Zea's POV
Bukas na ang balik namin sa London kaya naman nag-empake na ulit ako. Mamaya magsasama sama kami dito sa bahay para sa dinner. Nitong mga nakakaraang araw malimit ang pagtatalo namin ni Xander dahil nga hindi na siya doon mag-aaral at ihahatid niya lang ako pabalik.
"Manang, sila Mom po?" Tanong ko.
"Ayy pumunta lang siya sa opisina kasama ang ate mo. Babalik din agad sila" Sabe niya. Tumango ako at iniwan siya doon tutal wala akong magawa siguro dadalaw muna ako kay Maggie. Nagpasama ako kay Bryan na bumili muna ng bulaklak at mini cake para kay Maggie pagkatapos non dumiretso na kami sa sementeryo.
"Maghihintay nalang ba ako dito younglady?" Tanong ni Bryan.
"Uhmm, ikaw kung gusto mong sumama sa akin I won't mind" Sabe ko.
"Dito nalang ako" Sabe niya.
"Sure ka?" Tanong ko. Tila nag-isip pa siya saglit bago ngumiti.
"Sige na. Sasamahan na kita" Naglakad na ako sa puntod ni Maggie umupo ako sa damo at nilapag ang dala dala ko para sa kanya.
[Now Playing: I wouldn't mind by He is We.]
"Hi baby" Hinimas ko ang lapida kung saan nakaukit ang pangalan niya 'Maggie Amber Villarel'.
"Aalis na ulit ako bukas hindi na ulit kita madadalaw. And bantayan mo ang Daddy mo, okay? Wag mong hahayaan na may lumapit sa kanya na babae" Sabe ko. Tinignan ko ang relo ko at 3:42 PM palang mga 5 PM siguro ako uuwi gusto ko munang magtagal dito.
"Bryan" Tawag ko sa kanya.
"Ano yon?" Sabe niya.
"Nung magpakasal ba si ate Laurie sa iba. Nasaktan ka ba?" Hindi agad siya umimik. Narinig ko ang malalim niyang paghinga.
"Sobra..." Bakas ang lungkot sa boses niya.
"Paano mo natanggap?" Tanong ko.
"Ang alin?" Nakatitig lang ako sa lapida.
"Na hindi ikaw ang pinili niya. Na hindi niya naipaglaban kung anong meron sa inyo. Na hinayaan ka niyang masaktan at lumayo" Sabe ko. Natahimik ulit ang paligid.
"Nagparaya ako dahil yun ang tama. I know your Mom so well. I understand why she did that and I repect it. Also your sister. I respect your family. I can't fight for everything that I want to have in this world. Kung pinaglaban ba namin ang isa't isa sa tingin mo magiging okay ang Mommy at ate Lau mo kung sakali? People always like to take a risk, but some people don't. Kung alam mong hindi magiging maganda ang kalalabasan, wag mo ng ipagpatuloy. Nagdesisyon akong lumayo dahil ayaw talaga ng ate mo nung una. Kaya hindi ako bumalik hangga't hindi niya matanggap ang lahat" Sabe niya.
"Hindi niya matanggap ang alin?" Tanong ko.
"Na hindi kami para sa isa't isa. Mahal na mahal ko siya kaya gusto ko ay palayain siya sa paraan na gusto at kaya ko. Hindi sa lahat ng oras sarili mo lang ang pwedeng sumaya" Sabe niya.
"Paano kung mahal ka pa niya?" Tanong ko.
"Kung mahal niya pa ako hanggang ngayon. Siguro aalis nalang ako at hindi na babalik" Ngumiti siya sa akin. How can he smile like that even if he's hurting.
"Why? Hindi mo ba siya mahal?" Tanong ko. Ginulo niya ang buhok ko sabay tawa.
"Zea, I still love your sister. She's the only one for me, but we're not meant to be. If I can just unloved her right now I'm willing to do it. But I just can't, I need more time" Sane niya.
BINABASA MO ANG
I'm His Girl (book 2)
Teen FictionSo ano na nga ba ang nangyari kila Zea matapos mangyare ang mapait na alaala? Does she became more weaker? Or stronger? How did she cope up? Let's find out. I hope that you will support this BOOK 2 too. Please before you read this, read the BOOK 1 f...