επικινδυνη αποστολη

6

<<Βλεπω πως αλλαξες γνώμη...>>
<<Ειπες πως πληρωνεις καλα...>>

Πλησίασα το τζαμι εντοπίζοντας την με τον δίσκο της  ανάμεσα στον κόσμο...
<<Ετσι ειπα...Αλλα ας το πάρουμε απ'την αρχη...Ποιος είσαι;>>έθεσε την ερωτηση και γυρισα να τον αντικρύσω
<<Στηβ...Στηβ Μπολτον>>
<<Λοιπον...Στηβ...>>έκανε το γυρω του γραφειου του βαζοντας τα χερια στις τσεπες<<...Πως ξερω οτι εισαι καθαρος;Οτι δεν σ'εχει βαλει κάποιος να μου τη φέρεις;>>πρόσθεσε αργα και ειδα το χερι του να ακουμπάει στο όπλο του
<<Αν ισχυε αυτο θα σε ειχα αφησει να πεθανες εκείνο το βραδυ ή θα σε σκοτωνα ο ιδιος οταν ειχα την ευκαιρια το οποίο οπως βλεπεις δεν έκανα...Αλλωστε ειμαι σιγουρος οτι εχεις ηδη κανει την ερευνα σου για μενα...>>
<<Πράγματι...Αλλα το περιεργο ειναι πως δεν βρηκα τιποτα για σενα εκει εξω...Σαν να εμφανιστηκες απο την μια στιγμη στην αλλη...>>
<<Δεν μενω για πολυ στην ιδια πολη και ειμαι προσεκτικος...Αυτο που χρειαζεται να ξερεις ειναι πως ειμαι καλός σε αυτο που κανω>>
<<Και τι ειναι αυτο ακριβώς;>>
Τον κοιταξα αφήνοντας ενα χαμόγελο να χαραχτεί αργα στα χείλη μου
<<Λυνω δυσάρεστα προβλήματα...>>
Ανοιξε το μπουκάλι διπλα του γεμίζοντας το ποτηρι και το έφερε στα χειλη του κοιτώντας με εξεταστικά
<<Κοίτα,εσυ μου ζητησες να έρθω...Αν δεν εισαι σιγουρος φεύγω...>>ξεκινησα κάνοντας μερικα βηματα προς την πόρτα
<<Θα δουλεψεις για 'μενα και θα δουμε αν θα σε κρατησω...Πιστεψε με,η αξιοπιστία σου θα αποδειχτεί πολύ σύντομα...>>συμπληρωσε σε εναν περιεργο τόνο<<Τον Μπρούνο τον εχεις ηδη γνωρισει...>>συνέχισε δειχνοντας τον ιδιο τυπο που στεκόταν πάλι στην πόρτα...Με κοίταξε χωρις να μιλήσει...Δεν με συμπαθουσε...
<<Σήμερα εχω μια συναντηση...Θα ερθεις μαζι μου...Μπορει να πραγματα να γινουν λιγο...Δυσάρεστα... >>πηγε πισω απο το γραφείο του ανοίγοντας το πρωτο συρτάρι απο το οποίο έβγαλε εναν λευκο φάκελο
<<Ενα μικρο bonus,ας πουμε για την τελευταία φορά που μου εσωσες τη ζωη...>>ξεκίνησε να λέει<<...Και κατι ακόμα που σίγουρα θα σου χρειαστεί...>>συνέχισε ακουμπώντας ενα οπλο διπλα στο φάκελο...Το πηρα στα χερια μου ελέγχοντας πως ηταν γεμάτο και το έβαλα χαμηλά στη μεση μου...Πηρα το φακελο και τον εχωσα στην εσωτερική τσέπη του τζάκετ μου
<<Και τωρα που τελειώσαμε μ'αυτο ας πηγαίνουμε>>έκανε καποια γρηγορα τηλεφωνήματα και αφου τελείωσε μου εκανε νοημα να τον ακολουθήσω...

Εψαξα να τη βρω οταν την είδα να στρίβει σ'ενα διάδρομο...
<<Που ειναι οι τουαλέτες;>>ρωτησα τον Μπρουνο που βαδιζε διπλα μου...Άργησε να μου απαντησει οταν τελικά μου έδειξε προς την κατεύθυνση που ειχε φυγει η Κειτ
επιβεβαιώνοντας τη σκεψη μου...Περασα ανάμεσα στο κόσμο στρίβοντας στον ιδιο διάδρομο μαζι της...
Άκουσα φωνες να ερχονται απο μεσα και περιμενα μερικα λεπτά μεχρι που είδα δυο κοπέλες να βγαίνουν έξω...Μπήκα γρήγορα μέσα κλειδοντας την πορτα πίσω μου οταν άκουσα το νερο να τρεχει και την ειδα να βγαίνει έξω
<<Γαμωτο με κοψοχολιασες!Τι καν...>>
Της εκανα νοημα να σωπασει φέρνοντας τον δείκτη στα χειλη μου και ανοιξα μια μια τις πορτας σιγουρευοντας πως ειμασταν μονοι
<<Απο δω και πέρα θα με λες Στηβ,μην σου ξεφύγει το πραγματικό μου όνομά...Θα παω καπου με τον Ροι τώρα αλλά μολις γυρισω θα ερθω να σε βρώ,πρεπει να μιλήσουμε...>>
<<Και γω θελω να σου μιλήσω...>>
<<Θα σε βρω εγω>>σταματησα λιγο πριν ανοιξω την πορτα
<<Μην βγεις αμέσως...Περιμενε μερικα λεπτά για να μην μας δουν μαζί>>
<<Δεν ειμαι ηλιθια ξέρεις...>>