Forgotten Love

Κεφάλαιο 25

Μερικές εβδομάδες αργότερα

Οι μέρες περνούν αστραπιαία και έχω πέσει με τα μούτρα στην δουλειά.
Δουλειά,σπίτι και στην καλύτερη περίπτωση καμιά βόλτα με την Αντονέλα και την Χριστίνα.Αυτή είναι η ρουτίνα μου.

Με τον Eric μιλάμε σχεδόν τρεις με τέσσερεις φορές την εβδομάδα,συχνότητα που δεν συνηθίζεται για ζευγάρια.Όμως έχω αποφασίσει πως μετά την παράσταση θα του ζητήσω να χωρίσουμε,δεν πάει άλλο.
Όσο για τον Στέφανο,απλώς σταματήσαμε να μιλάμε για άλλη μια φορά.Ήταν ψυχοφθόρο όλο αυτό,να τον θέλω αλλά να μην μπορώ να τον έχω.Και μετά το τελευταίο περιστατικό μου έδειξε άλλο ένα λόγο για να απομακρυνθώ:Δεν με εμπιστεύτηκε.
Αυτό ήταν αρκετό για να καταλάβω ότι δεν μοιάζει στον παλιό Στέφανο,όσο και αν θα το ήθελα.

-Plié και relleve. Επαναλαμβάνω στις μικρές μου μαθήτριες και εκείνες με ακολουθούν πιστά

Χαίρομαι που έχουν εξελειχθεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα.Σημαίνει ότι κάτι κάνω καλά ως δασκάλα.

-Πολύ ωραία,μπράβο σας! Τις ενθαρρύνω

-Κυρία πότε θα μάθουμε να κάνουμε πιρουέττες? Με ρωτάει η οκτάχρονη Εβελίνα

-Όταν θα μάθετε να χορεύετε με τις πουέντ. Απαντάω με χαμόγελο στην απορία της

-Και πότε θα μάθουμε να χορεύουμε με τις πουέντ?

Μου ξεφεύγει ένα μικρό γελάκι.Αυτή η μικρή μου θυμίζει πολύ εμένα όταν ξεκίνησα τον χορό.

-Μην βιάζεσαι,όλα έρχονται στην ώρα τους. Την συμβουλεύω και δείχνει να καταλαβαίνει

-Τέλος για σήμερα.Ελάτε να κάνουμε τον χαιρετισμό μας. Τους λέω και όπως πάντα μαζεύονται όλες κοντά μου

Ενώνουμε τα χέρια μας και αφού μετρήσουμε ως το τρία,τα σηκώνουμε ψηλά.

-Τα λέμε την άλλη εβδομάδα! Τις χαιρετώ και η αίθουσα αδειάζει σε μερικά δευτερόλεπτα

Παρατηρώ την Βανέσσα να με κοιτάζει από την πόρτα.

-Θες κάτι? Λέω όσο πιο ψυχρά μπορώ

Δεν θέλω να έχω πολλά πάρε δώσε μαζί της.

-Εδώ είναι σχολή χορού όχι παιδικός σταθμός. Μου κάνει παρατήρηση για την συνήθεια που έχω αποκτήσει με τις μαθήτριες μου

-Ορίστε?

-Το κλασικό μπαλέτο βασίζεται στην πειθαρχία όχι στα παιχνίδια.Δεν στο έμαθαν στη σχολή που πήγες?