Umbra Inferis #1: That Possessive Mafia Boss

Chapter 3

Chapter 3

    Tahimik na kaming kumain matapos kong pasakan ang bibig niya at mabulunan siya. Sinamaan ako nito ng tingin matapos siyang uminom ng tubig. Nagpanggap akong walang ginawa at nagpatuloy na sa pagkain pero nanatili ang talim na tingin niya sa akin.

   Parang may mga itim na ulap na nakapalibot sa ulo ko at handa na akong tamaan ng kidlat. Tila nama'y bumabagsak ang temperatura na nakapalibot sa amin. Parang malapit nang mag snow sa paligid.

   Gago kasi. Hindi nalang itikom ang bibig at tumingin nalang. Kailangan niya ba talagang sabihin 'yun? Masyadong bulgar ang bibig niya. Walang filter.

   Matapos naming kumain ay lumabas na kami. At sa pinto ay sinalubong kami ng dalawang katulong na may dalang bag. Kinuha ni McGregor ang dalawang bag at ibinigay sa akin ang backpack na kulay blue. Isinabit naman niya sa balikat niya ang isa pang kulay itim na bag. Parang napakaliit tignan ng bag niya dahil sa lapad ng likod niya.

"Inside your bag is what you all need. May hygiene kit din diyan, make ups at kung ano pang gamit na pambabae. I placed a credit card inside your wallet in case you need to buy something."

    My jaw dropped. Ganoon siya ka yaman? Hindi ko pala magagamit ang credit card ko. Atleast wala akong magiging problema sa pera sa misyon na 'to.

   Hindi masyadong malayo ang subdibisyon ni McGregor sa akademya  kaya nakarating agad kami. Well, the mansion is inside the premises of the academy! Namangha ako sa laki ng paaralang ito. Base palang sa napakataas na pader at malalaking gate, masasabi mo nang pang mayaman ang paaralang ito.

"Magkano ang tuition fee dito?" tanong ko pa na masyadong nakukuryuso sa halaga.

"970,000 for the whole year. And it is already a discounted price for students whose organization had a partnership with us," sagot niya na nagpaawang ng labi ko.

   Kingina. Ganoon kamahal? At discounted na 'yun? 1,940,000 kapag full? What? Hinding hindi ako mag-aaral dito kung hindi lang ito libre!

    International school ba ang standard nito?

"Ba't naman napakamahal?"

"Everything is provided," simple niyang sagot.

   Anong 'everything' naman kaya 'yun?

"The classes here will start at eight am. Grade 12 with an academic strand of STEM like what you have in your Grade 11. I will let you read the manuals when I have the time to give it to you. You will be exempted for today and I'll provide you someone to accompany you in touring the school," he said with full authority.

    Nakakamangha na isa pa lamang siyang estudyante pero kung makapagsalita siya ay para bang ipinanganak talaga siyang ganoon.

    Sa pagkakaalam ko ay isa na siyang acting CEO noong first year palang siya sa kurso niyang Business Administration. Siya rin ang pinakatatakutang presidenti ng Supreme Student Government sa West Cannon. Ang lolo niya naman ang headmaster o dean ng akademya.

    Ang buong pamilya niya ay isang mafia at may pag-aari silang organisasyon. Gaya nga ng sabi ko ay nangunguna ang organisasyon nila. Ang kontrata sa pagitan ng aming organisasyon ay hindi simple sapagkat may kasalan na naganap. Pwede itong matatawag na merging kung magpapatuloy pa rin kami sa pagtulong sa isa't-isa kapag tapos na ang kontrata.

   Alas sais pa lamang kaya siguro napakatahimik pa ng paligid nang makarating kami sa parking lot. Sabay kaming bumaba pero bago pa man kami makapaglakad papasok ay hinila niya ang kamay ko at pinahinto ako. Hinubad niya ang coat niya at inilagay ito sa balikat ko.

   Ngayon ay nakasuot na lamang siya ng puting t-shirt at bumakat ang mga muscles niya sa balikat pati na ang abs niya. Ilang sandali akong napatulala bago makabalik sa reyalidad nang pitikin niya ang noo ko. Sinamaan ko siya ng tingin.

"The way you stare at me makes me wanna think you want to eat me."

   Hambog! Akala mo naman kung sinong gwapo.

"Ang kapal mo! Marami akong nakikitang ganyan sa tinatrabahuan ko!" walang ingat na sabi ko sa kaniya. Muntik ko nang mabatukan ang sarili ko nang makita ang pagdilim ng ekspesyon niya. Nawala ang ngisi sa mukha niya. Peste. Nakakatakot talaga siya kapag gumaganito.

