Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 22. Δίνοντάς με στον Κιβάνς! ~

Ομέρ!

Πέρασαν έξι μήνες ακριβώς. Η Γιασμίν ήταν στο μήνα της και μία από αυτές τις μέρες θα γεννούσε το παιδί της. Σήμερα ήταν η μέρα που θα επέστρεφα στο χωριό. Άνοιξα το κινητό μου και είδα σαράντα κλήσεις από την Ρουμπίνη και δέκα από τον Ονούρ. Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βάλω όλα μου τα πράγματα σε ένα σακβουαγιάζ και ύστερα να φύγω από αυτό το διαμέρισμα. Μπήκα στο αυτοκίνητό μου και άφησα το σακβουαγιάζ στην θέση του συνοδηγού. Έπιασα το κινητό μου και τηλεφώνησα στον Ονούρ.

"Ομέρ σε ψάχνω έναν μήνα τώρα."Ήταν η πρώτη του κουβέντα.

"Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανέναν. Αυτοί οι μήνες αποτελούσαν μία άσχημη περίοδο για μένα."

"Ομέρ ότι μου ζήτησες έχει γίνει. Μόλις βγήκε το διαζύγιό σου." Μου είπε και εγώ δεν είχα καμία αντίδραση. "Μένει να υπογράψει η Γιασμίν και τότε θα είσαι ελεύθερος. Θα της το στείλω σήμερα."

"Όχι δεν χρειάζεται. Θα περάσω από εσένα. Επιστρέφω σήμερα στο χωριό και θα της το πάω εγώ." Του είπα και κλείσαμε το τηλέφωνο. Χωρίς να περάσει κανένα λεπτό η Ρουμπίνη μου τηλεφώνησε και εγώ της απάντησα.

"Ρουμπίνη δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Έρχομαι από εκεί. Θα τα πούμε από κοντά."

"Σήμερα γεννιέται ο γιος σου. Καλό θα ήταν να προλάβεις."

"Μην τον λες γιο μου. Δεν ξέρεις αν όντως είσαι παιδί μου."

"Την πιθανότητα να είναι την ξεχνάς; Πέρασαν εννέα μήνες και ακόμα να καταλάβεις την αλήθεια ; άτυχος της μοίρας σου τότε. Και να ξέρεις πως μόλις γεννηθεί ο γιος σου η Γιασμίν θα παντρευτεί τον Κιβάνς." Μου είπε θυμωμένη και μου έκλεισε το τηλέφωνο.

Γιασμίν!

Σήμερα έμεινα στο δωμάτιό μου ξαπλωμένη. Είχα πολλούς δυνατούς πόνους και δεν μπορούσα να περπατήσω. Νόμιζα πως θα γένναγα , αλλά αυτό δεν γινόταν ακόμα.

Η μητέρα μου ξεκλείδωσε την πόρτα για να μπει στο δωμάτιό μου. "σήκω πάνω! "Με διέταξε με ένα έντονο τόνο στην φωνή της.

"Τι θες πάλι εσύ;"

"Πως μιλάς έτσι στην μάνα σου;" Με άκουσε ο πατέρας μου και σήκωσε το χέρι του για να με χτυπήσει.

"Δεν είναι μάνα αυτή."Του απάντησα χωρίς να τον φοβάμαι και τότε το χέρι του προσγειώθηκε με τόση δύναμη στο πρόσωπό μου που μάτωσε η μύτη και τα χείλη μου.