επικινδυνη αποστολη

5

Δυο εβδομαδες μετά απο εκείνο το βράδυ ειχα παρει ήδη την απόφαση μου...Θα πηγαινα για ενα μικρο χρονικο διάστημα να δουλέψω για τον Τικβερ...Μονο οσο χρειαζοταν για να συγκεντρωσω στοιχεια εναντιον του και να τον κλείσω μεσα...Θα κερδιζα την εμπιστοσύνη του και στην πρωτη ευκαιρία θα προσπαθούσα να αποκτησω προσβαση στα προσωπικα του έγγραφα...
Ανοιξα το συρταρι βγάζοντας ενα πλαστο διαβατήριο που ειχα χρησιμοποιησει σε παλια αποστολή και το εβαλα στην βαλίτσα διπλα μου...Δεν θα εμενα εδώ γι'αυτο το διάστημα...Ειχα ήδη νοικιασει ενα μικρο επιπλωμένο διαμέρισμα πληρώνοντας τρια ενοικια μπροστά...
Ξεκλείδωσα το τηλεφωνο πηγαινοντας στις επαφες και σε λιγο ακουστηκε η γνωριμη φωνή απο την αλλη γραμμή
<<Τι κάνεις φιλε;Σ'εχω χάσει!>>
<<Ναι,το ξέρω...Καλα ειμαι,εσείς;Πως ειναι η Τζουλη;>
<<Μια χαρα...Αν εξαιρέσεις το γεγονος οτι καθε μέρα γκρινιαζει πως μοιαζει με καρπουζι οσο μεγάλωνει η κοιλια της,μια χαρά...>>γέλασα παρατηρωντας για μια ακομη φορα ποσο πολυ είχε ο Άλεξ...Ειχε γινει αλλος ανθρωπος...Δεν ήθελα να τον ανακατεψω στην ολη υπόθεση αλλα δεν έβρισκα αλλο τρόπο...Ήταν ο μονος που μπορουσα να ενημερωσω σε περιπτωση που κατι πήγαινε στραβά...Ηταν εκτος υπηρεσιας και δεν χρειαζόταν να συμπληρώσει αναφορές..
<<Άλεξ,χρειαζομαι την βοήθεια σου>>
<<Τι εγινε;>>τον άκουσα να σοβαρευει απότομα
<<Τις προαλλες ηρθε και με βρηκε η Κειτ,θυμασαι απο...>>
<<Ναι την θυμαμαι...Γνωριζε την Ροζαλι,το θυμα της τελευταίας υπόθεσης...Τι ήθελε;>>
<<Δουλευει σε ενα μαγαζι στο κέντρο,κλαμπ...Αλεξ το μαγαζι συνδέεται με τις δουλειες των Πετροφ>>
<<Τι;Τι σκατα κανει εκει μεσα;Αν την καταλάβουν...>>
<<Το ξέρω!Της τα 'πα αλλα δεν ακούει...Θελει να συγκεντρώσει στοιχεία εναντίον τους...Περασα απο 'κει για να ριξω μια ματια ο ιδιος αλλα την στιγμη εκεινη μπήκαν καποιοι οπλισμένοι τύποι...Ειχαν έρθει για τον τυπο που εχει την ολη επιχείρηση...Λεγεται Ροι Τικβερ....Ενα ακόμη αποβρασμα...>>
<<Ποιο ειναι το πρόβλημα;>>
<<Του εσωσα τη ζωη>>
<<Ελα μου;>>
<<Αλεξ ξερεις γιατι το εκανα...>>παρεμεινε σιωπηλος για μερικα λεπτα πριν αφήσει ενα βαθύ αναστεναγμό<<Δυστυχως ναι...Μας ειναι άχρηστος νεκρός>>
<<Μου ζητησε να δουλέψω για αυτόν...Στην ασφαλεια του...>>συνεχισα περιμένοντας την αντιδραση του
<<Θα το κάνεις...>>δεν ηταν ερωτηση αλλά επιβεβαίωση
<<Δεν μπορω να αφήσω μια τετοια ευκαιρια να πάει χαμένη...>>
<<Καταλαβαινω,αλλα δεν βλεπω πως μπορω να σε βοηθησω...Εχω ηδη αποσυρθει μεχρι να γεννησει η Τζουλη...>>
<<Το ξέρω,γι'αυτο σε παίρνω...Βλεπεις,ο Τζακ δεν γνωρίζει για το σχέδιο μου...Προσπαθησα να ζητήσω ομαδα αλλα αρνήθηκε να μου δώσει...Θελω να υπάρχει κάποιος ενημερος σε περιπτωση που κατι παει στραβά...Δεν θελω να ανακατεψω τους αλλους για να μην εχουν μπλεξιματα...>>
<<Εντάξει,καταλαβα...Μην ανησυχεις...>>
<<Ωραία,θα σου στειλω σε λίγο τη νεα μου διεύθυνση>>
<<Φροστ...>>με σταμάτησε πριν κλεισω τη γραμμή
<<Ξερω γιατι το κάνεις και γι'αυτό δεν πρόκειται να σε εμποδισω....Μόνο μια φιλικη συμβουλή...Δεν μπορεις να αλλαξεις το παρελθόν...Καποια στιγμη πρεπει να το αφήσεις πισω σου...Το γνωριζω απο προσωπικη εμπειρία.. >>δεν απαντησα παρα εμεινα με το βλεμμα καρφωμενο στο κενο...Μπορει να ειχε δικιο αλλα αυτος ηταν ο μονος τροπος...Ο μονος τροπος να αντιμετωπίσω το παρελθόν που μέχρι σήμερα συνεχίζει να με στοιχειώνει...