Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 4. Νύχτα γάμου! ~

Γιασμίν!

Ο Ομέρ υπέγραψε και εκείνος το χαρτί . Ύστερα το έκαναν οι γονείς μας και οι μάρτυρες. Τώρα πλέον ήμουν η σύζυγός του. Στο γλέντι του γάμου όλοι γιόρταζαν εκτός από εμάς. Ήταν όλο το χωριό καλεσμένο. Φαινόταν ακόμα και η διάθεση του Ομέρ πεσμένη. Είχε καταλάβει πως δεν ήθελα αυτόν τον γάμο. Ξαφνικά μέσα στο πλήθος αναγνώρισαν έναν άντρα. Γούρλωσα τα μάτια και έτρεξα στον αδερφό μου. Δεν το πίστευα πως ήταν αυτός εδώ. Τι θα κάνω τώρα;

"Θα είμαι στον αδερφό μου. " Είπα στον Ομέρ και σηκώθηκα για να τον βρω. " Σε παρακαλώ είναι Κιβάνς εδώ. Πες του να πάει στα κτήματα και θα τον βρω εγώ μόλις μπορέσω. " Έστειλα πανικόβλητη τον αδερφό μου.

Αν και διστακτικά ο Κιβάνς το έκανε. Λίγα λεπτά αργότερα βρήκα την ευκαιρία να το σκάσω χωρίς να με πάρει είδηση κανείς και να πάω και εγώ στα κτήματα. Φοβόμουν μην το μάθει κανείς. Πιο πολύ για τον Ομέρ. Μπορεί να με αγόρασε , αλλά η καρδιά μου δεν ήθελε να τον πληγώσει. Κανέναν δεν ήθελα να πληγώσω. Ακόμα φορούσα το νυφικό και αυτό θα τον σκότωνε περισσότερο. Τον έβλεπα που έπινε και μόλις κατάλαβε την παρουσία μου, πέταξε με θυμό και νεύρα το μπουκάλι που κρατούσε.

"Κιβάνς. "

"Εγώ τώρα τι πρέπει να πω; Μάλλον να σου ευχηθώ και εγώ με την σειρά μου. Ε ...ωραία λοιπόν. Βίων ανθόσπαρτων και καλούς απογόνους."

"Κιβάνς μην το κάνεις αυτό. " Του έλεγα κλαίγοντας.

" Και τι πρέπει να κάνω κατά την γνώμη σου; Ξέρεις πως ένιωσα μόλις διάβασα το γράμμα σου; Παραλίγο να σκοτώσω άνθρωπο με το όπλο που κρατούσα και να κάνω φυλακή. Πήρα άδεια από τον στρατό για να σε σταματήσω. Πονάω Γιασμίν. Δεν σε πρόλαβα και σε έχασα για πάντα. Και τι έγινε τελικά; Σε είδα να παντρεύεσαι άλλον άντρα. Ήμουν και ευπρόσδεκτος στο πάρτι του γάμου σου. Σου ζήτησα να με περιμένεις. Και εσύ πήγες και παντρεύτηκες."

"Δεν έφταιγα εγώ. Δεν ήταν στο χέρι μου για να το εμποδίσω. Στο γράμμα σου έγραψα ότι με πούλησαν σε αυτόν τον άντρα. Δεν το ήθελα. Μακάρι σε αυτήν την θέση να καθόσουν εσύ και όχι εκείνος. "

"Τον αγαπάς; " Με ρώτησε βλέποντας καθαρά από τα μάτια του τον πόνο που ένιωθε.

"Όχι. "

"Την αλήθεια Γιασμίν. "

"Την αλήθεια σου λέω. Δεν νιώθω τίποτα για αυτόν. "

"Δηλαδή αν σου έλεγα να με φιλήσεις εδώ και τώρα θα το έκανες; "Μου είπε και με κράτησε από τα χέρια με τόσο δύναμη. "Κάντο αν δεν τον αγαπάς. "Μου έλεγε καθώς είχε πλησιάσει σε απόσταση αναπνοής από τα χείλη μου. "Το βλέπεις που δεν μπορείς; "