"How many bodies of men did you already see then?" nanghahamong tanong niya at umigting ang kaniyang panga. Magkasalubong na ang makapal nitong kilay at ang mga mata'y parang patalim na gusto akong katayin.

"H-huh? Joke lang. Wala pa!" pagsisinungaling ko pa at hilaw na ngumisi. Sinimulan akong pagpawisan. Nagsimula akong mataranta nang humakbang siya palapit sa akin. Mabilis akong napahakbang paatras.

"Dont make me repeat what I said, Nemesis Louie Montero-McGregor."

   Nangilabot ako nang binanggit nya ang buo kong pangalan na kadugtong ang apelyido nya.

   Hindi pa talaga ako nasasanay na natatakot sa kaniya nang ganito. Sa lahat ng taong nakasalamuha ko sa labing tatlong taon ko sa mundong ito ay ngayon lang ako nakatagpo ng taong nagagawa akong takutin. Ni hindi ako magawang takutin ng mga boss ko nang ganito. Talagang may kung ano lang sa kaniya na hindi ko pa alam kaya natatakot ako.

"U-uh. Hindi ko mabilang," walang kasiguraduhan kong sabi.

   Oo, nakakita na ako nang maraming iba't ibang katawan ng mga lalaki at hindi ko maitatanggi na magaganda nga ang mga 'yun. Pero kasi dahil lang iyon sa dahilan na ang organisasyon namin ay karamihan ay mga lalaki.

   Nakakapasok lamang sa organisasyon namin ang mga babae kapag talagang napatunayan na kaya niyang lampasan ang mga lalaki. May humigit kumulang sampo lamang kaming mga babae sa organisasyong ito. Tatlo kaming mga Class S seraph at ang lima pa ay ang kasali sa labindalawang legendary master sa organisasyon namin.

     Parang gender inequality, ano? But the truth is hindi naman talaga maraming babae ang naghahangad ng ganitong trabaho kaya pili lang ang nakakapasok. Most women are easily distracted by fear, value and conscience.

"Then have you touched them? Have they touched yours too?" tanong niya na nagpalaki sa mata ko.

"Ano?! Wala!" naisigaw ko. Nagdududa niya akong tinignan kaya nag iwas ako ng tingin. Geez. Bakit ba ang tsismoso ng lalaking to?

"Then explain it to me."

   Hindi ko alam kung pipikit ba ako o 'di kaya'y ibaling sa kabilang direkyon ang mukha para makaiwas sa mukha niyang napakalapit.Wala na akong lugar na maatrasan kaya nakasandal na ako sa sasakyan niya habang ang braso niya'y nasa magkabilaang gilid ng aking mukha.

   Sa totoo lang ay kayang-kaya kong patumbahin ang isang 'to kaya lang ay nagdadalawang isip ako dahil sa kaniya nakadepende ang kontrata namin. Lalo na't may sugnay sa kontrata namin na kailangan kong sundin lahat ng utos niya. At kapag lumabag ako ay pwedeng pwede niyang sirain ang usapan.

"K-kasi minsan kapag nasa training k-kami ay naghuhubad sila dahil sa pawis. Puro l-lalaki ang nandoon," nagkakanda utal-utal kong sagot. Ni hindi kumurap ang mga mata niya habang sinasabi ko yun.

"M-minsan, nahahawakan ko ang k-katawan nila kapag nag-s-sparring kami at natatamaan sila pero hanggang doon lang," sinubukan kong dugtungan ang paliwanag ko.

"Hmm," tanging sagot niya na para bang nakontento na siya roon.

    Napahinga ako nang malalim sa kaginhawaang naramdaman pero naasiwa pa rin dahil halos magdikit na ang ilong namin at nararamdaman ko ang hininga niya sa mukha ko.

"L-lumayo kana, ano ba!" sita ko sa kaniya pero hindi siya nakinig.

   Aba! Namimihasa rin ang lintek. Nabigla naman ako nang bigla niyang hinalikan ang gilid ng labi ko.

"Bakit ka ba nakaw nang nakaw ng halik? Bawal na 'yan, ha!"

"Nakakatawang tingnan ang ekspresyon mo eh."

    Tang-i-na. Tumirik ang mata ko sa ibinigay niyang dahilan. Akala ko ay tapos na pero nagpatuloy pa ang lintek.

"Are you bothered by our closeness?" bulong niya habang nanatili ang labi sa gilid ng labi ko. Halos hindi ko na gustong igalaw pa ang mga labi ko para lamang hindi na ito magdikit pa.

"Hindi," pagsisinungaling ko.

"You shouldn't be. Because I'm your husband now. You should be used to our close proximity like this."