dat het niet goed met me gaat.

P.o.v. Harm

"Hoi." hoor ik een bekende stem opeens zachtjes zeggen. Ik draai me om. Jeremy zit naast me. Ik kijk in zijn mooie blauwe ogen en ik zie dat het niet goed met hem gaat. Ik sla een arm om hem heen en hij begint met huilen. "Wat is er gebeurd?" Hij kijkt me gebroken aan. Hij pakt de onderkant van zijn trui en trekt hem omhoog. Ik zie op zijn borst 'Mislukkeling' staan. Hij doet zijn trui weer omlaag. Opeens voel ik 2 armen om me heen. Jeremy heeft zijn hoofd in zijn handen gelegd en begint weer te huilen. Ik ga met mijn hand over zijn hoofd heen. "Ik ben er voor je, en ik zal er altijd voor je zijn!" Hij begint rustiger te worden. Wanneer hij gestopt is met huilen gaat hij weer rechtop zitten. Hij kijkt me aan met zijn prachtige ogen. Hij is zo schattig. Maar hij valt niet op jongens, net zoals ik. Als hij achter mijn geheim komt, zal hij me vast niet snappen. Hij zal me raar vinden. Net zoals iedereen op deze wereld. Ik zie dat het begint te schemeren. Ik kijk hoe laat het is. Het is al 17:30. "Jeremy, het is al 17:30." Hij kijkt me verdrietig aan. "Zeg alsjeblieft niet dat je weg gaat.." Ik begin medelijden met hem te krijgen. "Ik moet om 18:00 weer thuis zijn voor het eten, maar als je niet naar huis wilt kan je wel met mij meegaan." "Kan dat echt?" "Natuurlijk. Je kunt zelfs als je wilt bij mij blijven slapen." Hij kijkt me dankbaar aan. We staan op en beginnen te lopen naar mijn huis.

Hallo mensen

Bedankt voor alle stemmen en reads!! Dit boek heeft al in 2 maanden 300 reads en 30 stemmen! Ik ben nu Happy XD!! Alle mensen die dit boek lezen en stemmen zijn geweldig! Dat wilde ik even zeggen! Doei

Trouwens, willen jullie ronscall of midon in dit boek? 

1100 woorden