επικινδυνη αποστολη

2

Διάλεξα να καθίσω στην μικρη πολυθρονα διπλα από το παραθυρο...Το διαμερισμα ηταν πνιγμενο στο σκοτάδι με εξαιρεση το λιγοστο φως της νύχτας που εμπαινε απο το παραθυρο πεφτοντας χαμηλά στα πόδια μου...Κοιταξα ανυπομονα το ρολόι μου...Ειχα ελέγξει ηδη το διαμερισμα για κρυμμένα όπλα βρίσκοντας ενα κολλημένο κατω απο το τραπεζι του σαλονιου και ενα κατω απο την πολυθρονα που καθόμουν...Αφου τα αδειασα τα εβαλα παλι πισω στη θεση τους και καθισα περιμένοντας τον να γυρισει...
Δεν πέρασε αρκετή ωρα οταν ακουσα το κλειδι στην πορτα...Μπήκε μέσα και απλωσε το χερι του ψαχνοντας τον διακόπτη...
<<Τα προτιμώ κλειστά>>τον ειδα να πανικοβαλεται στο άκουσμα της φωνης μου και πηγε να βγαλει το οπλο απο την ζωνη του
<<Δεν θα το έκανα στη θέση σου>>εμεινε ακινητος προσέχοντας για πρωτη φορά το όπλο στο χερι που ακουμπουσε πανω στο ποδι μου...Απομάκρυνε τα χέρια του σηκώνοντας τα ψηλά
<<Ποιος εισαι και τι θελεις;>>
<<Βγαλε το όπλο σου αργα και κλωτσα το μπροστά...>>χαμηλωσε αργα το χερι του και εκανε οπως του ειπα
<<Και τωρα ας μιλησουμε...>>ακούμπησα πισω αναπαυτικά, κρυμμένος καλύτερα στις σκιές...
<<Τι θελεις;>>
<<Πανω στο τραπέζι υπάρχει ενας φάκελος...Περιέχει 2.000€ και ενα εισιτήριο χωρις επιστροφη...>>εξηγησα σταθερά<<Φευγεις σημερα κιολλας>>
<<Τι μαλακιες λες;Ποιος διαολο εισαι;>>εκανε θυμωμένος ενα βημα προς το μερος μου αλλα σταματησε και παλι στη θεα του οπλου που κρατουσα στραμμένο πανω του
<<Παρε τον φακελο,δεν θα το ξαναπω!>>
Πηγε με αργά βήματα στο τραπεζι και εκανε να πιάσει τον φακελο αλλά την τελευταία στιγμη εβαλε το χερι του απο κατω πιάνοντας το οπλο
<<Αντε γαμησου!>>φωναξε και αρχισει να παταει γρήγορα την σκανδάλη...Μολις συνειδητοποιησε οτι ηταν άδειο το πεταξε θυμωμένος στο τοίχο
<<Τι θες απο 'μένα;>>ουρλιαξε χανοντας την ψυχραιμια του
<<Ηλπιζα οτι θα τα βρισκαμε με τον ευκολο τροπο...>>σηκωθηκα αργά στρέφοντας το οπλο πανω του
<<Περίμενε!Περίμενε!Θα φύγω ενταξει;Θα φύγω!>>
<<Ωραια...>>
<<Δεν εχεις ιδεα με ποιους τα βαζεις!Δουλευω για τον...>>μια κραυγή βγήκε απο το χειλη του πριν πεσει στο πατωμα κρατωντας δυνατα το ποδι του
<<Δεν με παρακολουθεις...>>η σφαιρα τον βρηκε λιγο πιο πανω απο το γόνατο...
<<Εντάξει,ενταξει καταλαβα...Μην με σκοτώσεις...Θα φυγω γαμωτη μου!>>
Σηκωθωκα αργα προσπερνώντας τον ενω εκεινος βρισκοταν ακομα ξαπλωμενος στο πάτωμα
<<Γαμωτο χρειαζομαι ασθενοφόρο!>>το τραύμα ηταν επιφανειακό...Ισα που τον εγδαρε η σφαίρα...
<<Δεστο και θα 'σαι μια χαρά...>>ανοιξα την πόρτα και σταματησα εχοντας την πλατη γυρισμένη
<<Μην προσπαθήσεις να κάνεις κανενα κόλπο...Θα σε παρακολουθώ...Ναι εισαι σίγουρος οτι δεν θα 'σαι μονος στο ταξίδι αυτο και με την παραμικρή στραβή τελείωσες...>>τον προειδοποιησα κλείνοντας την πόρτα αθόρυβα πίσω μου...

Κέιτ...
Φορεσα μια κοντη μαυρη φούστα και ενα λευκό πουκαμισο το οποίο εδεσα λιγο πιο πανω απο τον αφαλό...Σιχαίνομαι να ντυνομαι ετσι αλλα δεν θελω να ξεχωριζω αναμεσα στις άλλες για να μη τραβαω την προσοχή...Επιασα τα μαλλια μου σε μια χαμηλη αλογοουρά και καθισα στην ακρη του κρεβατιού για να φορέσω τις ψηλες μπότες μου οταν ηρθε η ειδοποίηση στο κινητό μου "Κανονιστηκε"ηταν απο άγνωστο αριθμο...Ο Φροστ πρεπει να κανονισε το θεμα με τον Άρτσι..Ξεφυσηξα ανακουφισμενη και κοιταξα βιαστικά το ειδωλο μου στον καθρέφτη...Πηρα τα κλειδιά και το μπουφάν μου,εκλεισα το φως και βγήκα έξω...

Φροστ...
Αφου πληκτρολογησα το μηνυμα πεταξε την συσκευη στον καναπέ...
Άρχισα να ξεκουμπωνω το πουκαμισο μου ανεβαίνοντας στο δωμάτιο...Γδυθηκα βιαστηκα και μπηκα στο μπάνιο...Σταθηκα κατω απο το ντους αφήνοντας το καυτό νερο να πεσει ορμητικα στους ωμους μου,νιώθοντας τους μύς μου να χαλαρώνουν...Ενιωθα τρομερα κουρασμένος και μεσα σε όλα πρέπει να βρω μια δικαιολογία για την αναφορά σχετικά με την σφαιρα που λείπει απο το όπλο...Δεν ειχα αλλη λυση...Αυτοι οι τυποι δεν τρομαζουν με απλα λόγια,επρεπε να του δειξω πως σοβαρολογουσα...Ειχα βαλει πομπο στο αυτοκινητο του για να παρακολουθω καθε του κίνηση,σιγουρευοντας πως ακολουθησε τις οδηγιες μου...

Εκλεισα το νερό περνώντας την πετσέτα χαμηλα στη μέση και βγηκα στο δωμάτιο...Φορεσα μια φορμα και αφου ελεγξα για μια ακομη φορα οτι αυτος ο Αρτσι ειχε φύγει απο το διαμερισμα του αφησα το κινητο στο κομοδινο διπλα,κλεινοντας το φως...
Βυθιστηκα σ'ενα ανησυχο ύπνο,βλέποντας ακομη ενα βράδυ τον ιδιο εφιάλτη που με εκανε να πετάγομαι απο το κρεβατι λουσμένος στον ιδρωτα με την καρδια να χτυπαει σαν τρελη...

Ευχαριστω για τα θετικά σχόλια😍αν σας αρεσε το κεφάλαιο αφηστε ενα🌟
Φιλια😘μεχρι το επόμενο...