Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 48. Πονεμένη καρδιά! ~

Ομέρ!

Ξάπλωσα στο κρεβάτι , από την δική μου μεριά. Η δική της ήταν άδεια. Τρομάζω και φοβάμαι. Δεν θα την ξανά δω. Έκλεισα τα ματια μου. Εκείνη σήκωσε το κεφάλι της από το μαξιλάρι και το έβαλε στο σώμα μου. Με το χέρι της με πήρε αγκαλιά και εγώ έγειρα κοντά της για να την νιώσω δικιά μου. Άνοιξα τα μάτια μου για να δω αν όλα αυτά ήταν η αλήθεια. Δεν ήταν.

"Γιασμίν." Είπα και έτριψα με τα χέρια μου το πρόσωπό μου.

Άρχιζα να χαϊδεύω το μαξιλάρι της. Κοίταγα την πόρτα και περίμενα να μπει. Το λευκό και απαλό νυχτικό της ήταν απλωμένο στο κρεβάτι. Το πήρα στην αγκαλιά μου. Μύρισα το άρωμά της. Δεν είναι όμως το ίδιο με εκείνη. Αυτό ήταν άψυχο. Έλειπε το σώμα της.

Αυτό με παρηγόρησε για να κλείσω τα μάτια μου απόψε. Με εφιάλτες να ζαλίζουν το μυαλό μου , πέρασε αυτή η νύχτα και ήρθε το ξημέρωμα.

Ο πόνος ήταν αβάσταχτος στην καρδιά μου. Η απουσία της Γιασμίν ήταν τόσο αισθητή. Όχι επειδή βρισκόμουν σε αυτό το δωμάτιο και τα πάντα μαρτυρούσαν εκείνη, αλλά επειδή τη να αναζητούσε η καρδιά και το σώμα μου. Ήθελα να νιώσω τα χάδια της στο σώμα μου και τα φιλιά της στα χείλη μου. Να μπορέσω να ηρεμήσω μέσα στην αγκαλιά της. Έχασα το καταφύγιό μου.

Ποτέ δεν μπόρεσα να απαντήσω σε κανένα γιατί. Όπως και τώρα. " Γιατί ; Γιατί τόσο κακό σε εμάς; γιατί να μην μπορώ να την δω και να την αγκαλιάσω; γαιτι να μας μισούν ολοι; γαιτι να θέλουν να μας χαλάσουν την ηρεμία και την ευτυχία; γιατί να μας δοκιμάζουν τόσο; γιατί να μην μπορώ να ζήσω ήρεμα και φυσιολογικά με την οικογένειά μου; πόσα γιατί; γιατί δεν μου απαντάς;" ρώταγα ενώ κοιτούσα ψηλά τον ουρανό.

"Γιασμίν σε χρειάζομαι. Πώς θα μεγαλώσω μόνος μου τον γιο μας; " την Την ρώτησα κοιτώντας το μαξιλάρι. Δεν μπορούσα να την ρωτήσω κοιτώντας τα αστέρια . Δεν της ταιριάζει ο θάνατος. Δεν είναι εκεί η θέση της. Και ξερω πως είναι αδύνατον αυτό που λέω και πιστεύω και νιώθω , αλλά μέσα μου ξέρω καλά πως δεν είσαι εκεί ψηλά. Ξέρω πως πατάς στην γη ακόμα.

"Πάντα κάναμε τα αδύνατα δυνατά εμείς. Τα πάντα κάναμε για να σωθεί η αγάπη μας. Παλέψαμε από την πρώτη στιγμή για να είμαστε μαζί καλά. Διόρθωνες τα λάθη μου, με πίστευες και με εμπιστευόσουν. Το κυριότερο ήσουν εδώ. Δίπλα μου να με στηρίζεις και να μου χαμογελάς. Να με φιλάς και να με αγαπάς. Να με αγκαλιάζεις και να δίνεις νόημα στην ύπαρξή μου. Ότι έκανα ήταν για σένα και για μένα.