Κεφάλαιο 60

317 22 2
                                    

Ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι ομολόγησε.

Νιώθω την ανάγκη να ενημερώσω την Νεφέλη πρωτού το μάθει τελευταία στιγμή.

Θα ανακουφιστεί, είμαι σίγουρος.

Την σκουντάω απαλά στον ώμο για να μου δώσει την προσοχή της.

-Έχω καλά νέα. Λέω με σιγανή φωνή την ώρα που οι δικαστές και ο εισαγγελέας κάθονται στις θέσεις τους

-Τι έγινε?

-Η μητέρα μου ομολόγησε Νεφέλη, μιλάμε για τελειωμένη υπόθεση πια.

Σηκώνει τα φρύδια της, δύσπιστη για όσα της λέω.

-Πλάκα κάνεις!

Δεν προλαβαίνω να της απαντήσω γιατί το βλέμμα της εστιάζεται στον Eric και την μάνα μου, οι οποίοι μπαίνουν στην αίθουσα με συνοδεία αστυνομικών.

Μια κοιτάζω τον πατέρα μου και μια την Νεφέλη προκειμένου να μετρήσω αντιδράσεις. Ή τουλάχιστον έτσι λέω στον εαυτό για να μην τον αναγκάσω να κοιτάξει το θέαμα.

Όταν επιτέλους αποφασίζω να φέρω τη ματιά μου μπροστά, προλαβαίνω να παρατηρήσω τους αστυνομικούς να τους βγάζουν τις χειροπέδες και να τους βάζουν να κάτσουν στο εδώλιο.

Ο δικαστής δίνει το έναυσμα και η δίκη ξεκινά.

Πρώτα καλούνται οι μάρτυρες υπεράσπισης.

-Για τον Eric δεν ήρθε κανένας. Μου ψυθιρίζει η Νεφέλη

Εξεπλάγην κι εγώ μόλις το άκουσα.

-Μα καλά δεν έχει γονείς, αδέλφια ή έστω συναδέλφους?

-Την μητέρα του την έχασε μικρός και με τον πατέρα του δεν είχαν καλές σχέσεις απ'ότι μου είχε πει. Ζούσε εκτός Λονδίνου μάλιστα και όσο καιρό ήμασταν μαζί δεν θέλησε να μου τον δείξει ούτε σε φωτογραφία.  Τώρα όσο για συναδέλφους τι να σου πω. Σε ένα ερευνητικό κέντρο εργάζονταν αλλά δεν είχε πολλές φιλίες. Ίσως να μην ήθελαν να μπλέξουν ή δεν ήθελαν να μπουν στην διαδικασία να ταξιδέψουν μέχρι εδώ για εκείνον.

-Σαν να λέμε εκτός από σένα δεν ερχόταν σε επαφή με κανέναν άλλο άνθρωπο? Κοροϊδεύω

Τώρα ίσως καταλαβαίνω γιατί ήθελε ντε και καλά την Νεφέλη μαζί του.
Κατά βάθος τον λυπάμαι.

-Στέφανε δεν είναι αστείο! Ανεβάζει λίγο παραπάνω απ'όσο πρέπει τον τόνο με αποτέλεσμα να μας πάρει χαμπάρι η μπροστινή σειρά

-Ησυχία παρακαλώ! Φωνάζει ο δικαστής χτυπώντας το ξύλινο σφυρί του

Ο Φίλιππος μας ρίχνει ένα άγριο βλέμμα και εμείς επανερχόμαστε στην σιωπηλή και σοβαρή στάση μας.

Forgotten LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon