Umbra Inferis #1: That Possessive Mafia Boss

Chapter 29

Chapter 29

Iverson

I heaved a deep sigh as I continued calling Nemesis. Out of coverage area ang connection niya. Mukhang naka off ang cellphone nito. Masama ang pakiramdam ko na hindi pa siya nakauwi gayong alas otso na ng gabi. Her class ended around 5pm today.

   I told her I will pick her up, damn it! Bakit ba ang tigas ng ulo ng babaeng iyon? Noong una rin ay hindi niya ako sinipot sa date namin!

   My anxiety grew further. Tinabunan ko ang bibig ko dahil nasusuka ako.

"Kenshin, hindi mo ba talaga nakita?"

   I knew of the commotion that happened today. Wala akong pakialam. The bastard deserved it.

"Pasensya kana, Iverson. The paramedics were crowding around me earlier today kaya hindi ko talaga siya nakitang umalis sa venue."

   Kenshin, who had a bandage around his neck also was anxious. He said he was sorry for hurting Nemesis today and that he really did provoke her just so she would show the class the correct depiction of swordsmanship.

   Maaari kayang nagalit si Nemesis kaya wala pa ito ngayon? But Professor Aguinaldo clearly told me na umuwi si Nemesis na hindi pa nagagamot ang sugat niya.

   Nandito ako sa dorm niya at kakarating ko lang kaya alam ko na hindi pa siya nakakauwi. Sampung beses na ata akong pabalik balik ngunit wala talaga. Sinubukan ko na ring tawagan ang ibang training master at mga professor pero ang sabi nila ay hindi naman nila ito nakita.

The cold breeze of the night welcomed me the moment I was out of the building again. Kaunti na lang ang tao nang makalabas ako at ang mga taong naroon ay naglilinis at nagliligpit sa mga kagamitang ginamit kanina. They greeted me when they saw me and I just gave a nod.

Sinubukan kong puntahan ang mga building na may ilaw pa at sa kalagitnaan noon ay naisip ko si Spade. What if he took Nemesis with him? Pero wala naman akong natanggap na report na bumalik ang ugok na 'yun. Sana nga hindi na siya bumalik dahil nakakabanas ang pagmumukha niya.

   Habang naglalakad ako ay may narinig akong batang humahagulhol. He was limping and there was a white handkerchief on his arm.

"Why are you still here and what happened?" tanong ko nang makalapit sa kaniya.

"Tito Iverson!" mas umiyak ito lalo nang makita ko.

"What happened, Cheshire?" kinakabahan kong tanong. I think I saw this child on the field today at mukhang kasama sila ni Nemesis.

"Did you see Nemesis? That woman whom you watched at the field?"

    Naglupasay ito sa pag-iyak at namumutla na. I called the medics immediately to attend the child. Lagot ako sa mama mong bata ka. Aish!

"Si Ate Nemesis, tito Iverson..."

"What?!" hindi ko na napigilang mag-taas ng boses.

"Iverson, ano ba?!" a nurse went to the kid. Sinamaan ko ng tingin si Montenegro.

"May sugat si ate Nemesis. May humahabol sa amin," humihikbi nitong sagot.

"Where is she?"

"N-nasa pasilyo ata siya ng Laboratory, tito. She's bleeding!"

   The nurse calmed the child. Mabilis kong tinakbo ang daan patungo sa Laboratory. Madilim doon at nakapatay na ang mga ilaw. Wala na rin akong nakikitang mga tao ngunit may naririnig akong ingay. It seems like they're talking and laughing.

    Mahigpit kong hinawakan ang baril na nakasuksok sa gilid ko. "Amelynx, in the laboratory, please."

"Papunta na kami, Iverson. "