Wrecker ; 𝐣𝐣𝐤 [ᴇɴᴅᴇᴅ]

26

-yorumlarınızı bekliyorum-

Önümdeki yemeğin ne olduğunu bile algılayamacak kadar dağılmıştım.

Taehyung'a "Yanılıyor olmalısın, o benim kayıtlarının hiçbirini beğenmez."dedim.

Bana yandan bir gülüş gönderdi. "Buna inanmaya devam et."dedi.

İtiraz etmek için ağzımı açsam da daha Ama demeden Jimin yemeğin hazır olduğunu bağıra çağıra bütün yurda duyudu.

Masaya giderken Taehyung'un imalı bir bakışının ardından ondan asla bir daha sinyal alamadım. Tam bir oyuncuydu.

Jungkook bir iki kere nasıl olduğumu sorsa da Taehyung beynime bir matkap gibi girmişti. Sanki Jungkook'dan ilanı aşk almış gibi ondan utanıyordum. Oysa bunun tamamen Taehyung'un yanlış anlaması olma ihtimali daha yüksekti.

Jungkook bendeki tuhaflığı fark etse de belli etmedi. Yoongi'nin yanında olduğum için böyle davrandığımı düşünecekti muhtemelen.

Yemek yerken Hoseok ve Namjoon Mixtape'in son rütuşları hakkında sohbet ediyorlardı. Taehyung ve Jimin ise mobil oyunlarına gelen güncellemeden bahsediyordu.

Yoongi sessizce yemeğini yerken yanımdaki Jungkook gözleriyle sürekli bir sorun olup olmadığını kontrol ediyordu.

Ona ne dersem bu sorun çözülürdü bilmiyorum.

Belki de telefonunu kaçırmalı ve şarkı listesinde kayıtlarımı aramalıydım.

Bu plan iyiye benzese de onun telefonunu aşırıp kilidini açmak ustalık gerektiriyordu.

Bu düşüncelere gömülmüşken Jimin ile göz göze geldiğimizde Jungkook'un telefonu benim için zor bir rakip olabilirdi, ama Jimin için aynı şeyin geçerli olduğunu zannetmiyordum.

Yemeği bitirene kadar bunu düşündüm, sofradaki tabakaları toplayıp bulaşık işini üstelenen maknae line'ın yanında Jimin'e yaklaşmak için yardım bahanesini kullandım.

Jiminle aynı sıradaki tabakları toplayarak ona doğru ilerledim.

Sonunda gerçekten anormal bir yaklaşma içine girdiğimde Jimin bir niyetimin olduğunu anladı.

"Tabakaları götürelim, Taehyung ve Jungkook bulaşıkları yıkarken sıvışırız."diyerek mutfağa yöneldi.

Onu takip ettim, tabakları bırakıp resmen kaçtık.

Koridorda, ortak alan ve mutfaklan uzaklaştıktan sonra Jimin, "Jungkook'un sağlığı ile ilgi bir sorun mu var?"diye sordu.

Tabii ki aklına ilk bu gelecekti.

Kafamı iki yana salladım, "Hayır konu bu değil."dediğimde bir iki adım geriye gitti.

"Ne peki?"dedi.

Bakışlarımı ellerime indiridim, "Taehyung.."dediğimde "Oppa."diyerek ekledi.

"Bana Jungkook'un benimle ilgilendiğini söyledi."dediğimde Jimin gözlerini devirdi, "TaeTae.."diye söylendi.

"O dedi ki,"diye devam ettim, "Jungkook uyuyamadığında balkona çıkıp şarkı söylermiş ama bir gün balkonda şarkı söylemiyormuş, dinliyormuş. Benim kayıtlrımı diniliyormuş. Bende düşündüm ku eğer telefonunda bir kayıt bulabilirsem doğruluğuna inana-"derken Jimin, "Dur."dedi.

Ona anlamayan gözlerle baktım.

"Sadece, Taehyung işte."dedi. Ellerini nereye koyacağını bilemiyor gibiydi. Bu bir tediginlik belirtisi olabilir miydi?

"Onu ben bile dikkate almıyorum, yanlış anlamış olma ihtimali çok yüksek."

Bende buna inanıyordum ama inandığım bir şey varsa o da Taehyung'un her daim boş konuşmadığıydı.

Jimin'den daha fazla laf alamadığımı anladığımda ona teklifi sunma zamanım gelmişti.

"Jimin bunu bilmenin tek yolu Jungkook'un telefonunu kurcalamak. Bunu ben yapamam ama sen yapabilirsin."dedim

"Pekala ortak,"dedi. "Şimdi kimseye bir şey çaktırma olur mu, Jungkook ile ilgili bir tuhaflık olduğunu çok belli ediyorsun."dedi.

Onun dediklerine uyarak yurttan ayrılana kadar sessiz ve sakin Min Ae'yi oynadım.

Ama gece yatağıma girdiğimde beynimin içinde Taehyung'un cümleleri dönüyordu.

Gerçeklik payı olduğu için değildi bu, gerçek olmasını istediğim içindi.

-bir yb beklediğiniz için yazım kurallarına bakmadan yayımladım ve iki muhtemelen artık haftada bir bölüm yayımlayabilirim, anlayışınız için teşekkürler-