Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 3. Αγοράζοντας την ελευθερία! ~

Ομέρ!

Μόλις ζήτησα το χέρι της Γιασμίν από τους γονείς της , επέστρεψα στο πατρικό μου για να ανακοινώσω τα νέα στην δική μου οικογένεια. Έτρεξα κατευθείαν στο δωμάτιο του πατέρα μου. Ήθελα να είναι ο πρώτος που θα το μάθαινε.

"Πατέρα πως είσαι ; " Του είπα και κάθισα στην άκρη του κρεβατιού για να του φιλήσω το χέρι.

"Πως περιμένεις να είναι ο γέρος σου; Ελπίζω να έκανε το σωστό ο γιος μου και να μου έφερε τα χαρμόσυνα νέα που περιμένω. "

"Ναι μπαμπά. Μόλις ζήτησα το χέρι της κοπέλας. Θα παντρευτώ όχι μόνο επειδή θέλω να σε δω καλά , αλλά επειδή την αγαπώ κιόλας. "

"Χαίρομαι αγόρι μου και καμαρώνω για σένα. Ξέρω πως θα γίνεις ένας περίτρανος αγάς μία μέρα. "

"Θέλω να βάλεις τα καλά σου γιατί μόλις επιστρέψω από την Κωνσταντινούπολη με την Ρουμπίνη θα γίνει ο γάμος. Είναι αδύνατον να λείπει από τον γάμο μου ο πατέρας μου. "

"Θα ειμί εκεί και θα γιορτάσω με την ψυχή μου. " Μου είπε ο πατέρας μου και το έβλεπα πως τον έκανα ευτυχισμένο.

Το θέμα είναι αν εγώ θα είμαι ευτυχισμένος με αυτόν τον γάμο. Ή θα με αγαπάει , ή την έφερα από την μία φυλακή στην άλλη.

{...}

Γιασμίν!

Όλη την υπόλοιπη μέρα έμεινα στην γιαγιά μου. Τους γονείς μου ούτε να τους δω δεν ήθελα. Με πούλησαν σαν να είμαι ένα αντικείμενο. Όχι ότι περίμενα κάτι καλύτερο από αυτούς , αλλά όχι και αυτό. Ο Κιβάνς είναι τόσο μακριά. Όλη μου η ζωή θα είναι καταδικασμένη σε μία αιώνια φυλακή, την φυλακή του έρωτα."

Το βράδυ δεν κοιμήθηκα, ξέροντας πως αύριο παντρεύομαι. Σηκώθηκα από το κρεβάτι για να γράψω ένα γράμμα στον Κιβάνς. Δεν θα προλάβαινε να σταματήσει τον γάμο αυτόν, όμως δεν έπρεπε να του κρύψω την αλήθεια. Όσο και αν μου ήταν δύσκολο έπρεπε να του το πω.

" Αγαπημένε μου Κιβάνς,

Είμαι καλά, αλλά τόσο απεγνωσμένη. Με αυτό το γράμμα μου ξέρω πως θα σε στενοχωρήσω, αλλά δεν έχω άλλη επιλογή. Πρέπει να μάθεις την αλήθεια. Οι γονείς μου με δίνουν στον αγά για ένα μεγάλο χρηματικό ποσό. Δυστυχώς θα πρέπει να παντρευτώ έναν άντρα που δεν θέλω. Δεν θα πάψω να σε αγαπώ και να σε σκέφτομαι. Μακάρι να μπορούσαμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας , όπως σχεδιάζαμε. Αλλά τα πράγματα ήρθανε αλλιώς. Θα σε αγαπάω πάντα. Να είσαι ευτυχισμένος σου εύχομαι.

Για πάντα η Γιασμίν σου. "

Του έγραψα και ώσπου να καταφέρω να του πω την αλήθεια και να το γράψω , το ξημέρωμα είχε έρθει.

"Μικρέ. " Φώναξα τον αδερφό μου. "Τρέξε γρήγορα στο ταχυδρομείο. Πρέπει να φτάσει στον Κιβάνς αυτό το γράμμα. " Του ζήτησα με δάκρυα στα μάτια.

"Θα το πάω αδερφούλα. Μα να ξέρεις ο αγάς είναι πολύ καλός άντρας. " Μου είπε εκείνο και το αγκάλιασα σφιχτά.

"Μην ανησυχείς για μένα. Σου υπόσχομαι πως θα σε προσέχω συνέχεια όπως παλιά. Και θα έρχεσαι συνέχεια να με βλέπεις. " Του έλεγα εγώ γιατί ήξερα πως είχε αυτό το παράπονο στα ματάκια του. "Τώρα τρέξε να προλάβεις και πρόσεχε. " Τον αποχαιρέτησα και επέστρεψα στο σπίτι τον γονιών μου.

Στον δρόμο πέτυχα τον ίδιον τον αγά με το αυτοκίνητό του. Γυρνούσε από την πόλη με την αδερφή του. Τον κοίταξα με τόσο μίσος , που το κατάλαβε και πήρε αλλού το βλέμμα του. Όταν μπήκα στο σπίτι μου έπεσα με κλάματα στα πόδια της μητέρας μου.

"Μαμά σε παρακαλώ. Δεν θέλω να παντρευτώ. "

"Σήκω πάνω. Δεν γίνεται να κάνεις αλλιώς. Αυτός ο γάμος θα γίνει είτε το θες είτε όχι. Σε εξέθεσε και πρέπει να σε πάρει. Όλοι έχουμε ένα όνομα σε αυτήν στην κοινωνία και δεν θα το χαλάσεις εσύ. Ο αγάς μας έσωσε από την φτώχεια κοίτα μην μας ρεζιλέψεις και πάλι." Μου είπε εκείνη και με το ζόρι με έκλεισε στο δωμάτιό μου.

Εκεί υπήρχε το νυφικό έτοιμο να το φορέσω. Οι φίλες και κάποιες γυναίκες του χωριού με βοηθούσαν να ντυθώ. Όλοι ήταν χαρούμενοι εκτός από εμένα. Το όνειρο που είδα βγήκε αληθινό. Η κόλασή μου αρχίζει.

Ο πατέρας μου με οδήγησε ως το σπίτι του αγά. Με παρέδωσε σε αυτόν και όταν ο Ομέρ πήγε να μου πιάσει το χέρι το τράβηξα διακριτικά. Κανείς δεν έπρεπε να καταλάβει τίποτα. Όμως η δυσαρέσκειά μου ήταν εμφανέστερη. Προσπαθούσα να χαμογελάσω και δεν μπορούσα. Δεν είχα μάθει να χαμογελάω ψεύτικα και να υποκρίνομαι.

"Ομέρ Σρόιντερερ δέχεστε για σύζυγό σας την Γιασμίν Μεχμέτ να την αγαπάτε και να την προστατεύεται για όλη σας την ζωή"

"Δέχομαι. " Απάντησε εκείνος.

"Εσείς Γιασμίν Μεχμέτ δέχεστε τον Ομέρ Σρόιντερερ για σύζυγό σας να τον αγαπάτε και να τον φροντίζετε για την υπόλοιπη ζωή σας; " Ήρθε και η δική μου η σειρά.

Όμως άργησα να απαντήσω και ο Ομέρ με κοίταξε φοβισμένος πως θα πω όχι και θα σηκωθώ να φύγω. Αυτή ήταν η δική μου η επιθυμία. Αλλά...

"Δέχομαι. " Είπα με βαριά καρδιά καιυπέγραψα το χαρτί.