Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 35. Θυσία για τον έρωτα! ~

Γιασμίν!

Ο Ομέρ μπήκε με φόρα μέσα κλωτσώντας με το πόδι του την πόρτα. Με το όπλο στα χέρια του ήρθε στο κέντρο της αυλής , όπου ήμουν εγώ με τον Κιβάνς. Αμέσως όλοι άντρες στον χώρο μαζί με τον Ομέρ έστρεψαν τα όπλα τους πάνω στον Κιβάνς.

"Άσε την γυναίκα μου Κιβάνς." Του φώναξε ο Ομέρ. "Δεν σου ανήκει. Είναι και θα είναι πάντα η γυναίκα μου." Συνέχισε ο Ομέρ , μα ο Κιβάνς δεν πτοήθηκε.

"Δεν έχεις κανένα δικαίωμα πάνω της Ομέρ. "

"Δεν μπορείς να την παντρευτείς χωρίς να έχει πάρει διαζύγιο από εμένα πρώτα. Και εδώ δεν επιτρέπονται τα διαζύγια. Για αυτό άσε την να φύγει με το καλό, αλλιώς θα έρθω να την πάρω εγώ."

"Υπέγραψε όμως την αίτηση διαζυγίου. Δυστυχώς δεν μπορείς να το αλλάξεις αυτό Ομέρ αγά. Η Γιασμίν θα υπογράψει και θα είμαστε πλέον νόμιμοι σύζυγοι. "

"Το διαζύγιο ήταν ψεύτικο. Και η Γιασμίν το ξέρει πολύ καλά." Του είπε ο Ομέρ και έκανε μερικά βήματα για να έρθει κοντά μου.

Ο Κιβάνς έβαλε το όπλο στο κεφάλι μου και ο Ομέρ σταμάτησε γόη να μην με πειράξει. "Ένα βήμα να κάνεις Ομέρ και την σκότωσα. Αν δεν την έχω , δεν θα την έχει κανείς. Ούτε εσύ , ούτε κανένας άλλος. Στο χέρι σου είναι. " Είπε και κατέβασε το όπλο ο Ομέρ για να μην μου κάνει κακό. "Τώρα πες της να υπογράψει."

"Τι δεν καταλαβαίνεις από το ότι είμαι ακόμα παντρεμένη; "Τον ρώτησα θυμωμένη εγώ. "Εμπρός ρίξε. Γιατί τρέμει το χέρι σου" Συνέχισα να του λέω εγώ προκαλώντας τον.

Εκείνος γονάτισε στα πόδια μου κλαίγοντας. "Το μόνο που ήθελα είναι να σε παντρευτώ. Σε αγαπάω Γιασμίν."

"Εσύ αγαπάς αρρωστημένα. Δεν μπορώ να μείνω με το ζόρι μαζί σου."

"Θα με αγαπούσες αν με παντρευόσουν. Όπως αγάπησες και τον Ομέρ."

"Δεν αγαπάς κάποιον με το ζόρι Κιβάνς. Εμείς ότι είχαμε τελείωσε την ημέρα που παντρεύτηκα τον Ομέρ. Στο ξεκαθάρισα από την αρχή μα εσύ δεν έλεγες να βάλεις μυαλό. Μου κατέστρεψες δύο φορές την ζωή. Την πρώτη φορά με έκανες να χωρίσω με τον άντρα μου και την δεύτερη φορά με βίασες." Του έλεγα χωρίς να με συγκινούν τα κλάματα του. Τα προκάλεσα εγώ με τα λόγια μου και την ψυχραιμία μου. " Ανήκω εκεί που θέλω εγώ να ανήκω. Είμαι ελεύθερη εκεί που εγώ μπορώ να αισθανθώ ελεύθερη. Είμαι εγώ εκεί που μπορώ να φανερώσω την Γιασμίν. Ανήκω στον Ομέρ , όχι επειδή είναι ο άντρας και έτσι επιβάλλει αυτός ο τόπος , αλλά εκεί που υπάρχει ελεύθερη η Γιασμίν. Και ο μόνος δρόμος διαφυγής που υπάρχει από την φυλακή, είναι το μονοπάτι του έρωτα. Και είμαι τρελά ερωτευμένη με τον άντρα μου. Και τώρα ας τελειώσει επιτέλους αυτό το θέατρο του παραλόγου. Θα με σκοτώσεις ή θα φύγω με τον άντρα μου;"