Tears

11. The boy from my dreams

P.o.v. Link

Ik zit op een bankje naast nog iemand anders. Hij heeft wit haar. Overal op zijn lichaam zitten blauwe plekken en schrammen. Hij ziet er zwak uit. Opeens hoor ik dat hij honger heeft. Ik sta op en loop naar een snackbar. Ik  bestel 2 patatjes en 2 milkshakes. "Dat is dan 6,75, Alstublieft" Ik betaal en ga aan een tafel zitten. Na 10 minuten is mijn bestelling klaar. "Wilt u het hier opeten of meenemen?" "Meenemen graag." Ze geeft een tas aan me en wenst me een nog een goede dag. Ik loop naar buiten. Als bij het parkje ben zie ik dat de jongen er nog steeds zit. Ik ga weer naast hem zitten. Hij kijkt mij recht in mijn ogen aan. Ik zie de verdriet in zijn ogen. Ik geef hem een patatje en een milkshake. Hij kijkt mij dankbaar aan. "D-dankjewel" "Wat is je naam?" "P-pascal" "Aangenaam! Ik ben Micheal, maar noem me maar Link." Ik zie dat Pascal honger heeft, want hij schrokt alles naar binnen. "Waarom zit je hier eigenlijk alleen met je pyjama aan?" "Sorry, maar ik kan dat niet vertellen. Ze vermoorden me anders." "Geeft niet" We praten nog een tijdje door over allerlei dingen. Opeens zeg ik dat ik moet gaan, zonder dat ik dat wil zeggen. "Wacht, Link. Mag ik je nummer? Dan kunnen we misschien wel een keer samen gaan gamen ofso?" Ik loop naar hem toe en hij geeft mij zijn telefoon. Ik zet mijn nummer in zijn contacten. "Doeii!" Ik zwaai nog naar hem, en hij zwaait terug. Ik heb geen idee waar ik nu heen ga, maar ik zie het wel. Ik loop richting een supermarkt. Ik weet niet waarom, maar mijn handen pakken een blikje cola en een zak chips. Ik weet het zeker. Of iemand bestuurt mijn lichaam of ik droom. Ik ga in de rij staan en leg mijn boodschappen op de lopende band. Als ik zie wie er voor me staat krijg ik een heel raar gevoel in mijn buik.

P.o.v. Joost

Het is vrijdag. Gelukkig hebben we vandaag vrij. Even geen Duncan en Ronald. Even geen gepest. Ik word wakker en kijk op mijn wekker en zie dat het 12:43 is. Vroeg opstaan is niet mijn beste punt. Daar ben ik achter gekomen. Ik loop naar beneden. Niemand te bekennen. Dan zie ik dat er een briefje op de keukentafel ligt.

Wij zijn voor ons werk een weekend weg. Nikki logeert bij een vriendin dus je hebt dit hele weekend voor jezelf. Je weet waar het geld ligt.

Liefs, Mam & Pap

Ik heb dus het hele weekend voor mezelf. Een heel eenzaam weekend dus. Ik ga op de bank zetten en zet de tv aan. Ik zoek een goede film op Netflix op en begin met kijken. Wanneer de film afgelopen is merk ik dat ik honger heb. Ik kijk in de broodlade. Al het brood is op. Dan maar naar de supermarkt. Ik loop naar boven en trek mijn kleren aan. Als ik weer beneden ben trek ik mijn schoenen en jas aan, haal ik het geld uit de lade van de keuken en pak ik mijn fiets. Eenmaal bij de supermarkt aangekomen zet ik mijn fiets in het fietsenhok. Ik loop de winkel binnen en bedenk wat ik nodig heb. Mijn ouders en zusje zijn 3 dagen weg dus ik heb voor 3 dagen eten nodig. Ik pak een mandje en loop naar het brood. ik pak wat ik nodig heb en loop weer verder. Na een kwartier heb ik alles wat ik nodig heb. ik loop naar de kassa en ik leg mijn boodschappen op de lopende band. Ik zie dat er iemand achter me komt staan. Het is een jongen van ongeveer mijn leeftijd. Ik krijg een raar gevoel. Het gevoel alsof.. Nee dat kan niet. Opeens ziet de jongen mij ook. Ik begin te blozen. Zijn groene ogen zijn zo mooi. "Hoi." Zegt hij opeens. "Hoi" Zeg ik verlegen terug. "Ik ben Link." "Ik ben Joost."

p.o.v. Link

"Ik ben Joost." Dus mijn dromen zijn echt? "Woon je hier? Ik heb je nog nooit gezien." Vraagt hij dan aan mij. "Nee. Ik ben met de trein hierheen gekomen." "waarom?" Wat moet ik zeggen? Dat ik mijn benen volgde? Nee, dan denkt hij vast dat ik gek ben. "Ik weet niet. ik Wil de gewoon ergens heen waar ik nog nooit eerder ben geweest." Wat een domme smoes. "en van alle steden die er zijn ga je naar een klein dorpje. Goede keuze!" Ik lach. Hij gelooft me dus. "Eey, heb je anders zin om vanmiddag te gaan gamen bij mij thuis? Mijn ouders zijn niet thuis dus het is lekker rustig thuis."

