επικινδυνη αποστολη

21

Μα που είναι;Τον ψαχνω τόση ώρα!..
Πλησίασα στο τραπεζι έχοντας μια προχειρη δικαιολογία στα χείλη
<<Κεν είδες τον Στηβ;Τον θελουν στην πόρτα>>ο Κεν ηταν σχετικα καινούριος στο μαγαζι και ηταν ευκολο να του μιλήσεις χωρις να κανει πολλές ερωτήσεις
<<Τον ειδα να πηγαινει στα πισω δωματια>>φώναξε κοντα στο αυτι μου προσπαθώντας να ακουστεί πανω απο την έντονη μουσική...Απομακρυνθηκα με γρήγορα βήματα στρίβοντας στον μικρο διάδρομο οταν τον ειδα μπροστά μου
<<Εδω εισαι!Σε εψαχνα παντου,ηθελα να σου μιλήσω για...>>
<<Στηβ ξεχασες το...>>κοιταξα πισω του και ειδα την Ευα να τον πλησιαζει πριν σταθει διπλα του αγγιζοντας τον στο μπράτσο
<<Ας το τιποτα...>>ψελισα βιαστικά φεύγοντας οσο το δυνατον πιο γρήγορα απο κει...
Ηλίθια!

<<Σιγα Κειτ,θα τα σπασεις>>ήρθε στα αυτιά μου η φωνη του Μάικ...
Αν κατι ηθελα να σπασω εκεινη τη στιγμη ηταν τα μουτρα της Ευας,σβήνοντας εκείνο το ηλιθιο χαμογελο απο τα χείλη της...Βασικα παντα τέτοια ηταν,ποτέ δεν το έκρυψε...Αυτό που με έκανε εξω φρενών ηταν εκείνος...Που το παιζει συνέχεια υπεράνω και καλύτερος...Βλεπω εκμεταλλεύεται πλήρως τη θεση του ως προσωπικο ασφαλείας του Ροι...Ετσι δούλευε στην υπόθεση;
Το μαγαζι ειχε σχεδόν αδειάσει και τα περισσοτερα κοριτσια ειχαν ήδη φύγει...Καθάρισα το ποστο μου και αφου τελειωσα και με τα τελευταια πηγα στο μικρο δωματιο για να αλλαξω...Έβγαλα τα ψηλα παπούτσια αφήνοντας ενα επιφώνημα ανακούφισης και αφου φορεσα τα χαμηλα μου παπουτσια βγήκα έξω...
<<Φεύγω,τα λεμε αυριο>>πεταξα στον Μαικ που βρισκοταν ακόμα στο μπαρ
μιλώντας ακόμα με ένα απο τα κορίτσια...
Βγηκα στον δρόμο νιώθοντας εναν κρυο αερα να με χτυπάει στο πρόσωπο...Κουμπωσα το τζακετ μου και έκανα μερικα βηματα οταν ακουσα καποιον να γελάει...Βρισκονταν στον απέναντι δρόμο...Εκείνος καθοταν πανω στη μηχανη του και η Ευα στεκοταν μπροστά του...Απλωσε το χερι της στο προσωπο του και εκεινος το επιασε οταν το βλεμμα του έπεσε πανω μου...Εκανα αμεσως μεταβολη και αρχισα να περπατάω με γρηγορο βήμα προς την αντιθετη κατεύθυνση...

Στηβ...

Περασα το χερι αναμεσα στα μαλλιά μου...Ήμουν έξαλλος που δεν μπορουσα να κανω τιποτα...Που της ζητουσα να κανει υπομονή στη κολαση που ζούσε...Που απλα την άφησα και εφυγα...
Πηρα μια βαθιά ανάσα νιώθοντας να φουντωνω ολόκληρος...Χρειαζομαι καθαρό αέρα!Άρχισα να απομακρυνομαι με γρήγορο βημα όταν εμφανιστηκε μπροστά μου η Κειτ
<<Εδω εισαι!Σε εψαχνα παντου,ήθελα να σου μιλησω για...>>
<<Στηβ ξέχασες το...>>γυρισαμε και οι δυο στο βλέποντας την Εύα να πλησιάζει...Στριφογυρισα τα ματια εχοντας καμια ορεξη να ασχοληθώ μαζι της και στραφηκα και παλι στην Κέιτ οταν ενιωσα την Ευας να με αγγιζει στο μπράτσο...
<<Ας το τιποτα...>>ακουσε την Κειτ να λεει πριν απομακρυνθεί βιαστικά...
Γυρισα εκνευρισμενος τραβώντας το χερι μου μακρυά...
<<Τι θελεις Ευα;>>αυτη η συνηθεια της ειχε αρχισει να μου τη δινει στα νεύρα
<<Ξεχασες αυτο στο Ρόι>>ειπε εμφανίζοντας εναν καφε φάκελο...Εβαλα το χερι στην πίσω τσεπη συνειδητοποιώντας οτι ο φακελος μου έλειπε...Πρεπει να μου έπεσε την στιγμή που σηκώθηκα απο τον καναπέ...Τον πηρα απο τα χερια της και εφυγα αφηνοντας την μόνη...