Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 8. Αποκάλυψη Ζαφειρένιας! ~

Γιασμίν!

"Ήθελα να σου ζητήσω μία χάρη. Θέλω να δω τον αδερφό μου αύριο το πρωί. Θα σε πείραζε να πάω μία βόλτα προς το πατρικό μου; " Δείλιασα και άλλαξα θέμα.

" Και βέβαιά όχι. "

"Σε ευχαριστώ. Το χέρι σου είναι καλύτερα. " Πρόσεξα και πήγα κοντά του.

"Θα αλλάξω επίδεσμο. Μην ανησυχείς. Γιασμίν χαίρομαι που με φροντίζεις. "

"Θέλω και το κάνω. " Του είπα και τον βοήθησα να αλλάξει. "Έχεις πιει ; " Τον ρώτησα εγώ μόλις μύρισα την μυρωδιά του ουίσκι επάνω του.

"Γιασμίν νιώθω μόνος. Σε παρακαλώ , ας κάνουμε μία νέα αρχή. "Με παρακάλεσε.

"Ίσως. " Του είπα εγώ και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο. "Καληνύχτα. "

Επέστρεψα στο δωμάτιό μου και είδα φως αναμμένο. Εγώ θυμόμουν πως το είχα σβήσει πριν φύγω. Τότε είδα τον Κιβάνς να στέκεται κρυμμένος και να με περιμένει.

"Εντάξει του το είπες; " με ρώτησε με σαρκαστική διάθεση.

" Τι στο καλό κάνεις εδώ; Αν σε δει κανείς εδώ , θα μπλέξω πολύ άσχημα. Ο Ομέρ κοιμάται ακριβώς δίπλα. Είσαι τρελός; "

"Τον φίλησες; "

"Ούτε του μίλησα , ούτε τον φίλησα. Εντάξει; Τώρα μπορείς να φύγεις. Και μην τολμήσεις να ξανά έρθεις σε αυτό το δωμάτιο. Με ακούς; " Του είπα μέχρι που τον έδιωξα.

Έκατσα στο δωμάτιό μου και άρχισα να γράφω στο ημερολόγιό μου.

Με πόναγε τόσο πολύ που του φερόμουν έτσι, αλλά ήθελα να προστατέψω τον Ομέρ. Εμείς οι δύο δεν έχουμε πλέον μέλλον. Η Ρουμπίνη μου άνοιξε τα μάτια. Το δωμάτιό του μύριζε γυναικείο άρωμα. Ήταν της ζαφειρένιας. Το ξέρω καλά γιατί ποτέ δεν ξεχνάω αρώματα. Από την στιγμή που έμαθα την αλήθεια, ο Ομέρ μπαίνει βαθιά στην καρδιά μου. Μακάρι να έβρισκα το θάρρος να μιλήσω στον Ομέρ και να του πω ποιος πραγματικά είναι ο σωματοφύλακας του. Αλλά η αλήθεια είναι πως φοβάμαι μην με χωρίσει. Ίσως τελικά μόνη μου με έβαλα σε μία φυλακή. Πως φεύγουμε από αυτήν;

Συνέχισα να γράφω για το πως αισθάνθηκα μετά από το πρώτο φιλί με τον Ομέρ.

Ομέρ!

Η επίσκεψη της Γιασμίν με εξέπληξε. Δεν περίμενα να το κάνει αυτό. Και επίσης το ίσως που μου είπε με γέμισε με τόσες ελπίδες. Το είδα στα μάτια της πως η μέρα που θα με αγαπήσει αληθινά δεν θα αργήσει να έρθει. Γέμισα με χαρά και πάλι. Τόση χαρά που έδιωχνε όλη την μελαγχολία μου.

Η πόρτα του δωματίου μου άνοιξε. Χωρίς καν να χτυπήσει η πόρτα η Ζέφη μπήκε μέσα . Φορούσε ένα αποκαλυπτικό μαύρο νυχτικό. Μου φαινόταν πως κάπου το είχα ξανά δει. Και ναι το είχα δει στο σώμα της Γιασμίν.

