Forgotten Love

Κεφάλαιο 18

Γυρίζω σπίτι σχεδόν δύο ώρες αργότερα.Κανένας δεν έχει επιστρέψει ακόμα οπότε σκέφτομαι να τους μαγειρέψω κάτι. Ανοίγω το ψυγείο και αποφασίζω να φτιάξω μπιφτέκια με ρύζι.Φοράω την ποδιά και ξεκινάω. Όταν τα μπιφτέκια είναι έτοιμα τα βάζω στο φούρνο και ελέγχω το κινητό μου για τυχόν μηνύματα.

Ένα μήνυμα του Eric εμφανίζεται και γίνεται η αφορμή να μιλήσουμε για λίγο.

Νιώθω πως έχουμε αρχίσει και κάπου να το χάνουμε ή ίσως το έχουμε χάσει εδώ και καιρό.

Υπό άλλες συνθήκες αυτή τη στιγμή θα ετοίμαζα ένα ολιγοήμερο ταξίδι στο Λονδίνο μόνο γι'αυτόν,όμως τώρα δεν έχω καμία όρεξη.

Φοβάμαι για το τι θα επακολουθήσει.

Νιώθω ότι και εκείνος έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τι πάει να γίνει μεταξύ μας αλλά κανένας από τους δυο μας δεν τολμά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα κατάματα.

Η συνομιλία μας κρατάει λίγα λεπτά και είναι σχεδόν τυπική.

Μόλις γράφω το τελευταίο μήνυμα πάω να συμμαζέψω λίγο το δωμάτιο μου μέχρι να είναι έτοιμο και το φαγητό.

Μαζεύω κάποια πεταμένα ρούχα και ξεχωρίζω τα πλυμένα από τα άπλυτα όταν ανοίγοντας το τελευταίο συρτάρι της ντουλάπας μερικά χαρτιά πέφτουν κάτω.

Η αλήθεια είναι ότι είχα πάνω από τρία χρόνια να ανοίξω αυτό το συρτάρι και ούτε που θυμάμαι τι χαρτιά είναι αυτά.

Τα μαζεύω από το πάτωμα και κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού για να τα ελέγξω.
Βαθμοί μου από το δημοτικό που απορώ γιατί τους κρατάει ακόμα η μητέρα μου,διακρίσεις από τον χορό και άλλα πράγματα τέτοιου είδους.
Είμαι έτοιμη να τα βάλω στην θέση τους όμως την τελευταία στιγμή ένα διπλωμένο χαρτί που δεν κοίταξα προηγουμένως μου τραβάει την προσοχή.

Χιλιάδες αναμνήσεις ξετυλίγονται μαζί με το χαρτί.Ένα υπέροχο και λεπτομερές σκίτσο του εαυτού μου είναι σχεδιασμένο σε όλη την επιφάνεια και εγώ το αγγίζω απαλά με τις άκρες των δακτύλων μου.

"Στην Νεφ μου."

Γράφει στην άκρη της σελίδας.

Και τι δεν θα έδινα για να τον ακούσω να με φωνάζει έτσι ξανά.
Ένα δάκρυ κυλάει στο μάγουλο μου και εγώ το σκουπίζω γρήγορα για να μην πέσει στο χαρτί και το λερώσει.

Ίσως θα έπρεπε να ξανασκεφτώ το ενδεχόμενο να πάω λίγες μέρες στο Λονδίνο.Θα με βοηθούσε να ξεχαστώ,όμως τώρα με τις πρόβες δεν μένει μέρα που να μην πηγαίνω στη σχολή και δεν υπάρχει περίπτωση η Κάτια να μου δώσει άδεια για ταξιδάκι αναψυχής.