Forgotten Love

Κεφάλαιο 36

-Εμείς οι δύο θα κοιμηθούμε μαζί,το συμφωνήσαμε έτσι? Ξεκαθαρίζω στην Χριστίνα

-Ναι ρε Νεφέλη μου,τα είπαμε αυτά! Μου κάνει νόημα να σταματήσω καθώς τα αγόρια μας πλησιάζουν

Ο χειμερινός τουρισμός του Φεβρουαρίου δυστυχώς εμπόδισε την Χριστίνα να βρει τρία ξεχωριστά δωμάτια με αποτέλεσμα να βρει και να κλείσει μόνο δύο δίκλινα.Έτσι,παρόλο που δεν ήθελα να χωρίσω το ζευγαράκι,δεν υπήρχε περίπτωση να κοιμηθώ μαζί με το να Στέφανο.

Βάζουμε τα πράγματα μας στο πορτμπαγκάζ και χαιρετώ τους γονείς μου.

-Θα σας πάρουμε τηλέφωνο μόλις φτάσουμε. Τους διαβεβαιώνω

-Καλά να περάσετε και να βγάλετε πολλές φωτογραφίες!  Λέει ενθουσιασμένα η μητέρα μου

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο με οδηγό τον αδερφό και ξεκινάμε το ταξίδι μας.

Ο Στέφανος κάθεται στο διπλανό κάθισμα και δεν μπορώ να μην τον ρωτήσω.

-Τι έγινε και σε άφησαν να έρθεις η Σοφία και η κυρία Στέλλα?

-Ποιος σου είπε ότι τις ρώτησα? Απαντάει στην ερώτηση μου με ερώτηση

Εντάξει το παραδέχομαι ότι αυτή την απάντηση δεν την περίμενα.
Αλλά μου άρεσε.

-Εσύ ρώτησες τον Eric πριν έρθεις? Ρωτάει με περιπαικτική διάθεση

-Δεν χρειάστηκε γιατί τον σχόλασε! Πετάγεται ο Φίλιππος γελώντας

Του κλωτσάω το κάθισμα για να σταματήσει.

-Λυπάμαι. Λέει σοβαρά ο Στέφανος

-Είναι εντάξει,δεν πειράζει.

Σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή προτιμώ να μην μιλήσω και κανένας δεν μου απευθύνει τον λόγο.Φτάνουμε στο χιονοδρομικό δύο ώρες αργότερα και ελαφρώς πιασμένη βγαίνω από το αμάξι για να τεντωθώ.

-Πάμε να αφήσουμε τα πράγματα στα δωμάτια και σε μισή ώρα τα λέμε στο σαλέ. Λέει η Χριστίνα και συμφωνούμε όλοι

Μπαίνουμε στο ξενοδοχείο και επιτέλους ένα κύμα ζέστης πέφτει στο πρόσωπο μου.Παίρνουμε τα κλειδιά μας από την ρεσεψιόν και προχωράμε προς τα δωμάτια μας,με το δικό μας να είναι το 210 και των αγοριών το 215.

-Άχου είναι πανέμορφο! Παραδέχομαι μόλις μπαίνουμε μέσα

Το δωμάτιο είναι μεσαίου μεγέθους με ξύλινο δάπεδο που το κάνει να φαίνεται πιο ζεστό ενώ στο κέντρο του υπάρχει ένα διπλό κρεβάτι με χουχουλιάρικα σκεπάσματα.
Στα αριστερά μας είναι το μπάνιο και δίπλα από το κρεβάτι ένα μεγάλο παράθυρο.
Βγάζουμε αντανακλαστικά  τα μπουφάν μας λόγω της υψηλής θέρμανσης.
Η Χριστίνα βάζει στο κινητό της να παίζει το τραγούδι Someone to you και ενθουσιαζόμαστε και οι δύο αμέσως.