Forgotten Love

Κεφάλαιο 33

Συγνώμη για την πολύωρη καθυστέρηση σήμερα αλλά χθες βγήκαν η βάσεις των πανελλαδικών και ακόμη και σήμερα ήμουν σε φάση πανηγυριού.❤️

-Πλευρά Νεφέλης-

Έχει πάει σχεδόν μία μετά τα μεσάνυχτα και δεν έχω κανένα νέο από τα παιδιά.Ούτε μια κλίση,ένα μήνυμα,κάτι τέλος πάντων.

Και φυσικά το χειρότερο είναι ότι ούτε εγώ μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο από το να περιμένω.

Λες να έγινε κάτι κακό?Λες να τους έπιασαν?

-Τάξε μου! Εισβάλλει στο δωμάτιο η Αντονέλα

-Άντε καλέ αργήσατε και φοβήθηκα ότι σας έπιασαν!

-Βασικά μας έπιασαν. Λέει χαλαρά ενώ βγάζει το μπουφάν της

-Τι?Που είναι οι υπόλοιποι? Ρωτάω πανικοβλημένη

-Ηρέμησε αγάπη μου,παρκάρουν και έρχονται μαζί με το εύρημα μας.

Δεν μπορώ να κρατήσω την έκπληκτη έκφραση να μην ζωγραφιστεί στο πρόσωπο μου.

-Πήρατε τα αντίγραφα?

-Ακριβώς γιατί είμαστε επαγγελματίες σε κάτι τέτοια. Πετάει τα μαλλιά της σε στυλ ντίβας

-Πες ότι μας λυπήθηκε εκείνο το παιδί,ο Άλεξ και άσε την φιγούρα. Λέει ο Στέφανος καθώς μπαίνει στο δωμάτιο μαζί με τον Άγγελο

-Ποιος είναι ο Άλεξ?

-Ο νυχτοφύλακας της σχολής. Απαντάει στην απορία μου ο Άγγελος

Γουρλώνω τα μάτια μου.

-Σας έπιασε ο νυχτοφύλακας στα πράσα?

-Θα μπορούσε να μην μας είχε πιάσει αν δεν αργούσαν οι κύριοι από δω.

-Και εσύ θα μπορούσες να τον καθυστερήσεις περισσότερο. Αντιλέγει ο Άγγελος

-Σε παρακαλώ πολύ,έκανα ό,τι μπορούσα.

-Ναι τον φίλησες.

-Σοβαρά τώρα? Την ρωτάω

Ανασηκώνει τους ώμους.

-Κατάφερα να τσιμπήσω και το τηλέφωνο του. Βγάζει ένα χαρτάκι από την τσέπη του παντελονιού της

Αχ δεν την πιστεύω.

-Τέλος πάντων,στο θέμα μας τώρα. Ο Στέφανος μου δίνει ένα στικάκι

-Είναι αυτό που φαντάζομαι? Τον ρωτάω και γνέφει καταφατικά

-Αντονέλα φέρε μου το λάπτοπ.