Forgotten Love

Κεφάλαιο 65

Τα μάτια μου δεν μπορούν να πιστέψουν όσα διαβάζουν.
Πριν προλάβουν οι λέξεις να περάσουν από επεξεργασία στο μυαλό μου, τα δάχτυλα μου έχουν ήδη πληκτρολογήσει τον αριθμό της.

-Νεφέλη? Η φωνή της τρέμει σαν παιδί που έχει κάνει σκανδαλιά και το πιάνουν στα πράσα

-Χριστίνα τι εννοείς με το νομίζεις? Ρωτάω με τον ίδιο τόνο

-Έχω καθυστέρηση σχεδόν δυόμισι εβδομάδες αλλά πάντα είχα θέματα με την περίοδο μου και το ξέρεις. Όμως όλο αυτό τώρα συνοδεύεται από λαιμαργία και αναγούλες. Λέει

Έτσι εξηγείται η υπερβολική όρεξη για μελομακάρονα και οι εμετοί τις προάλλες.

-Πρέπει να κάνεις το τεστ, μόνο τότε θα είμαστε σίγουροι. Λέω το αυτονόητο

Την ακούω να βγάζει έναν βαθύ αναστεναγμό.

Μπορώ να ψυχανεμιστώ από χιλιόμετρα μακριά ότι δεν είναι καθόλου καλά.

-Δεν μπορώ να το κάνω στο σπίτι μου Νεφέλη, οι γονείς μου μπαινοβγαίνουν όλη μέρα εδώ μέσα.

Τρίβω τον έναν μου κρόταφο για να απομακρύνω την ένταση.

-Έλα από 'δω αύριο το πρωί. Θα φροντίσω να λείπουν όλοι. Την διαβεβαιώνω

Ρουφάει την μύτη της κάνοντας μου απολύτως κατανοητό ότι έχει αρχίσει να κλαίει.

Την τελευταία φορά που την είχα δει σε τόσο άσχημη κατάσταση ήταν τότε στον χωρισμό της. Και μου ραγίζει η καρδιά που μια τέτοια στιγμή ξαναήρθε.

-Άκουσε με, θα προσπαθήσεις να ηρεμήσεις όσο μπορείς περισσότερο και θα σκεφτείς ότι όλα θα πάνε καλά. Την συμβουλεύω

Η σιωπής της με κάνει να φανταστώ ότι γνέφει θετικά παρόλο που δεν την βλέπω.

-Νεφέλη... Ψελλίζει λίγο πριν τερματίσουμε την κλίση

-Ναι?

-Μην πεις τίποτα σε κανέναν, σε παρακαλώ.

-Δεν το είχα σκοπό. Οι κολλητές δεν λένε ποτέ τα μυστικά τους σε τρίτους, το ξέχασες?

Γελάει για ελάχιστα δευτερόλεπτα.

Ακόμη κι αυτό είναι ένα μικρό κατόρθωμα, μου φτάνει.

-Σωστά, καληνύχτα. Λέει πριν κλείσουμε το τηλέφωνο

Την υπόλοιπη νύχτα με το ζόρι κλείνω τα μάτια μου για τέσσερις ώρες. Υπεραναλύω κάθε σκέψη από την πιθανή εγκυμοσύνη της Χριστίνας μέχρι και την βελτίωση των κινητικών μου προβλημάτων. Γιατί η σημερινή εξέλιξη λέγεται βελτίωση έστω και μικρή.