Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 28. Νέο σημάδι! ~

Γιασμίν!

"Εντάξει νίκησες. Τον Ομέρ τον αγαπάω ακόμα και ποτέ δεν σταμάτησα. Εσένα δεν μπορώ να σε κοροϊδέψω όπως και τον εαυτό μου. Είναι το θέμα με την άλλη γυναίκα. Αυτό δεν μπορώ να το ξεχάσω."

"Καλή μου πρέπει να το βγάλεις από το μυαλό σου αυτό. Δεν βλέπεις πόσο πολύ σε βασανίζει. Η αγάπη συγχωρεί τα πάντα. Δεν σήμαινε τίποτα αυτή η γυναίκα για τον Ομέρ. Αν σήμαινε θα ήταν εδώ; Ήρθε χωρίς να ξέρει πως θα γεννήσεις και χωρίς να τον ειδοποιήσω εγώ. Αν τον κυνηγούσε εκείνη όπως εσένα ο Κιβάνς; Αν εκμεταλλεύτηκε τον πόνο και το μεθύσι του Ομέρ . Ξέρεις τον Ομέρ πολύ καλά Γιασμίν . Μην κάνεις τα στραβά μάτια. Είναι μόνο ένα λάθος. Όλοι κάνουμε λάθη . Αγάπης πείσματα λέγονται αυτά. Είναι αγάς , όχι τέλειος και αλάνθαστος. Νόμιζε πάντα πως εσένα έβλεπε. Ότι και να έγινε μαζί σου. Αυτό είχε στο μυαλό του. Εσένα Γιασμίν και καμία άλλη." Μου είπε η Ρουμπίνη και ο Ομέρ μπήκε στο δωμάτιο χτυπώντας μόνο μία φορά την πόρτα.

"Γιασμίν θέλω να σου μιλήσω." Μου είπε και η Ρουμπίνη έφυγε χαϊδεύοντας τον τρυφερά.

"Τι θες Ομέρ;" Τον ρώτησα εγώ χωρίς να τον κοιτάω. Όμως με την άκρη του ματιού μου τον είδα που άφηνε στο κρεβάτι ένα δώρο.

"Γιασμίν σε παρακαλώ κοίτα με." Μου ζήτησε και με τράβηξε από το χέρι.

"Δεν μπορώ Ομέρ. Γιατί πάνω σου βλέπω την άλλη γυναίκα."

"Γιασμίν σε παρακαλώ. Δεν έχω δύναμη χωρίς εσένα. "

"Δεν μπορώ να κάνω κάτι για αυτό εγώ."

"Δεν υπάρχει δεν μπορώ. Υπάρχει δεν θέλω."

"Πες το και έτσι."

"Γιασμίν κοίτα με στα μάτια και πες μου τι νιώθεις για μένα. "

"Δεν μπορώ . Μην με πιέζεις. Δεν το καταλαβαίνεις; Σε βλέπω και νομίζω βλέπω και εκείνη μαζί σου. Θέλω να σε φιλήσω ,αλλά ξέρω πως τα χείλη σου έχουν φιλήσει ένα άλλο στόμα. Θέλω αν σε αγκαλιάσω και δεν μπορώ γιατί μυρίζω το άρωμά της επάνω σου."

"Πλησίασε με και διαπίστωσε το." Μου ζήτησε και με τράβηξε επάνω του από την μέση μου. "Πες μου τι νιώθεις τώρα; τι βλέπεις τώρα; πες μου κατάμουτρα πως με μισείς Γιασμίν. Πες το." Φώναζε εκείνος και προσπαθούσε να με φιλήσει, μα δεν τον άφηνα.

"Φύγε Ομέρ. Βγες έξω σε παρακαλώ." Του φώναξα κλαίγοντας.

{...}

Το βράδυ μπήκε στο δωμάτιο την ώρα που εγώ άλλαζα για να κοιμηθώ. "Νόμιζα πως θα είχες ξεντυθεί ως τώρα για αυτό μπήκα." Μου είπε χωρίς να κοιτάει το γυμνά μου πόδια.