επικινδυνη αποστολη

32

<<Τι κανεις εσύ εδώ;>>μπήκε μεσα βρίσκοντας με να στέκομαι δίπλα απο το γραφείο...Πήρα τον φάκελο που ειχα ακουμπησει νωρίτερα τεινοντας τον προς το μέρος του...Εσμιξε τα φρυδια παίρνοντας τον διστακτικά<<Τι ειναι αυτο;>>
<<Κάτι που θα σ'ενδιαφερει πολυ να δεις>>
<<Εδωσα σαφείς εντολες να μην μπει κανείς μέσα>>ειπε έντονα χωρις να τον κοιτάξει
<<Ηταν σημαντικό...Δεν ηθελα να το διακινδυνευσω...Έπρεπε να φτασει στα χερια σου το συντομότερο δυνατόν>>
<<Και νομιζεις ότι εχεις το δικαιωμα να μπαίνεις έτσι εδω μεσα;>>αντιγυρισε θυμωμένος κάνοντας απειλητικά ενα βήμα προς το μέρος μου
<<Κοιτα,ηρθα να σου παραδωσω τον φακελο αυτό αλλα δεν σε βρήκα εδώ γι'αυτό προτιμησα να παρακουσω την εντολή σου απο το να εμπιστευτώ τις πληροφοριες αυτες σε λάθος χέρια>>απαντησα σταθερα χωρις απομακρυνω το βλεμμα μου απο το δικο του
<<Τι σημαίνει αυτό;>>
<<Δες και μονος σου...>>
Τον άνοιξε χάνοντας την ψυχραιμία του ξεφυλλίζοντας βιαστικά
<<Τι ειναι αυτο;Δεν...>>σταμάτησε κοιτωντας εντονα το χαρτι μπροστά του αφήνοντας τον υπολοιπο φάκελο στο πάτωμα
<<Που τα βρηκες αυτα;>>
<<Δεν ηταν δύσκολο>>
<<Ασε τις εξυπναδες Στηβ και μιλα πριν κανω κατι που μετανιώσεις>>
<<Απο τους Ραλος>>αντιγυρισα αγνοώντας την απειλή του
<<Τι δουλεια εχεις με αυτα τα καθάρματα μου λες;>>
Οι Ραλος ηταν ενα απο τα μεγαλυτερα καρτελ και θανασιμοι εχθροί των Τικβερ...Ο Ροι ειχε αλλα δυο αδερφια,τον Τζασπερ και τον Λιροι Τικβερ οι οποιοι κινούσαν τις δουλειες στο εξωτερικό...
<<Με πλησιασαν κανοντας μου μια δελεαστικη πρόταση για να δουλεψω μαζί τους...Όταν είδαν οτι δεν ηταν τόσο εύκολο να με εξαγοράσουν ειπαν να μην ξαναπλησιασω τα μερη τους και πριν φυγω με προειδοποιησε πως οι μέρες του αφεντικού μου ήταν μετρημένες και σε λίγο θα παρακαλαω να δουλεψω γι'αυτούς...Περιμενα να φύγει απο το μαγαζί και τον ακολούθησα αιφνιδιαζοντας τον στο σπίτι του,απαιτώντας να μαθω τι εννοουσε με την τελευταια του απειλή...
Ας πουμε πως χρειάστηκε να γινω πιο πειστικος για να μαθω αυτο που ήθελα...>>πρόσθεσα με ενα μικρό χαμόγελο...
Με κοιταξε σιωπηλος πριν στραφει στον Μπρούνο δίνοντας του προς μεγάλη μου εκπληξη μια γροθια στο πρόσωπο...Τρεκλισε μερικα βηματα πισω εξισου  αιφνιδιασμενος απο την αντίδραση του...
<<Πως έγινε αυτο;Πως σκατα το μάθανε;>>
<<Δεν ξέρω,δεν ξέρω πως μαθαν για το σπίτι...>>άρχισε να λέει σκουπίζοντας την ματωμενη μύτη του
<<Ενα πράγμα!Ένα πραγμα ειχες να κανεις και τα σκατωσες>>
<<Ροι δεν ξερω πως...>>
<<Βουλωσε το!Βουλωσε το και πήγαινε φτιάξε το χάλι αυτό...Παρτους απο 'κει μέσα...Τώρα!>>έγνεψε θετικά βγαίνοντας γρήγορα απο το δωμάτιο
<<Που είναι τώρα;>>γυρισε τώρα προς το μέρος μου
<<Τον κανονισα>>
<<Δεν πρεπει να μαθουν οτι ξέρουμε...>>ξεκίνησε αλλα τον σταμάτησα
<<Δεν πρόκειται,τον κανονισα...Και να τον ψαξουν δεν θα τον βρει κανείς>>έμεινε για λιγο σιωπηλός
<<Ωραία...Ωραια...>>με χτυπησε στον ωμο πριν παει και κάτσει στο γραφείο του<<Μπράβο Στηβ...Το ήξερα πως δεν θα το μετανιωνα που σε πηρα εδω...Τωρα αφησε με,εχω μερικα τηλεφωνα να κανω>>εγνεψα θετικα και έφυγα κλείνοντας την πορτα πισω μου.
Εβγαλα το κινητο σχηματιζοντας μηχανικά τον αριθμό<<Πες μου οτι το κανονίσες>>
<<Κανονιστηκε>>ξεφυσηξα αναπνεοντας και παλι φυσιολογικα...
Λίγα λεπτα ακομη και θα με ειχε πιασει ο Ροι να παραβιαζω το γραφείο του αλλα ηταν ενα ρίσκο που έπρεπε να πάρω...
Είχα δεχτεί το προηγούμενο βράδυ τηλεφωνημα απο τον Μάικ...Ειχαμε νεα στοιχεία πάνω στην υπόθεση με το νεκρό κοριτσι που οδηγουσαν στον Χουλιο Ραλος...Γνώριζα την σχεση των Ραλος με τους Τικβερ,δεν ηταν κοινό μυστικό και ημουν σιγουρος οτι θα εβρισκα κατι χρήσιμο απο αυτόν....Πηγα στα κεντρικα για την ανακριση χωρίς να μπω στο δωματιο, αφήνοντας τον Μαικ να την χειριστει...Ζητησα απο τον Μαικ να του αποσπάσει οποιαδήποτε επιπλέον πληροφορία σχετικά με τον Ροι Τικβερ...Ζητησε εξηγησεις και του υποσχεθηκα οτι θα τον ενημερωνα για ολα αργότερα...Ετσι καταφέραμε να μαθουμε για την γυναικα και την κορη του που κρατούσε καλα κρυμμένες σε μια έπαυλη εξω απο τα σύνορα
<<Φροστ!Ελπιζω να εχεις μια καλή δικαιολογία για ολο αυτο>>με επανέφερε στην πραγματικότητα η φωνη του Μαικ απο την αλλη γραμμή
<<Δυστυχώς,ναι...Έχω...>>

