Κεφάλαιο 6

508 88 11
                                    

-Και δηλαδή δεν του είπες τίποτα για εσάς τους δύο?

-Τι να του έλεγα ρε Χριστίνα μπροστά στην κοπέλα?Άσε που μόλις τον είδα να με κοιτάει τόσο χαμένος το μετάνιωσα.

Η Χριστίνα ρουφάει μια γουλιά από τον καφέ της.

-Και τώρα τι θα κάνεις? Ρωτάει

-Καλύτερα να απομακρυνθω και να αφήσω τα πράγματα έτσι όπως είναι.

-Νομίζω ότι είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις. Συμφωνεί
-Εσύ πες μου,πώς είσαι. Της πιάνω εμπιστευτικά το χέρι

-Τι εννοείς?Μια χαρά είμαι. Κάνει ότι δεν καταλαβαίνει

Στριφογυριζω τα μάτια.

-Εννοώ αν παίζει κανένα αγοράκι. Της κλείνω το μάτι πονηρά

-Μπαα τίποτα. Απαντάει ξερά

-Ακόμα τον σκέφτεσαι? Ακούγεται περισσότερο σαν διαπίστωση παρά σαν ερώτηση

Ο χωρισμός της με τον Γρηγόρη δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα γι'αυτήν και το ήξερα.Και ήταν απόλυτα φυσικό.Η έκπληξη που ήθελε να του κάνει το βράδυ των γενεθλίων του της γύρισε μπούμερανγκ όταν τον βρήκε μαζί με μια κοκκινομάλλα.Ένας χρόνος έχει περάσει από τότε και δεν έχει προχωρήσει.

-Είναι θέμα εμπιστοσύνης Νεφέλη.Και εγώ δεν μπορώ να να εμπιστευτώ άντρα πλέον. Μου εξηγεί και εγώ εν μέρει την καταλαβαίνω

-Κατάλαβα. Είναι το μονο που λέω

Σηκώνεται από την καρέκλα και παίρνει την τσάντα της.

-Που πας?

-Πρέπει να φύγω.Έχω συνέδρια με έναν πελάτη σε λίγη ώρα.Θα τα πούμε. Μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και απομακρύνεται

Μάλλον δεν έπρεπε να της μιλήσω γι'αυτό το θέμα.

Η ώρα είναι ήδη έντεκα όταν αποφασίζω να γυρίσω σπίτι.
Μάλλον θα κάνω μερικά τηλεφωνήματα ακόμα για δουλειά και μετά θα μαγειρέψω για να υπάρχει έτοιμο μεσημεριανό για τους γονείς μου και τον Φίλιππο όταν επιστρέψουν.

Στέλνω ένα μήνυμα στο Eric όμως δεν απαντάει άμεσα οπότε υποθέτω πως μάλλον έχει πολύ δουλειά.

Ίσως με πάρει τηλέφωνο αργότερα,όταν το δει.

Φτάνω στο σπίτι σχεδόν μισή ώρα αργότερα και εκπλήσσομαι όταν βλέπω ποιος κάθεται στα σκαλιά.

Μόλις με βλέπει πετάγεται όρθιος και έρχεται στο μέρος μου.

-Πως βρήκες το σπίτι μου?

Forgotten LoveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu