Wrecker ; 𝐣𝐣𝐤 [ᴇɴᴅᴇᴅ]

46

Hayran kurguda 23 mü?
Size bayılıyorum.

Jungwoo'nun yanındaki koltuğa yerleşirken buruk hissediyordum.

Jungkook'un uçağa binmesine 16 dakika kalmıştı ve havaalnındaki bu hayran selinin ardından onun sağ sağlim gidip gelmesi konusunda endişeliydim.

Jungwoo, "Ailemi 15 aydır görmüyorum."diyerek dikkatimi başka bir yöne çekti.

"Ah, ben de bir kaç haftadır."dedim. Benim isyanım onunkine kıyasla hayıflanma gibiydi.

Jungwoo'nun ailesini severdim. Ortaokuldayken Jungwoo'nun annesi kuruvasan pişirip sınıfa dağıtırdı. Ama benim Ailemin Jungwoo'ya ve ailesine bayıldığı söylenemezdi.

Bay ve Bayan Kim Güney Kore'den yıllar önce Fransa'ya taşınmış nadir ailerdenmiş ve uzun yıllar boyunca çocukları olmamış.

Sonunda Koreli bir bir çocuk evlat edinmek amacıyla konsolosluğa başvurmuşlar. Ama onlara geri dönmemiş.

Bay Kim sahipnolduğu pastanenin yardım kampanyası için bir yetimhaneye gitmek zorunda kaldığında yetimhanenin bahçesinde Jungwoo ile tanışmış ve onu evlat edinmeye karar vermiş.

Jungwoo ile ortaokulda benden hoşlandığı için ismimi sırasına yazması sayesinde tanışmıştık.

Okul ailemi çağırıp okul eşyalarına zarar verdiğimi şikayet etmişti. Aileme ne anlatsam da bana inanmaları bir mucize gerektiriyordu.

O da Jungwoo oldu. Birden görüşmeye dalıp suçunu üstlendi.

Bu olaydan sonra uzunca bir süre ondan nefret ettim. Ama sonradan onun idol olmak için Kore'ye döneceğini öğrendiğimde inanılmaz bir pişmanlık duygusu hissederek onunla konuşmaya karar verdim.

O günden sonra aslında çok iyi arkadaş olabileceğimizi fark etsek de iş işten geçmişti. O Kore'ye dönüyordu.

İletişimi kesmedik. Bu sayede şirkete alındığını ve Korede bu tarz şeylerin epeyce yaygın olduğunu onun öğrendim.

Başvuru formumu o doldurdu ve bana nasıl davranmam gerektiği ile ilgili tüyolar verdi.

Kore'de yeniden bir araya gelmek cidden tuhaftı ama kısa sürede bıraktığımız yerden devam ettik. Beni koruyup kolladı. Bir süre beraber aynı evde bile kaldık. Açıkçası annem ve babam da her ne kadar Jungwoo'nun ailesini sevmeseler de tanıdıkları birinin yanımda olması onları bir nebze olsun tatmin etti.

O olmasa sanırım bunların hiç birini yaşayamazdım.

Uçak motorları çalıştığında uyumaya hazırlandım.

Yol uzundu ve benim başka bir çarem yoktu.

-

Jungwoo omzuna düşmüş kafamı sarsarak beni uyandırdı.

"Günaydın."diyerek gözlerimi ovuşturdum.

"Günaydın Minmin."diyerek gülümsedi. "İniyoruz. Kemerini bağlaman gerek."

Uysalca kemerin tık sesini duyabileceğim bir harakette bulunarak yerimde hareket ettim.