Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 43. Απρόσμενος επισκέπτης! ~

Γιασμίν!

Το πρωί ο Ομέρ με φίλαγε στα χείλη για να με ξυπνήσει. "Καλημέρα όμορφή μου." Μου είπε εκείνος αρκετά τρυφερός.

"Καλημέρα αγάπη μου." Του είπα και τον αγκάλισα παιχνιδιάρικα.

Η πόρτα στο δωμάτιό μας χτύπησε και η υπηρέτρια μπήκε μέσα.

"Καλημέρα σας. Σας έφερα το πρωινό σας. " Μας είπε εκείνη και μας το άφησε στο κομοδίνο.

"Σε ευχαριστούμε Ασού! " Της είπα εγώ και περίμενα να φύγει για να πέσω στη αγκαλιά του Ομέρ.

"Δεν θα σε αφήσω να φας στο ίδιο τραπέζι με αυτές." Μου είπε εκείνος και αμέσως μου έδωσε το ποτήρι με το χυμό.

"Σε ευχαριστώ Ομέρ. Σήμερα νιώθω κάπως περίεργα και δεν ξέρω γιατί. Σαν να πρόκειται κάτι να συμβεί. "

"Ας ελπίσουμε πως τίποτα άλλο δεν θα γίνει. Αυτά μας φτάνουν που έχουμε ως τώρα." Μου είπε ο Ομέρ και κοίταξε έξω από το παράθυρο για να δει τι συμβαίνει. Ο Ονούρ είχε καταφτάσει στο σπίτι και εκείνος έσπευσε να τον βρει. Κάτι σκάρωνε ο Ομέρ ή κάτι είχε ανακαλύψει.

Τον ακολούθησα για να μάθω τι συνέβη . Σηκώθηκα από το κρεβάτι και έριξα μία ζακέτα επάνω μου για να μην κρυώνω.

"Ομέρ τι συμβαίνει;" τον ρώτησα εγώ χωρίς να μπορώ να ξέρω τι θα ακούσω.

"Έχω στα χέρια μου την αλήθεια για εκείνο το βράδυ. Περίμενα πως θα αλλάξει τα αποτελέσματα Γιασμίν και έτσι έκανα ένα διαφορετικό τεστ. Αν όντως άγγιξα αυτή την γυναίκα έστω και μία φορά. "

"Ομέρ σε πιστεύω και το ξέρεις."

"Δεν είναι μόνο για εμάς αυτό τεστ Γιασμίν . Είναι και για μένα. Θέλω να ξεφύγω από το σκοτάδι της άγνοιας. " Μου είπε και αμέσως έσκισε το φάκελο για να τον ανοίξει. Δεν είχε καθόλου υπομονή. Και ποιος θα είχε στην θέση του.

Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι ξέρω την αλήθεια , αλλά συνέχιζα να τον κατηγορώ για εκείνο το βράδυ. Ίσως και α μην τον πίστευα εκατό της εκατό. Το έκανε κάθε μέρα χωρίς λόγια και χωρίς προσβολές. Μόνο με το άγγιγμά μου και το κοίταγμά μου.

"Το ήξερα." Είπε ο Ομέρ καθώς πήγε κατευθείαν στο αποτέλεσμα. Με αγκάλισε και εγώ ένιωσα μία απίστευτη ηρεμία μέσα μου, όπως και εκείνος.

"Ήμουν σίγουρη για τον άντρα μου." Του είπα εγώ κοιτώντας με στα μάτια. "Το ήξερα πως με αγαπάς, το ένιωθα ακόμα και αν ήμασταν τόσο μακριά. Ήξερα πως εσύ δεν θα με πρόδιδες ποτέ και πως είσαι αληθινός. " Του έλεγα και εκείνος χαμογελούσε επειδή άκουγε αυτά τα λόγια από τα χείλη μου.

"Πρέπει να φύγει αυτή η γυναίκα από το σπίτι. Ονούρ θέλω να την πετάξεις έξω ."Του ζήτησε ο Ομέρ και εγώ έβαλα το χέρι του στο στήθος για να τον εμποδίσω και να τον προλάβω.

"Ομέρ δεν πρέπει να γίνει έτσι. Θα έχουμε χειρότερα προβλήματα. Δεν θέλω ούτε εγώ να μείνει εδώ μέσα. Καλύτερα πρώτα να μιλήσεις στους αγάδες πρώτα. πρέπει να ενημερωθούν και πόσο μάλλον να την διώξουν εκείνοι. Αν το κάνεις εσύ θα έχει χειρότερες επιπτώσεις σε εμάς και στον γιο μας. "

"ίσως και να έχεις δίκιο Γιασμίν. " Μπόρεσα να τον πείσω Ονούρ μην κάνεις ακόμα τίποτα." Τον σταμάτησε.

"Ομέρ έχω και κάτι άλλο για σένα."Του είπε και κοίταξε εμένα.

"Ας πάμε καλύτερα στο γραφείο μου." Του είπε με μυστικοπάθεια.

Αμέσως μόλις ο Ομέρ κλείστηκε στο γραφείο του με το δεξί του χέρι , ένας από τους σωματοφύλακες μας , άρχισε να τον ψάχνει.

"Ομέρ αγά." Φώναξε και αφού ο Ομέρ δεν τον άκουσε βρήκα την ευκαιρία να το αναλάβω εγώ.

"Πες σε εμένα ότι συμβαίνει Μουσταφά. "

"Είναι μία γυναίκα έξω και ζητάει να δει τον Ομέρ."

"Πες της να περάσει!" Είπα με περιέργεια να δω ποια είναι.

Εκείνη η γυναίκα μπήκε μέσα και μόλις με κοίταξε, έπαθε σοκ. Η αλήθεια είναι πως και εγώ έπαθα ένα μικρό σοκ επειδή της έμοιαζα απίστευτα. Αν δεν είχα οικογένεια θα νόμιζα πως εκείνη είναι η μητέρα μου.

"Γιασμίν!" Κατάφερε να πει και εγώ απόρησα που ήξερε το όνομά μου.

Εγώ όμως δεν μπόρεσα να την ρωτήσω ούτε και να της μιλήσω. Ούτε καν να αντιδράσω δεν πρόλαβα. Εκείνη η γυναίκα έβαλε το χέρι της στο μάγουλό μου , σαν να θέλει να μου αφήσει ένα μητρικό χάδι και ύστερα λιποθύμησε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου.

"Ομέρ!" Άρχιζα να φωνάζω γιατί είχα τρομάξει.