Forgotten Love

Κεφάλαιο 28

-Εισπνοή,εκπνοή,εισπνοή,εκπνοή. Επαναλαμβάνει συνεχώς μπροστά μου πηγαίνοντας πάνω κάτω στο δωμάτιο

-Αντονέλα δεν γεννάω,άγχος έχω και δεν βοηθάς! Της λέω με ειλικρίνεια

-Το να αναπνέεις σωστά είναι σημαντικός παράγοντας μείωσης του άγχους. Πετάγεται και η ψυχολόγος της παρέας ενώ με βάφει

-Το να αναπνέεις σωστά μπορεί,το να κάνεις σαν να έχεις πάθει κρίση άσθματος δεν νομίζω. Της δείχνω την ξαδέρφη μου που φαίνεται τρελαμένη

Καλέ αυτή έχει πιο πολύ άγχος και από εμένα και είναι μόνο μια θεατής.

-Εγώ φταίω που σου συμπαραστέκομαι!

-Ελάτε τώρα μην γκρινιάζετε!Νεφέλη μου είσαι έτοιμη! Λέει η Χριστίνα βάζοντας ως τελευταία πινελιά λίγο κραγιόν

Σηκώνομαι και κοιτάζομαι στον καθρέφτη για πρώτη φορά σήμερα.

Νιώθω πολύ όμορφη μέσα στο κόκκινο φόρεμα μου.
Τα μαλλιά μου είναι πιασμένα σε έναν σφιχτό κότσο και στα μάτια μου είναι σχηματισμένες με ακρίβεια λεπτές γραμμές eyeliner.Το σύνολο ολοκληρώνει το κόκκινο κραγιόν μου.

Ο πατέρας μου σχεδόν εισβάλλει στο δωμάτιο μου και μένει άγαλμα όταν με παρατηρεί.

-Είσαι πανέμορφη κοριτσάκι μου. Αρχίζει να συγκινείται

Ο γλυκούλης μου,δεν μπορώ να φανταστώ την αντίδραση του αν με δει ποτέ νύφη.

-Μπαμπά μου μην κάνεις έτσι. Τον παίρνω μια μικρή αγκαλιά

-Είναι επειδή έχω καιρό να σε καμαρώσω σε παράσταση. Προσπαθεί να δικαιολογηθεί και σκουπίζει ένα μικρό δάκρυ πριν προλάβει να πέσει από την κόγχη του ματιού του
-Πάμε μην αργήσεις. Φτιάχνει λίγο καλύτερα την γραβάτα του και συμφωνούμε όλες

Η ξαδέρφη μου θα πήγαινε μαζί με τους γονείς μου ενώ εγώ μαζί με τον Φίλιππο και την Χριστίνα.

Μόλις φθάνουμε στο πολιτιστικό κέντρο που θα γίνει η παράσταση,αποχωρίζομαι τους υπόλοιπους και μπαίνω από την πίσω πόρτα που οδηγεί στα παρασκήνια όπως ακριβώς μου είχε πει και ο Άγγελος.

Ψάχνω τριγύρω στον διάδρομο για κάποιο γνωστό πρόσωπο όμως τίποτα.

-Ήρθε η Νεφελ... Βγαίνει από ένα δωμάτιο ξαφνικά ο Άγγελος

Μόλις με βλέπει σταματάει.

-Ήρθες?Εσένα έψαχνα! Λέει ανακουφισμένος και με κοιτάζει από την κορυφή μέχρι τα νύχια