Forgotten Love

Κεφάλαιο 51

-Πλευρά Στέφανου-

-Τι ήταν τώρα αυτό? Ρωτάει η μητέρα της μόλις μας πετάει κυριολεκτικά όλους έξω

-Αντίδραση, αντίδραση σε όλο αυτό που της συμβαίνει είναι. Το παθαίνουν σχεδόν οι περισσότεροι από τους τραυματίες ατυχημάτων που χάνουν κάποια από τις ικανότητες τους. Κάνει διάγνωση η Χριστίνα

-Γι'αυτό όλες αυτές οι ασυναρτησίες... Διαπιστώνει η Αντονέλα

-Ποιες ασυναρτησίες? Ρωτάει ο κύριος Κώστας

-Μου έλεγε πως θα καταθέσει ότι ήταν ατύχημα γιατί δεν την ενδιαφέρει να τιμωρηθούν οι ένοχοι.

-Μαλακίες! Λέει εκνευρισμένος ο Φίλιππος

-Και μένα σχεδόν τα ίδια πράγματα μου ανέφερε, ότι η ζωή της τελείωσε και πως δεν υπάρχει λόγος να προχωρήσει η υπόθεση εφόσον δεν πρόκειται να επανέλθει. Μάλιστα μου ζήτησε να χωρίσουμε γιατί αξίζω κάτι καλύτερο. Εξιστορώ με την σειρά μου τα λόγια της από το τελευταίο επισκεπτήριο

-Και τώρα? Τι θα γίνει?Έτσι θα είναι από'δω και πέρα? Ανησυχεί η κυρία Έλενα

-Νομίζω πως χρειάζεται λίγο χρόνο. Προτείνω ενθυμούμενος και την δική μου αντίδραση όταν ξύπνησα από το ατύχημα και είχα πάθει πλήρη αμνησία

-Θα συμφωνήσω με τον Στέφανο. Χρειάζεται υπομονή και επιμονή εκ μέρους μας. Ας κάνουμε αυτό που μας ζήτησε, ας συμπεριφερθούμε φυσιολογικά. Λέει η Χριστίνα αλλά ο Φίλιππος φαίνεται να έχει άλλη άποψη

-Σοβαρά τώρα? Η αδερφή μου έπαθε κάτι τόσο σοβαρό και εγώ θα πηγαίνω στην δουλειά μου και θα ζω την ζωή μου όπως πριν?

-Δεν είπα ακριβώς αυτό! Είπα μόνο πως πρέπει να φερόμαστε πιο φυσιολογικά γιατί αυτό είναι που έχει ανάγκη! Με το να καθόμαστε έξι άτομα πάνω από το κεφάλι της κάθε μέρα το αντίθετο καταφέρνουμε!

-Άρα τι προτείνεις κορίτσι μου? Ρωτάνε οι γονείς της έχοντας της εμπιστοσύνης

-Καλό είναι να γυρίσουμε όλοι στην καθημερινότητα μας, στις δουλειές μας. Εσύ Αντονέλα, γύρνα στην Αμερική όπως το είχες σχεδιάσει, εσείς κύριε Κώστα και κυρία Έλενα συνεχίστε να δουλεύετε στο ζαχαροπλαστείο σας ακριβώς όπως πρώτα. Εσύ Φίλιππε σταμάτα να παίρνεις άδειες και επέστρεψε πίσω στην δουλειά σου. Όσο για σένα Στέφανε αν κρίνω από το γεγονός ότι είσαι είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο στο πλευρό της να φανταστώ ότι το γραφείο σου έχει πάει στον βρόντο.