Maraming nagtatanong kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin mawala-wala ang mga Playboy, Playgirl at Timer dito sa mundo, At ang palaging kasunod ng tanong na iyan ay ang:
Bakit nga ba sila ganyan??? at Bakit nila ito ginagawa???
Bakit nga ba...
"We're leaving, dadalaw nalang po ulit kami dito sa susunod na araw"paalam ni Mattheo.
"Sige, ingat kayo sa pagmamaneho,"sabi ko sa kanila at ngumiti. Hindi na ako nag abala pang ihatid sila sa labas.
Matapos nilang mag paalam ay umalis na rin sila. Halos apat na oras din pala ang itinagal nila dito. Mukhang napasarap yata ang kwentuhan namin.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hi mga readers🙆🙆🙆, Ako nga pala si Michaella Gail Villa Fuerte ang asawa ni Mike. At mukhang nagka POV ako ng wala sa oras. Ano kaya ang nakain ni Author at bigla nalang akong binigyan ng POV??? Siguro naman nabanggit na sa inyo ni Mike na may dalawa kaming anak. Pinsan ko nga pala si Lovi or Lovely Charlyn, Ako ang kasalukuyang nagbabantay sa kanya ngayon. Pinauwi ko na muna kasi, sila Tita at Tito para makapagpahinga. Yung asawa ko naman hindi pa rin bumabalik, mukhang nadaganan yata ng binili niyang pagkain.
3 days nalang at birthday na ni Lovi pero hindi pa rin siya nagigising. Halos isang linggo't kalahati na siyang nakaconfine dito sa Hospital. Parang kahapon lang ang saya-saya pa namin eh.
"Lovi, gising na. Alam mo bang Miss na miss ka na namin. Yung mga pamangkin mo sobrang Miss na miss ka na nila. Tatlong araw nalang at Birthday mo na, kaya Gising na please"pagkakausap ko sa kanya.
Sana marinig niya ako para magising ang diwa niya.
"Lovi sandali lang ha, punta lang ako ng CR"paalam ko sa kanya at inayos ang kumot.
Nasaan na ba kasi yung lalaking yun, ba't ang tagal??? 😣😣😣 siguraduhin niya lang talaga na hindi siya nambabae sa daan dahil kung hindi malalagot talaga siya sa akin.
*
*
*
*
*
*
*
*
Haaayyy...😌😌😌 nakaraos din.
Kanina pa pala may tumatawag sa akin.
"Hello Ma, napatawag po kayo???"_Ako
"Ba't ang tagal mo naman yatang sumagot???"_Mama
"Ano po kasi, nasa banyo ako kanina,"_Ako
"Ah, akala ko naman kung ano na. Siya nga pala, nandito sa bahayyungmgaapo ko. Ditonamunasilamatutulog. Bukas nalang namin sila ipapahatid sa bahay niyo"_Mama
"Sige po,"_Ako
"See you tommorow nalang. Anyway, kumusta na pala si Lovi???"_Mama
"Ito, hindi pa rin siya...."sabi ko sa kanya at bahagyang tiningnan ang kama ni Lovi.
"Teka, parang may mali eh"Bigla ko nalang nasabi
"Ha??? Anong ibig mong sabihin???"naguguluhang wika ni Mama sa kabilang linya
"Ma, parang may kumuha po sa katawan ni Lovi"nanginginig na sabi ko kay Mama
"What???"_Mama
"Aaaaaahhhhhh"sigaw ko nang may biglang humawak sa akin mula sa likuran ko dahilan para mabitawan ko yung Cellphone na hawak hawak ko
"Hello... Hello anak...Hello...Hello...okay ka lang ba??? Anak... a-ano ba ang nangyayari diyan???"dinig kong pagpanic ni Mama mula sa kabilang linya bago ko tuluyang mahulog ang cellphone.
Halos mawalan ako ng hininga sa sobrang kaba nang maramdaman ko ang malamig na bagay sa leeg ko. Bigla niya akong hinila paharap sa kanya at naiyak nalang nang dumapo ang mga palad niya sa pisngi ko. Tinitigan niya ng ilang segundo ang mukha ko nang hindi inaalis ang kotsilyong nakadiin sa leeg ko. Isang maling galaw ko lang dito, nasisiguro kong masusugatan talaga ako.
Napataas naman ang kilay niya nang marinig ang pagbukas ng pintuan. At hindi nga ako nagkamali sa aking hinala, pumasok ang taong inaasahan ko. Kagaya ko, ay gulat na gulat rin siya sa kanyang nasaksihan at mas lalo pa niyang ikinagulat nang lapitan siya nito at sa leeg niya naman idiniin ang hawak na kotsilyo. Bigla naman akong nataranta at tila hindi alam kung ano ang gagawin. Ramdam na ramdam ko talaga ang panginginig nang buo kong katawan.
"Mukhang masarap kumain nang mansanas,"sabi niya nang may malawak na pagkakangiti
Parang naging bato na kami sa aming kinatatayuan habang pinagmamasdan siyang naglalakad patungo sa isang maliit na mesa kung saan naroon ang basket na punong-puno ng mga prutas.
Isang malakas na buntong hininga naman ang pinakawalan naming mag asawa nang makalayo na siya sa amin. Nang masigurong wala namang mapapahamak sa aming sitwasyon, Isang makahulugang tingin ang ipinukol namin sa isa't-isa na tila nagpapahiwatig kung ano ang susunod naming gagawin. Kinapa agad ni Mike ang cellphone sa suot niyang pantalon at nagsimula nang tumawag.
Gusto niya lang palang kumain ng prutas bakit kailangan niya pang takutin ang mga taong nasa paligid niya. Ano kaya ang pumasok sa isip niya at nagawa niya yon??? Hindi kaya may Something na sa kanya??? Tell me, Hindi naman siguro siya Lunatic di ba???