<<Σε ακούω...>>έγειρε στην καρέκλα περιμένοντας να ξεκινησω...Του ειχα ζητήσει να συναντηθούμε σε ενα μικρο μαγαζι μακρια απο το σπιτι αφου εκει με παρακολουθούσαν διαρκώς
<<Σε ακολούθησε κανείς;>>
<<Όχι,ημουν προσεκτικός,οπως μου ζήτησες>>
<<Τι να σας φέρω;>>ήρθε η σερβιτόρα  και αφου πηρε την παραγγελία,μας αφησε και πάλι μονους
<<Θα μου πεις προς τι ολη αυτή η μυστικότητα;>>ρώτησε μόλις εκείνη απομακρύνθηκε
<<Τους τελευταίους μηνες δουλεύω μυστικός για τον Ροι Τικβερ,τον...>>
<<Ξερω πολυ καλα ποιος ειναι>>
<<Θυμάσαι την Κειτ;Μας ειχε βοηθησει στην υποθεση με την Ροζαλι Μπράουν,το τελευταιο μας θύμα,δινοτας μας επιπλέον πληροφορίες γι'αυτην και χαρη σε εκείνην καταφέραμε να μαθουμε για την δημοπρασια του Ροντριγκες>>έγνεψε περιμένοντας να συνεχίσω<<Ήρθε και με βρήκε ζητώντας την βοήθεια μου...Δουλεύει σε ενα απο τα μαγαζια του Ροι προσπαθώντας να βρει στοιχεία που θα τον ενοχοποιήσουν για ολα οσα εχει κάνει...>>του διηγήθηκα το βραδυ που ηρθε και με βρηκε φοβούμενη για την ζωη της και για το πως κατεληξα να δουλεύω και εγω ο ιδιος για τον Ροι...Εμεινε σιωπηλός χωρις να μιλαει για μερικά λεπτά...
<<Ποιος αλλος γνωρίζει;>>ρώτησε τελικά
<<Ο Αλεξ...>>ενα κοφτο γελιο βγηκε απο τα χείλη του
<<Ξερω οτι πηγες και τον βρηκες αλλα του ειχα ζητήσει να μην...>>
<<Δεν σε καταλαβαίνω...>>με διέκοψε σηκώνοντας τα χερια αγανακτισμένος<<...Προτιμησες να μπλεξεις τον Αλεξ στην υπόθεση βάζοντας σε κινδυνο τον ιδιο αλλα και την οικογένεια του,ξέροντας πως δεν συμμετέχει πλεον στην ενεργό δράση...Γιατι δεν ζητησες απλά την βοήθεια μου;>>
<<Έχεις δικιο,δεν επρεπε να μπλεξω τον Αλεξ αλλα έπρεπε καποιος να γνωριζει που βρίσκομαι σε περίπτωση που...Κατι παει στραβά...Αν ήξερες για την υπόθεση θα εμπαινες και 'συ αυτομάτως σε κίνδυνο...Αρκετους εχω μπλέξει ήδη...>>ξεφυσηξα περνώντας τα χέρια αναμεσα στα μαλλια χωρίς να τον κοιτάξω
<<Εη Φροστ...>>σήκωσα το βλεμμα στο προσωπο του στο οποιο ειχε ηδη σχηματιστεί ενα στραβό χαμόγελο<<Γι'αυτο ειναι οι φιλοι>>ανταπεδωσα το χαμόγελο νιώθοντας ηδη ένα βάρος να φεύγει από πάνω μου
<<Και τωρα πες μου...Που βρισκεσαι στην υπόθεση;...>>

Ο Φροστ μιλησε επιτελους στον Μαικ...Το επομενο θα ειναι πολυ ενδιαφερον😉