Κεφάλαιο 24

388 53 27
                                    

-Σε ευχαριστώ πολύ που με έφερες.Σου χρωστάω! Λέω στον Άγγελο μόλις φτάνουμε έξω από το σπίτι μου

Στριφογυρίζει τα μάτια.

-Μην λες ανοησίες,δεν μου χρωστάς τίποτα!Είσαι καλύτερα?

-Ναι μου πέρασε η ζαλάδα.

Η αλήθεια είναι ότι ο δροσερός αέρας που έμπαινε από το παράθυρο κατά την διάρκεια της διαδρομής μετρίασε το αποπνικτικό συναίσθημα που ένιωθα.

Ανοίγω την πόρτα του αυτοκινήτου.

-Θα τα πούμε αύριο. Χαμογελάω καθώς γυρίζω να τον κοιτάξω και κάνω να φύγω όμως με σταματά

-Δεν χρειάζεται να έρθεις,αλήθεια πάρε μια μικρή παράταση στην άδεια σου.Θα μιλήσω εγώ στην Κάτια,μην ανησυχείς. Με κοιτάζει με ενδιαφέρον και καταλαβαίνω ότι το εννοεί και δεν είναι απλώς λόγια του αέρα για να φανεί ευγενικός

-Άγγελε θα ξεκουραστώ,θα φάω καλά και θα είμαι μια χαρά,το υπόσχομαι.Εάν κάτσω άλλη μια μέρα στο σπίτι θα τρελαθώ. Παραδέχομαι

-Καλά,όπως νομίζεις.Τα λέμε αύριο λοιπόν. Παραδίνεται καθώς κλείνω την πόρτα πίσω μου

Βάζει μπρος στην μηχανή του αυτοκινήτου και φεύγει.

Πάω να προχωρήσω προς την είσοδο όταν ξαφνικά ένα χέρι με τραβάει από το μπράτσο.

Τι στο-

-Στέφανε με τρόμαξες! Πιάνω την καρδιά μου που χτυπάει σαν τρελή

Το βλέμμα του είναι ανεξήγητο και αν προσπαθούσα να το προσδιορίσω,θα έλεγα ότι είναι κάτι ανάμεσα σε θυμωμένο και πληγωμένο?

Όμως δεν καταλαβαίνω.Έχουμε να μιλήσουμε από εκείνη την μέρα που μίλησα και για τελευταία φορά με την γιαγιά μου.Τι μπορεί να έχει συμβεί μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα?

-Ποια νομίζεις ότι είσαι κοπέλα μου? Σχεδόν μου φωνάζει και εγώ το χαρίζω ένα μπερδεμένο βλέμμα

-Ορίστε?Στέφανε τι λες?Γιατί μου φωνάζεις έτσι? Τον τραβάω για να τον απομακρύνω από το σπίτι μου

Το τελευταίο πράγμα που θα ήθελα τώρα είναι να βγει όλη η οικογένεια μου και να παρακολουθήσει το σκηνικό που διαδραματίζεται.

-Τι γίνεται Νεφελάκι?Το παίζουμε σε τριπλό ταμπλό?Από την μια έχεις "σχέση" με αυτόν τον Άγγλο,από την άλλη σαχλαμαρίζεις με εμένα και τώρα είπες να έχεις και κάποιον από την δουλειά σου για να σε διευκολύνει στις επαγγελματικές σου υποχρεώσεις? Λέει γεμάτος ειρωνία
-Τουλάχιστον φέρσου λίγο έξυπνα και γίνε διακριτική.Δεν χρειάζεται να κυκλοφορείτε αγκαλίτσα δημόσια. Συνεχίζει με το ίδιο ύφος και ένα δυνατό χαστούκι προσγειώνεται στο μάγουλο του

Forgotten LoveOnde histórias criam vida. Descubra agora