Yasmin... Στην Φυλακή Του Έρωτα!

~ 52. Δίκη του Ομέρ! ~

Την επόμενη μέρα!

Ομέρ!

Η Γιασμίν θα έβγαζε τους επιδέσμους. Το πρόσωπό της θα είχε επανέλθει και πάλι στα φυσιολογικά του και εγώ θα έβλεπα ξανά το όμορφο πρόσωπό της. Όμως η μνήμη της δεν είχε επανέλθει ακόμα και σήμερα ήταν η δίκη μου. Στο δωμάτιο μπήκα και εγώ όσο και αν ριψοκίνδυνο ήταν αυτό. Ήταν μπροστά και η μητέρα της την οποία έπρεπε να ξεγελάσω με την αμφίεση του νοσοκόμου.

Πλησίασα την Γιασμίν με γυρισμένη μου την πλάτη σε αυτήν και άρχιζα να της αφαιρώ τους επιδέσμους. Με εμπιστευόταν και αυτό ήταν ότι καλύτερο για μένα. Με είχε αναγνωρίσει και ευτυχώς μόνο εκείνη.

"Δώστε μου έναν καθρέφτη. " Ζήτησε με αγωνία για να δει το πρόσωπό της. Με είδε που χαμογελούσε και έτσι χαμογέλασε και εκείνη. Ήταν πιο ήρεμη.

Δεν έμεινα παραπάνω . Έφυγα στα κρυφά όπως και μπήκα. Ήμουν αρκετά χαρούμενος που η Γιασμίν απέκτησε και πάλι το πρόσωπό της. Όμως ήμουν αρκετά απελπισμένος γιατί δεν είχε βρει την μνήμη της. Πως μπορούσε να το κάνει μέσα δύο μέρες; Είμαι πολύ μικρό το χρονικό διάστημα. Τώρα είναι στο χέρι του θεού για το τι θα απογίνει η τύχη μου.

Το περιπολικό της αστυνομία ήρθε και με πήρε από εκεί όπως τα είχα συμφωνήσει με τον διοικητή της περιοχής μου. Μπήκα μέσα για άλλη μία φορά με χειροπέδες. Με οδήγησαν στο δικαστήριο και περίμενα την δίκη με αγωνία. Ο Δικηγόρος μου ήταν στο πλευρό μου όπως και ο Ονούρ.

" Η Γιασμίν; " Τον ρώτησα εγώ γιατί αυτό ήταν που με ένοιαζε περισσότερο.

" Είναι με την Ρουμπίνη. Στην θέση μου βρίσκεται η Ζαφειρένια. " Μου απάντησε και ένιωσα μία ανακούφιση.

Μπήκαμε μέσα και αφού όλοι είχαν πάρει την θέση τους , η δίκη μου ξεκίνησε. Στην αρχή ειπώθηκαν τα ίδια με την κατάθεσή μου. Οι άντρες μου καλέστηκαν ως μάρτυρες και είπαν ακριβώς ότι τους ζήτησα να πουν. Ζήτησαν και την Γιασμίν να καταθέσει. Την φώναξαν δύο φορές επειδή εκείνη δεν εμφανιζόταν. Τελικά εμφανίστηκε με την βοήθεια της Ρουμπίνης.

Εγώ δεν περίμενα να την δω εδώ. Τι έκανε; Μήπως θυμήθηκε; Ας το ελπίσω.

" Είστε η Γιασμίν Σρόιντερερ; "

" Μάλιστα. "

" Μόλις βγήκατε από το νοσοκομείο , ήρθατε να καταθέσατε; Γιατί; " Με ρώτησε ο δικηγόρος μας.

" Ήρθα για να βοηθήσω το άντρα μου. Έκανα μία πλαστική επέμβαση στο πρόσωπο εχθές για να φύγουν τα σημάδια από τα χτυπήματα. Έπεσα σε μία απότομη πλαγιά στο χωριό στο οποίο είναι αγάς ο άντρας μου. Με έσπρωξε η Σεβντά Κενάν γιατί αγαπούσαμε και οι δύο τον ίδιο άντρα. Λίγα λεπτά πριν πέσω είδα εκεί τον Ομέρ. Κρατούσε όπλο και της έλεγε να μην το κάνει. Την πυροβόλησε για να την απειλήσει και να σταματήσει. Αστόχησε επίτηδες για να μην της κάνει κακό. Ο Ομέρ μου δεν θα μπορούσε να βλάψει κανέναν και ποτέ. Μπορεί να είναι αγάς αλλά σκανδάλη ποτέ δεν θα πατούσε για να αφαιρέσει μια ζωή. Ότι και να έλεγε το έθιμο και η γερουσία των αγάδων. "