Κεφάλαιο 3

606 102 12
                                    

Από το πρωί ξεφυλλίζω δεκάδες εφημερίδες με σκοπό να βρω κάποια δουλειά.Έχω σημειώσει κάποιες αγγελίες όπως υπάλληλος σε καφετέρια και πωλήτρια σε ένα κατάστημα με ρούχα και σε λίγο θα κάνω κάποια τηλεφωνήματα.

"Ζητείται επαγγελματίας χορογράφος." Η ματιά μου πέφτει στην άκρη της σελίδας

Η πρώτη και μοναδική αγγελία που αναφέρεται στο αντικείμενο μου.

Ενθουσιασμένη αποφασίζω να τηλεφωνήσω εδώ και τώρα και χωρίς να χάσω λεπτό αρπάζω το κινητό μου από το τραπέζι και πληκτρολογώ τον αριθμό.

Το σηκώνει μια κοπέλα λίγο μεγαλύτερη μου,αν κρίνω από την φωνή,η οποία ζητάει τα στοιχεία μου και μου κλείνει ραντεβού για συνέντευξη σε δυο ώρες.

[...]

Πως καταφέρνω πάντα να καθυστερω στα ραντεβού μου?

Έχω κάνει μπάνιο και έχω ήδη ντυθεί οταν συνειδητοποιω ότι θα πρέπει να είμαι στη συνάντηση σε είκοσι λεπτά και η σχολή χορού απέχει σχεδόν ένα τέταρτο από'δω.

Παίρνω την τσάντα μου και τα κλειδιά μιας και όλοι λείπουν από το σπίτι και φεύγω.
Όταν όμως βγαίνω στον δρόμο συνειδητοποιώ ότι δεν έχω μεταφορικό μέσο.

Τέλεια!

Η Χριστίνα είναι ήδη στην δουλειά αυτή την ώρα και η μαμά και ο μπαμπάς βρίσκονται στο ζαχαροπλαστείο τους.
Για μια στιγμή σκέφτομαι να βρω κάποιο ταξί όμως αποκλείω αυτό το ενδεχόμενο μιας και πρέπει να βγω στην κεντρική λεωφόρο,κάτι που σημαίνει ότι θα έχανα πολύ χρόνο.

Πρέπει επείγοντος να παρακολουθήσω μαθήματα οδήγησης μπας και πάρω κάποια στιγμή δικό μου αυτοκίνητο.

Προσπαθώντας να βρω κάποιο άλλο τρόπο μετακίνησης,βλέπω το λευκό Peugeot του αδερφού μου να πλησιάζει.
Σταματάει δίπλα μου και πριν προλάβει να ανοίξει το παράθυρο εγώ ανοίγω την πόρτα και μπαίνω στην θέση του συνοδηγού.

-Πότε ήρθες ρε μπιφτεκακι? Με αγκαλιάζει ομως δεν αγνοώ το υποκοριστικό που μου εχει βγαλει τόσα χρόνια

-Χθες και σου έχω πει να μην με λες έτσι!

Έχει και με λέει έτσι από όταν ήμασταν στο Δημοτικό επειδή ήμουν λίγο χοντρουλα.Γι'αυτό και οι γονείς μας με έγραψαν χορό και με τα χρόνια το "μικρόβιο" μπήκε τόσο καλα μέσα μου που αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά.

-Θα με πας σε μια συνέντευξη που έχω για δουλειά γιατί έχω αργήσει? Τον παρακαλάω

Forgotten LoveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora