επικινδυνη αποστολη

7

Κειτ...

Ξεκλειδασα την πόρτα και μπήκα μεσα αφήνοντας την τσαντα να πέσει στο πάτωμα...Εβγαλα τα παπούτσια που με πεθαναν ολη μερα αφήνοντας εναν αναστεναγμό να βγει απο τα χειλη μου και άπλωσα το χερι μου προς τον διακόπτη οταν μια κραυγή βγήκε απο τα χείλη μου...
<<Πας καλα;..Τι κάνεις εδω μεσα;..>>καθοταν στον μικρο καναπε διπλα απο το κρεβάτι
<<Πρεπει να μιλήσουμε...>>
<<Μπορουσες να ενημερώσεις ξερεις πριν μπουκάρεις έτσι!>>με κοιταξε σηκώνοντας το φρυδι με νόημα....Εντάξει!Οταν μπήκα ομως εγω στο σπιτι του ειχα σοβαρο λόγο...Ηταν κυριολεκτικά ζήτημα ζωης και θανάτου...
Εβγαλα το τζακετ μου πιάνοντας τα μαλλια μου σε εναν πρόχειρο κότσο και έκρυψα στο συρταρι διπλα,τον μικρο σουγιά που κουβαλουσα παντα πανω μου...
<<Τελείωσες;>>
Μπηκα στην κουζίνα αγνοώντας τον τελείως και πηρα ενα κουταλι απο το συρτάρι...Ανοιξα την κατάψυξη και σε λίγο βρισκομουν και παλι εξω...Καθισα οκλαδων πανω στο κρεβάτι ανοίγοντας το καπακι και εχωσα μια μεγαλη κουταλια απο το παγωτο στο στομα μου αφηνοντας έναν ηχο απόλαυσης...Ανοιξα τα ματια και τον ειδα να με κοιταζει εκνευρισμένος
<<Ναι,τελείωσα...>>τον κοίταξα χαμογελαστή και κούνησε το κεφαλι του χωρις να το σχολιάσει...
<<Όπως καταλαβες δουλευω τωρα για τον Ρόι,θα προσπαθησω να κερδισω την εμπιστοσυνη του και προσβαση σε πληροφοριες που θα μπορουσαν να τον ενοχοποιουσαν για τις παρανομες δραστηριότητες του...>>
<<Ο συνεργατης σου που ειναι;>>
<<Η ομαδα μου θα μεινει εξω απο αυτό...Η υπηρεσια δεν ξερει οτι ειμαι εδώ...>>
<<Εννοείς πως οι "ανωτεροι σου"δεν ξέρουν για την εμπλοκή σου στην υπόθεση;>>άφησα το κουτάλι κοιτώντας τον μπερδεμένη
<<Όχι...Η σταση τους ηταν αρνητικη πανω στο θεμα αυτό>>ειπε μονο
<<Δεν καταλαβαίνω...Γιατι το κανεις;..Γιατί μπλεκεις με τον Τικβερ;>>
<<Αυτο δεν σε αφορά>>απάντησε κοφτά χωρις να με κοιτάξει
<<Αν το κανεις επειδη σου ζητησα...>>
<<Και σιγουρα δεν το κανω για σενα>>συμπλήρωσε ειρωνικά
<<Τοτε τι...>>
<<Ειπα δεν σε αφορα!>>σήκωσε αποτομα το βλεμμα του πανω μου και μου φάνηκε θυμωμένος
<<Εντάξει...ενταξει...>>σηκωσα τα χερια σε σταση παραδοσης...
Μετα απο μερικα λεπτα σιωπής ξεροβηξε πριν συνεχίσει
<<Πες μου οτι ξερεις...>>ζητησε πιο μαλακά τώρα...Κατάπια το παγωτο στο στομα μου πριν αρχισω και πάλι να μιλαω
<<Ο Τικβερ δεν εμπιστευεται ευκολα...Μπορει να εχεις τραβηξει την προσοχη του και να εχει ας πουμε εντυπωσιαστεί που του εσωσες τη ζωη αλλα αυτο δεν σημαίνει οτι παύει να ειναι καχύποπτος...Θα δοκιμασει την αφοσίωση σου με τον δικο του τρόπο...>>
<<Το ξέρω...Τι εχεις να μού πεις γι'αυτον τον Μπρούνο;>>
<<Τον εχει συνεχεια μαζι του...Δεν μιλαει πολυ γενικά και δεν σηκωνει αστεία...Ειναι το δεξι του χέρι...Πρέπει να δουλευει γι'αυτον παρα πολυ καιρό...Δεν ξέρω τι του εχει κανει αλλα του ειναι τυφλά αφοσιωμένος,αν υποψιαστει οτι προσπαθείς να την στησεις στο Ροι δεν θα διστάσει να στραφεί εναντίον σου>>
<<Ασε 'με εμενα μ'ανησυχω γι'αυτό...>>απάντησε ετοιμος να σηκωθεί ορθιος
<<Ει περίμενε...Δεν τελείωσα...>>με κοιταξε περίεργος πριν καθισει και παλι
<<Νομιζεις οτι ολο αυτο τον καιρο παρακολουθούσα τον Μπρούνο;..Δεν με νοιάζει τι δουλειες εχουν μαζι...Εγω ενδιαφέρομαι για την παρανομη πορνεια που γινεται εκει μεσα...Στο πισω μερος του μαγαζιου υπαρχουν καποια δωμάτια...Ο Ροι τα εχει για τους πελατες που προσέχει περισσότερο...Τους παρεχει κορίτσια και τους κραταει με αυτον τον τροπο ευχαριστημένους...>>
<<Πως το ξέρεις;Το εχεις δει;>>ρώτησε και ειδα πως ειχα τραβήξει την προσοχή του
<<Οχι,δεν το εχω δει αλλα ειμαι σίγουρη...Προσπαθησα μια φορα να μπω αλλά ηταν αδύνατο...Παντα υπηρχει καποιος απο τους αντρες του Ρόι που φυλαγαν την εισοδο...Δεν το κουνάνε απο 'κει παρα μονο με δικη του εντολή...Περίμενε...>> πηγα στην αλλη μερια του κρεβατιου σερνοντας το κομοδίνο μερικά εκατοστα...Έσκυψα στα γονατα και τράβηξα την σανιδα στο πάτωμα αποκαλύπτοντας ενα μικρό άνοιγμα...Εβγαλα ενα τετραδιο απο το οποιο εσκισα το τελευταιο χαρτι...Εβαλα το τετραδιο πισω τοποθετωντας την σανιδα παλι στη θέση της και τράβηξα το κομοδίνο πίσω πριν γυρίσω και πάλι κοντα του
<<Εχεις ενα στυλο;>>ειδα την απορια χαραγμενη στο προσωπο του αλλα δεν εκανε καμια ερωτηση παρα εβγαλε ενα στυλο απο την εσωτερικη τσεπη του τζακετ του τινοντας το προς το μερος μου
<<Εσεις οι αστυνομοι και οι συνηθειες σας...Παντα κουβαλατε στυλο μαζι σας...>>ακουμπησα το χαρτι στο γονατο μου σημειώνοντας δυο ακόμα ονόματα
<<Αυτοι ειναι οι πελατες οι οποιοι εχουν δεχτει τις ιδιαιτετες υπηρεσίες του Ρόι...Πολυ πιθανον νεοι συνεργάτες στις βρωμοδουλειες του ή παλιοι που καναν καλα τη δουλεια τους και μειναν φιλαρακια,δεν ξέρω...Αυτοι οι δυο τελευταιοι ηταν σημερα στο μαγαζί>>συνέχισα δείχνοντας τα δυο τελευταια ονόματα που συμπλήρωσα<<...Ασχολούνται με διαμαντια και πολύτιμους λίθους...Αν ελεγξεις τα ονοματα απο αυτη τη λιστα σιγουρα θα μπορεσεις να βρεις κατι που θα τους συνδεσει με τον Ροι...Ίσως μπορεσεις να συλλαβεις κάποιους απο αυτούς!>>
Πηρε το χαρτι απο τα χερια μου μελετωντας το για μερικά δευτερόλεπτα...
<<Δεν ξερω πως τα βρήκες ολα αυτα αλλα θα πρεπει να ηρεμησεις για λίγο...Αν κανεις πολλες ερωτησεις και γίνεσαι περίεργη θα σε υποψιαστεί κανείς,πρέπει να εισαι πιο προσεκτική>>πλακα μου κάνει!Του δινω μια λίστα με τα ατομα που είναι άμεσα συνδεδεμένα με τον Ροι και θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σίγουρα καπου και το μονο που εχει να μου πει ειναι "μην γίνεσαι περιεργη;"
<<Ξέρεις μια χαρα τα πηγαινα και χωρις εσένα όλον αυτο το καιρό και οπως βλέπεις δεν μ'εχει υποψιαστεί κανείς>>
<<Μ'εξαιρεση τον τύπο που χρειαστηκε να κανονίσω οταν σε έπιασε να κρυφακους την συζήτηση του Ρόι>>αυτος ο ανθρωπος δεν χάνει ευκαιρία...
