Κεφάλαιο 21

387 54 5
                                    

Μικρό κεφάλαιο σημαντικό όμως για να προχωρήσει η πλοκή.Για όσους δεν με ακολουθούν στο Instagram ή εδώ να ενημερώσω ότι μέχρι τις αρχές Ιουλίου δεν θα τηρώ το πρόγραμμα όπως σας το είπα στο προηγούμενο κεφάλαιο αλλά θα ανεβάζω αρκετά συχνά σχεδόν σε καθημερινή βάση. Enjoy!

-Λοιπόν,για να βάλεις μπρος πατάς τον συμπλέκτη και μετά το αφήνεις σιγά σιγά και πατάς το γκάζι. Εξηγεί ο Φίλιππος

Έχω τρομερό άγχος και το μόνο που με καθησυχάζει είναι ότι με έχει φέρει σε μια αλάνα.Οπότε δεν υπάρχει κίνδυνος να πέσουμε πάνω σε καμία κολώνα ή σε δέντρο.

Βάζω το κλειδί στη μίζα και το γυρίζω κάνοντας την μηχανή του αυτοκινήτου να βγάλει τον χαρακτηριστικό ήχο.

-Συμπλέκτης και μετά γκάζι. Επαναλαμβάνω μουρμουρίζοντας

Το πόδι μου αφήνει τον συμπλέκτη πιο απότομα απ'όσο έπρεπε με αποτέλεσμα το αμάξι να σταματήσει με ένα απότομο φρενάρισμα.

-Σκατά! Βρίζω

-Ρε Νεφέλη σου είπα σιγά σιγά! Με κατσαδιάζει ο Φίλιππος

Τελικά ίσως να είναι πιο δύσκολο απ'όσο νόμιζα.

Κάνω άλλη μια προσπάθεια και τα καταφέρνω.

-Άλλαξε ταχύτητα. Με καθοδηγεί και υπακούω

Φτάνουμε στο τέλος της αλάνας και μου κάνει νόημα για να πάρω την στροφή.

-Φοβάμαι ρε. Εξομολογούμαι

-Έλα μην ακούω βλακείες!Τίποτα δεν είναι.

Αγκαλιάζω το τιμόνι και προσπαθώ να στρίψω.

-Πάτα λίγο πιο πολύ το γκάζι. Με παρακινεί

Φαίνεται ότι πατάω λίγο παραπάνω το γκάζι.

-Μαμάα! Ουρλιάζω

-Διακόσια στη στροφή και με ρωτάνε μαμάα... Αρχίζει να τραγουδάει διασκεδάζοντας

-Ηλίθιο πλάσμα το χαίρεσαι ε?

-Γιατί όχι θυμωμένο μου μπιφτεκάκι? Γελάει και βγάζει το τηλέφωνο από την τσέπη του

-Τι κάνεις?Με τραβάς βίντεο? Κοιτάζω μια εκείνον και μια τον δρόμο

-Θα γίνεις διάσημη στο Instagram ως το "Ατρόμητο μπιφτεκάκι που οδηγεί"! Χαμογελάει φτάνοντας με στα όρια μου

Φρενάρω απότομα.

-Έτσι και το ανεβάσεις θα σου σπάσω τα μούτρα. Του παίρνω το κινητό από τα χέρια και καταφέρνω να διαγράψω το βίντεο

Το κινητό του αρχίζει να δονείται στα χέρια μου και το όνομα της Χριστίνας εμφανίζεται στην οθόνη.

Ο Φίλιππος πετάγεται από την θέση του λες και τον χτύπησε το ρεύμα και προσπαθεί να μου το πάρει από τα χέρια.

-Φέρε το μου! Σχεδόν με έχει καβαλήσει προσπαθώντας να το πιάσει αλλά δεν τα καταφέρνει

Το κινητό συνεχίζει να δονείται για λίγο ακόμα μέχρι που σταματάει.

-Δεν σου είχα πει να μείνεις μακριά της?

Γι'αυτό ήρθαν μαζί χθες και προσπαθούσαν να μου πουλήσουν φούμαρα περί τυχαίας συνάντησης.

-Και εγώ σου είχα πει να μην ανακτεύεσαι στα προσωπικά μου!

Έπρεπε να μιλήσω με την Χριστίνα σχετικά με το θέμα αυτό.Και αυτή η συζήτηση είναι φανερό ότι πρέπει να γίνει το γρηγορότερο δυνατόν.

Συνεχίζουμε τα μαθήματα μέσα σε ένα ψυχρό κλίμα και χωρίς να μιλάμε ιδιαίτερα ο ένας στον άλλον.

[...]

Μπαίνουμε στο σπίτι όταν έχει πλέον νυχτώσει και νιώθω εξουθενωμένη.

Αναφιλητά ακούγονται από την κουζίνα και για λίγο εγώ και ο Φίλιππος κοιταζόμαστε πριν εισβάλλουμε μέσα.

Η εικόνα μου σπαράζει την καρδιά.

-Μαμά,τι έγινε?Μαμά γιατί κλαίς? Τρέχουμε δίπλα της ενώ ο μπαμπάς την έχει ήδη αγκαλιά

Κανένας δεν μιλάει,δεν μας δίνει μια απάντηση.

-Ρε πατέρα πες μας τουλάχιστον εσύ τι συμβαίνει. Τον παρακινεί ο αδερφός μου

-Πέθανε η γιαγιά σας. Λέει και εγώ χάνω την γη κάτι από τα πόδια μου

Forgotten LoveDonde viven las historias. Descúbrelo ahora