P.o.v. Joost

"eey, heb je anders zin om vanmiddag te gaan gamen bij mij thuis. Mijn ouders zijn niet thuis dus het is lekker rustig thuis." Waarom zeg ik dat in vredesnaam?! Ik ken hem pas een minuut en ik nodig hem nu al uit om bij mij thuis te gaan gamen. Maar iets in mij zei dat ik het moet vragen. Het was nu of nooit. Het antwoord staat eigenlijk al vast. Hij zegt sowieso nee. Wie wilt er nou met zo'n grote loser als ik gamen? Wat ben ik toch een dom persoon. "Ja hoor! Why not." Wacht, zei hij nou ja? "Okee, cool!" "Goedendag meneer!" Ik ben opeens aan de beurt. De medewerker achter de kassa scant mijn boodschappen. "Dat wordt dan 36 euro en 75 cent. Ik geef 2 briefjes van 20 en krijg het wisselgeld terug. Ik doe alles in mijn boodschappen tas en wacht op Link. Hij is binnen no time klaar en loopt naar me toe. "Zullen we dan maar gaan?" Link knikt en we lopen naar buiten.

P.o.v. Link

We lopen naar buiten. Joost pakt zijn fiets. Ik sta er een beetje dom bij. "Owjaa... Je hebt geen fiets. Je kan bij mij achterop zitten." Ik twijfel eerst, maar ga toch maar achterop zitten. "Hoelang is het ongeveer fietsen?" "Niet lang. Ik denk ongeveer 5 minuten." Ik kijk naar Joost. Hij is zo knap. wacht? Wat dacht ik? Opeens stapt Joost af. "We zijn er!" Ik stap nu ook af. Ik zie een mooi vrijstaand huis. Hij haalt de boodschappentas van zijn stuur af en haalt zijn sleutel uit zijn fiets. Hij loopt naar de voordeur. Ik loop mee. Hij doet de voordeur open en we lopen naar binnen. Ik doe mijn jas en schoenen uit en loop met hem mee naar de woonkamer. Joost gaat op de bank zitten en ik kom naast hem zitten. "Welke games vind je leuk?" Vraagt hij aan mij. "Eehm.. gta, ark, amiibo. Dat enzo." "Zullen we anders gaan racen in gta?" Vraagt Joost aan mij. "Ja hoor." We starten het spel op en beginnen met racen (idk hoe gta werkt XD. Don't hate me xD) De race begint. Ik duw Joost al gelijk van de baan af. "Nee, nee, NEE." Hoor ik Joost schreeuwen. Ik begin te lachen. Joost begint ook te lachen. "Die ga je terug krijgen hoor!" "Nou, nou. Dacht het even niet!" Ik ben eerste, maar niet voor lang. Joost haalt me in en beukt me naar rechts, waardoor ik ook van de baan afvlieg. "Nou, klootzak!" "Ik zei toch dat ik je terug ging pakken!" Hoor ik Joost zeggen. Hij lacht zich helemaal dood. Zijn concentratie is daardoor minder. Ik pak mijn kans en duw hem van de baan af. We lachen ons helemaal dood.

Een paar uur later

Ik hoor Joost zijn buik knorren. "Joost heeft honger!" Zeg ik nog half lachend van het racen. Ik en Joost hebben dezelfde tactiek met GTA Races: De tegenstanders van de baan af duwen. Buiten is het al donker. Ik kijk hoe laat het is. "Joost, het is nu 21:00 uur en ik moet nog naar huis." "Haha, lekker link." Ik kijk op mijn telefoon of er nog treinen rijden, maar de volgende trein terug gaat pas om 02:30 rijden. "De volgende trein rijdt pas om half 3 's nachts." "Je kunt anders wel hier blijven slapen. Mijn ouders zijn er toch niet en anders is het hier zo saai." "Kan dat?" "Tuurlijk!"

Hallo allemaal.

Niet het beste deeltje, I know. Maar het is maar zo XD.

1400 Woorden