"Τι κάνεις εδώ Ζέφη και μάλιστα με αυτά τα ρούχα; Αυτά είναι της Γιασμίν. "

"Βλέπω τα αναγνωρίζεις. Εκείνη όμως δεν την βλέπω πουθενά. Σε άφησε και άλλο βράδυ μόνο. " Μου έλεγε καθώς κατέβαζε την λεπτή ράντα από το νυχτικό της.

"Σε παρακαλώ ντύσου. Είσαι αδερφή μου. Είσαι τρελή; Αν το ξέχασες έχω γυναίκα."

"Ξέρω πως η Γιασμίν δεν σε αγαπάει, ενώ εγώ λιώνω για σένα Ομέρ. Μπορώ να σου χαρίσω όλα τα φιλιά που δεν έχεις πάρει και να σβήσω την μοναξιά που νιώθεις. Άφησέ με να σου δείξω το πόσο πολύ σε αγαπάω. "

"Ζέφη έχεις τρελαθεί. Εγώ είμαι ο αδερφός σου. Πως σκέφτηκες κάτι τέτοιο; Μεγαλώσαμε από παιδιά μαζί. "

"Εγώ δεν είμαι η αδερφή σου. Με πέταξαν έξω από το σπίτι σας. Εγώ πάντα σε ήθελα, μα εσύ ποτέ δεν γυρνούσες να με κοιτάξεις. "

"Εγώ όμως σε βλέπω σαν αδερφή μου. Ακόμα και αν δεν έχουμε καμία συγγένεια εμείς δε πρόκειται ποτέ να έχουμε ερωτική σχέση. Βγάλτο από το μυαλό σου αυτό το πράγμα. "

"Παραδέξου πως η γυναίκα σου δεν σε αγαπάει, πως δεν σε θέλει και πως σε αφήνει να κοιμάσαι μόνος τα βράδια. Εγώ δεν θα το έκανα ποτέ αυτό. Εγώ σου αξίζω και όχι εκείνη. Θα γινόμουν η τέλεια σύζυγός για σένα."

"Έχω την γυναίκα που αγαπώ για σύζηγό μου . Δεν θέλω καμία άλλη γυναίκα στον κόσμο πέρα από εκείνη. Δεν πρόκειται να απατήσω την γυναικά μου. Ντύσου τώρα και βγες από το δωμάτιό μου δεν θέλω να επαναληφθεί κάτι τέτοιο. Γιατί την επόμενη φορά ούτε εγώ θα σκεφτώ πως είσαι η αδερφή μου. "

"Τότε μείνε με αυτήν την γυναίκα που σε απατάει με τον νέο σου υπάλληλο και που σίγουρα διασκεδάζει αυτή την στιγμή που μιλάμε μαζί του στο δίπλα δωμάτιο. " Μου είπε και βγήκε κλαίγοντας από το δωμάτιο.

Εγώ τότε θύμωσα και μπήκα με φόρα στο δωμάτιο της Γιασμίν. Είχα γεμίσει με οργή και ζήλεια. Πρώτη φορά δεν μπορούσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου.

"Ομέρ τι σε έπιασε; " Μου είπε εκείνη με απορία στο βλέμμα της και σηκώθηκε να με πλησιάσει.

"Τέρμα ποια η κοροϊδία. Από εδώ και πέρα θα γίνεται ότι λέω εγώ. Θα κοιμάμαι στο δωμάτιό μου μαζί με την γυναίκα μου. Δεν θα παρακαλέσω άλλο . Αρκετά. Έριξα τον εγωισμό μου με την ελπίδα πως θα με αγαπήσεις. Αλλά εσύ κοιμάσαι μέσα στο ίδιο μου το σπίτι με έναν άλλον άντρα. " Μου είπε και έριξε γροθιά στον τοίχο.

"Ομέρ τι σε έπιασε; Δεν πήγα με κανέναν άντρα. "Του έλεγα την αλήθεια αλλά φοβισμένη.

"Φτάνουν τα ψέματα Γιασμίν. " Μου είπε εκείνος και με πέταξε στο κρεβάτι.

"Τι πας να κάνεις; Άφησέ με Ομέρ. "Τουφώναζα για να σταματήσει. Δεν ήθελα να συμβεί έτσι μαζί του.