Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 50. Γιασμίν και Ομέρ τόσο κοντά! ~

Ομέρ!

Πριν καν μιλήσει ο δικηγόρος μου , δύο αστυνομικοί άνοιξαν την σιδερένια πόρτα του κρατητηρίου και μου πέρασαν ξανά χειροπέδες.

"Θα μεταφερθείτε στην Κωνσταντινούπολη μέχρι να εξεταστεί η υπόθεσή σας στο δικαστήριο. " Μου είπαν και με οδήγησαν ως το αυτοκίνητο της αστυνομίας. Η Ζαφειρένια ήταν απέξω μαζί με την Ρουμπίνη και τον Ονούρ. Έκλαιγε και ήταν αντίθετη με όλα. Όμως από ότι δείχνουν όλα έκαναν ότι τους είπα. Η δίκη ήταν σε δύο μέρες και μέσα σε αυτές τις μέρες η Γιασμίν έπρεπε να θυμηθεί και να με βγάλει από την φυλακή. Σε εκείνη στηριζόμουν για άλλη μία φορά. Τώρα με την μεταφορά κου στην πόλη θα μπορέσω να παλέψω για την γυναίκα μου.

Αμέσως μόλις ξεκίνησε το βαν για τις φυλακές της πόλης , ξεκίνησαν και εκείνοι για το αεροδρόμιο. Αντί για τις φυλακές της δική μου περιοχής θα με μετέφερναν στην Κωνσταντινούπολη. Και μάλιστα δεν θα με φυλάκιζαν μέχρι να έχουν τα αποτελέσματα της έρευνας τους. Θα έπρεπε όμως να δίνω καθημερινά το παρόν στο εκεί αστυνομικό τμήμα για να μην θεωρηθώ φυγάς. Τώρα άλλαζαν τα πάντα

Αυτή την φορά θα έφερνα εγώ ο ίδιος την γυναίκα μου πίσω και θα πολεμούσα για εκείνη. Έκανα κάποτε ένα λάθος και θα το πληρώσω. Όμως οι συνέπειες αυτές δεν θα μου στερήσουν την γυναίκα που αγαπώ. Αμέσως μόλις θα έφτανα στην πόλη , θα ενημέρωναν τον Ονούρ για την αλλαγή του σχεδίου μου.

Γιασμίν!

Ξύπνησα απότομα σήμερα το πρωί. Είδα έναν περίεργο εφιάλτη. Πως πέφτω σε ένα γκρεμό και πως προσπαθώ να βγω από εκεί μέσα, αλλά δεν τα καταφέρνω. Είναι μία ερημική και βραχώδης περιοχή. Είναι εφιαλτική και παράλληλα ονειρική. Δεν έχω ξανά δει ποτέ τέτοιο μέρος. Και η αλήθεια είναι πως μόνο αυτό θυμάμαι. Τίποτα άλλο . Ούτε το όνομά μου. Με λένε Γιασμίν. Έτσι μου είπε η μητέρα μου.

Το απόγευμα θα έφτανε και μία αποκλειστική νοσοκόμα για μένα. Προς το παρόν αρνιόμουν να βγω από το δωμάτιό μου. Μου έφεραν το πρωινό στο κρεβάτι μαζί με τα φάρμακά μου. Λίγο αργότερα σηκώθηκα από το κρεβάτι και μπήκα να κάνω ένα μπάνιο. Κοίταγα την μοντέρνα επίπλωση , σαν να μην ζούσα ποτέ εκεί. Άνοιξα την βρύση στο ντουζ για να μπω να κάνω ένα μπάνιο. Πρόσεξα από την αντανάκλαση στο τζάμι ένα περίεργο σημάδι στην κοιλιά μου. Σαν να είχα ένα τραύμα που μόλις επουλώθηκε. Δεν με προβλημάτισε τόσο αυτό γιατί θεώρησα πως είναι από το ατύχημά μου. Μπήκα μέσα στο ζεστό νερό και έκλεισα τα μάτια μου. Δεν άργησε να έρθει στο μυαλό μου μία άλλη εικόνα. Έναν άντρα να μου ρίχνει νερό και να χαϊδεύει στο σώμα μου με ένα απαλό σφουγγάρι. Το πρόσωπό του όμως δεν το αναγνωρίζω.