επικινδυνη αποστολη

3

<<Οχι!>>
<<Τουλαχιστον μια μικρη ομαδα για να δουμε τι...>>
<<Φροστ ειπα οχι!>>ειπε κοπανωντας την γροθια του πανω στο γραφειο...Ξεφυσηξε κουρασμένος γέρνοντας πίσω στην καρέκλα...
<<Κοίτα...Μολις πιασαμε τον γιο του Πετρωφ...Πήγαμε πολυ καλα...Μια νεα αποστολη δεν θα εβγαζε πουθενα τώρα...Ολοι ειναι ιδιαίτερα προσεχτικοί και οποιαδήποτε κινηση θα κινουσε υποψίες....
Και 'γω θελω να τους πιασουμε ολους πίστεψέ με...Αλλα πρεπει να μαθεις να αξιολογεις καλυτερα τις καταστασεις...Οταν μαθευτηκε η σύλληψη του Βίκτορ αρχισαν ολοι να φοβούνται και να γίνονται πιο καχύποπτοι...Μην ξεχνας οτι ηταν απο τα μεγαλυτερα ψαρια εκει έξω...Δεν μπορω να φτιαξω υποθεση αν δεν εχω στοιχεια να την στηρίξω και δεν μπορω να στειλω κανεναν εκει μέσα...Ειναι πολυ επικινδυνο...>>εγειρε πίσω στην καρέκλα σταυρωντας τα χερια μπροστα
<<Γιατι θες ν'ανοιξεις την υποθεση αυτη;Αν εχεις πληροφορίες που θα μπορουσαν να...>>
<<Οχι!Απλά ακουγονται πολλες φημες γι'αυτους και ηθελα απλα να το ελέγξω>>
<<Κοιτα,αν βρεις κατι εναντιον τους,κατι ισχυρό και μπορω να χτισω υποθεση πανω σε αυτο θα σου αναθεσω ομάδα μ'εσενα επικεφαλή και θα εχεις το ελευθερο να κινηθεις οπως νομίζεις...Μεχρι τότε μεινε μακρυα απο 'κει μεσα...Θα ψηλιαζονταν πρακτορα απο μίλια μακρυά...Εγινα κατανοητος;>>
<<Τζακ...>>
<<Πρακτορα ειναι εντολη!>>ύψωσε την φωνη του καρφωνοντας με,με το βλεμμα του
<<Ναι αρχηγέ>>

Δυο ωρες αργότερα βρισκομουν έξω απο το μαγαζί στην πιο κακόφημη περιοχή της πόλης...
Τι σκατα κανω;Ειχα σαφεις εντολες να μείνω μακρυά....Αν το μαθαινε ο Τζακ σιγουρα θα μου επαιρνε το σήμα και το όπλο βάζοντας με σε διαθεσιμότητα...Θα μπω για λίγο και μετά θα φύγω...Ήρθα που ήρθα μέχρι εδω...Δεν βλάπτει να ριξω μια ματια...

Στην εισοδο βρισκονταν δυο μυωδεις τυποι...Αφού με κοιταξαν εξεταστικά με αφησαν να μπω μεσα...Κάθισα σ'ενα γωνιακο τραπεζι μακρυα απο το μπαρ...Αν και μολις 11 το μαγαζι ηταν ηδη γεμάτο...Ο κοσμος χορευε και ειχε αρχισει ηδη να μεθάει...
<<Τι να σου φερω ομορφε;>>μια ψηλη ξανθιά ηρθε κοντα μου κουνωντας προκλητικα τους γοφους της...Είχε γαλαζια μάτια,μακρυα ισια μαλλια και φορουσε ενα ανύπαρκτο σορτσάκι με ενα εξίσου ανύπαρκτο μπλουζάκι...
<<Σκετη βότκα,χωρις πάγο>>
<<Αμεσως>>πεταρισε τις βλεφαρίδες της και εφυγε για την παραγγελια μου...
Ακούμπησα στην καρεκλα πισω μου εξεταζοντας καλυτερα τον χώρο...Πιο πολυ με στριπτιτζαδικο εμοιαζε παρε με κλαμπ...Υπηρχαν τέσσερις στύλοι στους οποιους χορευαν προκλητικα καποιες χορευτριες...Γυρω τους υπηρχαν αντρες που επευφημουσαν ξελιγωμενοι πετώντας τους χαρτονομίσματα...Αναμεσα στον κοσμο περνουσαν σερβιτορες με τους δισκους τους περνοντας παραγγελιες τοσο απο τους ορθιους θαμώνες οσο και απο εκείνους που κάθονταν στα τραπέζια...
<<Η βοτκα σου..>>με διεκοψε η φωνη της σερβιτόρας
<<Ευχαριστώ>>
<<Αν χρειαστείς οτιδηποτε αλλο μην διστασεις να το ζητησεις>>ψιθυρισε πλησιάζοντας υπερβολικα κοντα μου χαϊδεύοντας δηθεν τυχαια το ποδι...