<<Κοιτα,πρακτορα....Δεν χρειαζομαι κήρυγμα και υποδείξεις απο 'σενα! Τουλάχιστον εγώ ξερω τι μου γίνεται...Η ξανθια που σου τριβοταν σήμερα στο μαγαζι,η Ευα,ας πουμε ευγενικά οτι εχει πολυ στενες σχεσεις με το αφεντικο...Μην αφηνεις τη βαφη να σε ξεγελασει...Η κοπελα ειναι γατα!Αν σε καταλαβει θα σε δωσει αμέσως γι'αυτο κοιτα τα δικα σου και ασε με εμένα>>συνεχισε να με κοιταζει με αυτο το υφος που δεν καταλάβαινες τι σκεφτόταν...Το μισουσα οταν το έκανε...Λες και ειμαι καμια ηλίθια...
<<Καλύτερα να πηγαίνω...>>ειπε αργα πριν σηκωθει απ'τον καναπέ
<<Ναι καλύτερα να πηγαίνεις!>>δεκα λεπτά και με ειχε ηδη εκνευρίσει!
<<Να σαι αφησω και...σε αυτο που κανείς>>συμπληρωσε κοιτωντας το λιωμενο πλεον παγωτο μου...Μορφασα ειρωνικα χωρις να το σχολιάσω...Εκανε να φυγει αλλα λιγο πριν ανοιξει την πορτα γύρισε και πάλι προς το μερος μου
<<Κάτι ακομα...Ο μπαρμαν...>>
<<Ο Καιλ!>>
<<Ο Καιλ...Τι εχεις να πεις γι'αυτόν>>
<<Ο Καιλ ειναι ακινδυνος...Μπορω να τον κουμανταρω>>
<<Ειμαι σίγουρος,αλλά δεν σε ρώτησα αυτο>>ξεφυσηξα σταυρωνοντας τα χέρια μου,εκνευρισμενη με τον τονο της φωνής του
<<Κοιτα δεν ξερω πολλα,μονο οτι εχει μια αδερφη...Μπορεις να του παρεις λεξη για οτιδηποτε αλλο περα απο τα προσωπικά του>>
<<Καλως...>>ανοιξε την πορτα και λιγο πριν την κλεισει η φωνη του εφτασε στ'αυτια μου
<<Θα τα πουμε αυριο...>>
<<Ναι,καληνυχτα και σ'εσενα!>>φωναξα ειρωνικά στην κλειστη πλέον πόρτα...

Πεταξα το παγωτο στην κουζινα έχοντας χασει πλεον την ορεξη μου...Τι ξινος άνθρωπος...Αν νομιζει πως επειδη ειναι στο F.B.I θα μπορει να με διατάζει ειναι βαθια γελασμενος...Εγω μια φορα τον προειδοποίησα για την Ευα,τωρα ας φαει τα μουτρα του,ποσώς μ'ενδιαφέρει...Τιναξα τα μαξιλαρια στρωνοντας τον καναπε στο σημείο που ειχε καθίσει...Το διαμερισμα ηταν μικρο αλλα το αγαπούσα...Ηταν μια μικρη γκαρσονιέρα με εναν κυριως χώρο στον οποιο υπηρχε το κρεβατι μου στην μια άκρη,ενας μικρος καναπές και στην αλλη γωνια μια μικρη τραπεζαρια...Μεσα ηταν η κουζινα και το μπανιο...Το ειχα βαψει σ'ενα απαλο κιτρινο χρωμα κάνοντας το πιο ζεστο...Ειχα γεμίσει το κρεβάτι με πολλα μαξιλάρια και ειχα διακοσμησει την πορτα που έβγαζε στην μικρη βεραντα με μια ομορφη κουρτίνα σ'ενα απαλο χρωμα αφήνοντας τα πρωινά το δωματιο να λουζεται στο φως του ήλιου...Οι πρωινές ωρες ηταν οι αγαπημενες μου μεσα στην ημέρα...Τα τρια χρονια που ημουν φυλακισμενη στα υπογεια τους η αισθηση του ηλιου στο δερμα μου ηταν ενα συναισθημα που δεν επαψα ποτε να νοσταλγώ...
Γδυθηκα βιαστηκα και μπηκα στο μπάνιο νιωθοντας να χαλαρωνω στην αισθηση του καυτου νερου πανω στο σωμα μου...Στηριξα το μέτωπο μου στο πλακακι σερνοντας τα δαχτυλα μου στο σημαδι πισω στο σβέρκο μου...Ο κρινος που υπηρχε στο σημειο αυτο ειχε πλεον εξαφανιστεί...