επικινδυνη αποστολη

37

Δεν ειχαν σταματησει να με απασχολούν τα λογια του Μπρούνο...Τον ειχα δει μερικά βραδια στο μαγαζι να πίνει μπυρα με τα παιδιά χωρίς όμως να μένει ποτέ πολυ...
Την ειδα ενώ έμπαινε μέσα να αλλάξει
<<Κειτ!Σε περιμένω έξω>>κοντοστάθηκε και γύρισε απορημένη πριν τελικά μπει μέσα...
Ήμουν απ'εξω με την μηχανη αναμμένη οταν εμφανίστηκε περνώντας την τσάντα χιαστί στον ώμο της
<<Ελα,θα σε παω σπιτι>>
<<Φροστ δεν χρειάζεται μπορω να...>>ξεκίνησε να λέει αλλα δεν την άφησα
<<Επιμένω!>>με κοίταξε έντονα πριν ανασηκωσει τελικά τους ώμους σκαρφαλώνοντας πίσω μου.
Μόλις φτασαμε στο διαμερισμα κατεβηκε απο την μηχανη βγαζοντας το κράνος.Το πηρα απο τα χερια της σταματώντας την πριν φύγει
<<Κειτ...Θελω να ετοιμασεις μερικα πράγματα και να μεινεις σ'εμενα για τις επομενες μερες>>το σκεφτόμουν σε ολη τη διαφρομη...Δεν θα ρισκαρα την ασφαλεια της και αυτος ηταν ο μονος τροπος να την κρατησω ασφαλή...Μια προσωρινή τουλάχιστον λύση...
<<Ορίστε;>>
<<Θέλω να...>>
<<Σε ακουσα Φροστ!Γιατι να το κανω αυτο;>>ρώτησε βρίσκοντας παράξενο το αίτημα μου
<<Είχαμε μια...διαφωνία...με τον Μπρούνο και ανακατεψα τον αδερφο του,πιστευω πως θα προσπαθησει να βλάψει εσένα>>
<<Εμενα;Τι σχεση εχω εγω;>>
<<Χρησιμοποιησα τον αδερφο του για να καταφερω να τον απομακρυνω και απειλησε οτι θα κάνει το ιδιο.Δεν ξερει τίποτα για μενα και δεν πρόκειται να μαθει αρα το αμεσως επομενο άτομο που θα προσπαθήσει να βλάψει εισαι εσυ>>
<<Εγω;Μα...Α σωστα...>>σταμάτησε απαντώντας η ίδια στην απορία της<<Πιστεύουν οτι ειμαστε μαζι...>> διατυπωσε πριν μείνει για λιγο σιωπηλή
<<Πιστευεις οτι κινδυνευω;>>
<<Δεν ξέρω,πιθανόν...Αλλα δεν θελω να το ρισκαρω και θα ενιωθα μεγαλύτερη σιγουρια αν ήσουν μαζι μου>>έμεινε για λιγο σιωπηλη και την κοιταξα περιμένοντας την απάντηση της
<<Δωσε μου δυο λεπτα...>>ειπε πριν εξαφανιστεί τελικά μεσα...

<<Φροστ δεν χρειαζεται να κοιμηθεις στο καναπέ.Ειναι μικρος για σενα εγώ μια χαρα...>>
<<Θα στρωσω κατω μην σε απασχολει αυτο>>
<<Μπορω να κοιμηθώ εγω στο καναπε και εσυ στο κρεβατι σου.Είναι πιο ευκ...>>
<<Εχει κλεισει το θεμα Κειτ!Ασε με να παρω μερικα πραγματα απο μεσα και μετα ειναι όλο δικο σου>>
Ανοιξε τη ντουλαπα βγάζοντας σκεπασματα και μαξιλάρια,πήρε μια φορμα για τον ύπνο και αφου με καληνυχτισε βγήκε απο το δωματιο κλεινοντας αθορυβα την πόρτα πισω του...Ενας βαθύς αναστεναγμός βγηκε απο τα χείλη μου πριν πεσω ανασκελα στο κρεβάτι με το βλεμμα καρφωμένο στο ταβάνι...Σε λίγο εφτασε στα αυτια μου ο ηχος της ντουζιερας απο το μπάνιο...
Πόσο θα χρειαζόταν να μεινω εδω;
Δεν μου εδωσε ξεκάθαρη απαντηση αλλα υποθέτω πως αυτο θα εξαρτηθεί απο το ποσο γρήγορα λυθει η υποθεση...Ή υπήρχε περίπτωση να μην εννοουσε εμενα ο Μπρούνο και σε λιγες μερες να μπορέσω να γυρίσω στο διαμέρισμα μου...
Άνοιξα τα συρταρια βρίσκοντας τις πετσετες και πήρα μια ακουμπωντας την πανω στο κρεβατι.Έβγαλα τη νυχτικια μου απο το μικρο σακβουαγιαζ που ετοίμασα την τελευταια στιγμη και αφου πηρα την πετσετα βγηκα αργά εξω...Το φως στο σαλονι ήταν κλειστό...Πλησίασα αργα και τον ειδα να κοιμαται κατω στο πατωμα,διπλα στο καναπε...Ειχε σπρώξει το μικρο τραπεζακι κάνοντας χώρο για την χοντρή κουβερτα την οποια ειχε απλωσει για στρωμα...Κοιμοταν ανάσκελα με το χερι περασμένο πισω απο το κεφαλι σαν στήριγμα κατω απο το μαξιλαρι...Φορουσε τη φορμα που ειχε παρει νωριτερα απο το δωμάτιο και απο πανω ηταν γυμνός...Εστρεψα γρηγορα το βλέμμα μου φοβούμενη μην ξυπνησει και περπατώντας στις μυτες των ποδιών μπηκα στο μπάνιο...