Forgotten Love

Κεφάλαιο 1

Ντριιν

Κλείνω το ενοχλητικό ξυπνητήρι και τεντωνομαι.

Τελευταία μέρα στο Λονδίνο.

Στη σκέψη και μόνο φαντάζει τόσο ξένο.
Άλλωστε τέσσερα χρόνια εδω ήταν αρκετά όχι μόνο για να συνηθίσω αυτό το μέρος αλλά και για να το αγαπήσω.

Σήμερα δεν θα είναι μια μέρα όπως όλες τις άλλες.
Σήμερα δεν θα κάνω την καθιερωμένη μου διαδρομή μέχρι την σχολή μου και δεν θα κάνω πρόβες στις αίθουσες του London Dance Academy.

Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα.Από την μια πλευρά χαίρομαι τόσο που θα επιστρέψω ξανά στην πόλη που μεγάλωσα, την Θεσσαλονίκη.Από την άλλη,αυτά τα λίγα χρόνια που έζησα στην Αγγλία δημιούργησα μια διαφορετική ζωή που είναι δυσκολο να αφήσω πίσω όπως πριν από τέσσερα χρόνια στην Ελλάδα.

Με την αποφοίτηση μου από την σχολή σκέφτηκα σοβαρά να μείνω μόνιμα εδώ.Άλλωστε η επαγγελματική μου αποκατάσταση θα ήταν πολύ πιο εύκολη μιας και στην Ελλάδα δεν εκτιμούν ιδιαίτερα τον χορό ως επάγγελμα.
Κάτι μέσα μου όμως μου έλεγε να γυρίσω πίσω από εκεί που ξεκίνησα και είπα για πρώτη φορά να ακούσω το ένστικτο μου.

Ελπίζω να μου βγει σε καλό.

Έχω ξενοικιασει το διαμέρισμα από χθες και τώρα πακεταρω και τα τελευταία πράγματα.Δεν έχω πει σε κανέναν τίποτα για την απόφαση μου.Είπα να κάνω έκπληξη.Παίρνω τηλέφωνο την Χριστίνα και σκέφτομαι αν πρέπει να το πω μόνο σε αυτήν.

-Καλημέρα Χριστινακι! Λέω αλλά αντί για απάντηση παίρνω ένα χασμουρητό

Ουπς μάλλον την ξύπνησα.Ποιος την ακούει τώρα.

-Στον ύπνο σου με έβλεπες πρωί πρωί? Η νυσταγμενη της φωνή με κάνει να θέλω να γελάσω

-Εγώ φταίω που σε πήρα να σου πω ότι θα έρθω. Λέω δήθεν αθώα

Η διάθεσή της να με βρίσει αλλάζει στο δευτερόλεπτο και μια τσιριδα της καλύπτει το αυτί μου.

-Τι?Πότε?Για πόσο? Με βομβαρδίζει με ερωτήσεις

-Πετάω με την απογευματινή πτήση και μόνιμα. Απαντάω γρήγορα στις ερωτήσεις της

Την ακούω να πανηγυρίζει μέσα από το ακουστικό όμως λίγες στιγμές μετά σταματάει απότομα.

-Μη μου πεις ότι χωρισες με τον Eric.

-Τι?Όχι βέβαια.Δηλαδή πρέπει να χωρίσουμε για να έρθω Ελλάδα?