επικινδυνη αποστολη

38

Ανοιγοκλεισα αργά τα μάτια... Κάποιες ακτίνες είχαν καταφέρει να ξεγλιστρησουν από το ανοίγμα της κουρτίνας λούζοντας το εσωτερικό με ένα ευχάριστο φως...Μετακινηθηκα ελαφρώς νιώθοντας το ζεστό σώμα της ξαπλωμένο πάνω μου...Κοιταξα χαμηλα και την ειδα να κοιμαται με το προσωπο της πανω στο στέρνο μου...Οι πυκνές βλεφαρίδες της σκιαζαν το πρόσωπο της και τα μακριά σκούρα μαλλια της αγκάλιαζαν τις καμπύλες του προσώπου της πέφτοντας κάποια κυματιστα στους ώμους της και άλλα στο στήθος μου...Η αναπνοή της εβγαινε σταθερή από τα μισανοιχτα χειλη της προκαλωντας με να την ξυπνήσω με ενα φιλί...Την ένιωσα να μεκινείται κουρνιαζοντας περισσότερο πάνω μου....Χαμογέλασα εισπνέοντας το άρωμα της και έμεινα να την κοιταζω μεχρι που με πήρε ξανά ο ύπνος...

Κειτ
Άνοιξα τα μάτια πνίγοντας ένα βαθύ χασμουρητο.Σηκωσα το πρόσωπο συνειδητοποιώντας ότι ήμουν ξαπλωμένη ολόκληρη πάνω του πριν αποτραβήχτω προσέχοντας να μην τον ξυπνήσω...Εδειχνε τοσο ήρεμος...Εφερα τα δαχτυλα μου απαλά στο προσωπο του σέρνοντας τα αργά κατεβαίνοντας χαμηλά στο στηθος του απολαμβάνοντας την αίσθηση κάτω από τα δάχτυλα μου...Χαμογελασα νιωθοντας τα μάγουλα μου να φουντώνουν στη θύμηση της χθεσινής νύχτας...
Σηκωθηκα απο το κρεβατι ψάχνοντας την μπλούζα μου βρίσκοντας την στο πάτωμα διπλα από την δική του.Εβγαλα μια αλλαξια απο την βαλιτσα και βγήκα αθόρυβα από το δωμάτιο πηγαινοντας στο μπάνιο... Στάθηκα κατω απο το τρεχούμενο νερό κλείνοντας τα ματια,νιώθοντας όλους τους μυες να χαλαρώνουν.Αφου τελείωσα φόρεσα την φορμα και ενα απλό μπλουζάκι και αφησα τα μαλλια μου ελεύθερα να στεγνώσουν. Προτίμησα να ντυθώ στο μπάνιο για να μην χρειαστεί να μπω ξανά στο δωμάτιο.Περπατησα σιγοτραγουδωντας  μέχρι την  κουζινα παγώνοντας στην είσοδο της πόρτας όταν τον είδα να κάθεται στο πάγκο της κουζίνας...
<<Καλημέρα>>ειπε φερνοντας την κουπα που κρατούσε στα χείλη του
<<Καλημέρα...>>τραυλισα κοιτάζοντας τον σαν χαζή.Ξεροβηξα αμήχανα και πήγα στο ψυγείο βάζοντας ένα ποτήρι χυμό
<<Κοιμήθηκες καλά;>>ακούστηκε η φωνή του από πίσω.Παρέμεινα γυρισμένη αδειάζοντας το ποτήρι μονορουφι πριν το αφήσω μέσα στον νεροχύτη
<<Ναι πολύ καλά, ευχαριστώ.Θα βγω για τρεξιμο,τα λέμε σε λίγο...>>είπα βιαστικα πριν κανω μεταβολη και βγω απ'την κουζίνα...Φόρεσα τα αθλητικα μου,αρπαξα τη ζακετα που βρηκα κρεμασμένη στην καρεκλα και βγήκα γρήγορα εξω...
Λίγη ώρα αργότερα βρισκόμουν στο πάρκο δίπλα από το σπίτι...
<<Ωραια!Πολυ ωραια το χειρίστηκες...>>κούνησα αγανακτισμένη το κεφάλι επιταγχυνοντας τον ρυθμο μου...Δεν περίμενα να τον δω μπροστά μου,με βρήκε απροετοίμαστη...Δεν ήξερα τι να πω και  η απειρία μου σε όλο αυτό το κομμάτι με έκανε να νιώθω έξω από τα νερά μου...Όχι,δεν ήμουν καμια ρομαντική ψυχή...Δεν θα μπορούσα...Οχι με το παρελθόν μου...Το χθεσινό βράδυ ήταν μια παρόρμηση της στιγμής και απλά έτυχε να γίνει με εκείνον, δικαιολογημένα μετά από όλες αυτές τις ώρες που περνούσαμε μαζί...Μόλις κλείσει η υπόθεση θα πάρει ο καθένας ξεχωριστούς δρόμους...