Forgotten Love

Κεφάλαιο 27

-Είσαι σίγουρη ότι δεν θες να έρθεις? Με ρωτά για χιλιοστή φορά η Αντονέλα καθώς βάζει λίγο ρουζ στα μάγουλα της

-Ναι δεν έχω και πολύ όρεξη απόψε.Θα κάνω ένα μπάνιο και θα κοιμηθώ σχετικά νωρίς,άλλωστε αύριο είναι η τελική πρόβα και θέλω να είμαι ξεκούραστη. Λέω με ειλικρίνεια

Γνέφει καταφατικά και παίρνει την τσάντα της από το κρεβάτι μου.

-Να προσέχεις!

-Ναι μαμά! Λέει και γελάει με το πόσο προστατευτική είμαι καθώς κλείνει την πόρτα πίσω της

Την θαυμάζω που είναι τόσο ανεξάρτητη ώστε να βγει μόνη της σε κλαμπ.
Εγώ με το ζόρι πάω όταν έχω παρέα.

Σηκώνομαι και ανοίγω την πόρτα για να πάω στο μπάνιο όταν ακούω θόρυβο από το δωμάτιο του αδερφού μου και μαζεύομαι ξανά μέσα.

-Πάμε στο σπίτι μου ή τουλάχιστον έξω.Δεν θέλω να έρχομαι εδώ και να την πετύχω πουθενά. Μπορώ να αναγνωρίσω την φωνή της Χριστίνας

-Χριστίνα δεν θα παίζουμε κρυφτό επειδή η Νεφέλη δεν γουστάρει το μεταξύ μας.Ας κάνει κουμάντο στην δική της ζωή και αν δεν της αρέσει που είμαστε ζευγάρι ας πιεί ξύδι. Της απαντάει ο αδερφός μου

Πόσο πονάει να ακούς αυτή την συζήτηση από δύο άτομα που αγαπάς πολύ.

Πρέπει να βάλω τέλος σε αυτό και αυτή είναι η ευκαιρία μου.

Βγαίνω από το δωμάτιο με όση αυτοπεποίθηση μου έχει απομείνει και προχωρώ προς το δωμάτιο του Φιλίππου.

-Τι έγινε?Θα μας βάλεις τις φωνές ξανά? Ειρωνεύεται ο αδερφός μου μόλις αντιλαμβάνονται την παρουσία μου

Η Χριστίνα δεν μιλάει,σχεδόν αποφεύγει ακόμα και να με κοιτάξει.

Δεν προλαβαίνω να ανοίξω το στόμα μου για να μιλήσω.

-Αν ήρθες να μας κάνεις κήρυγμα,μεταβολή και φύγε από το δωμάτιο μου. Συνεχίζει ο αδερφός μου ψυχρά

-Μόνο πέντε λεπτά θέλω. Σχεδόν Ψιθυρίζω και κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού.

-Συγνώμη εντάξει?Έκανα βλακείες,πολλές βλακείες και μαζεμένες.Δεν έπρεπε να ανακατεύω αλλά το έκανα και μάλιστα με άσχημο τρόπο.Σας προσέβαλα και τους δύο αλλά και εγώ δεν είμαι καλύτερη.Μια δειλή είμαι που δεν μπορεί να βάλει μια τάξη στην ζωή της.Φίλιππε είμαστε αδέλφια και το ξέρεις ότι κάποια στιγμή αργά ή γρήγορα θα τα ξαναβρούμε.Χριστίνα ήμασταν κολλητές από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να κάνει τις πρώτες ανοησίες της εφηβείας και λυπάμαι πολύ που η φιλία μας έληξε τόσο άδοξα.Ελπίζω να με συγχωρήσετε που προσπάθησα να μπω εμπόδιο. Λέω χωρίς να τους κοιτάω