20.Bölüm - Siyah Şemsiye

4K 220 13
                                    

Dudaklarımız birbirine bu kadar yakınken, Mabelle'in bizim hakkımızda söyledikleri zihnimde yankılanmaya başlamıştı. Onları susturmaya çalışsam da bir türlü başaramıyordum. Biz Chad ile her zaman en yakın arkadaşlar olmuştuk, bunu kimsenin bozmasına izin vermeyeceğime de kendime söz vermiştim ve böyle bir şeye kalkışarak her şeyi mahvedecektim. Mabelle'e söylediğim gibi onun arkadaşıysam, o şekilde davranmalıydım. Bu nedenle kendime gelmek adına silkindim ve boynunda duran kollarımı gevşettikten sonra hızla ondan ayrıldım. İkimizde bir süre konuşamamıştık. Onun içinden geçenleri deli gibi merak ediyor olsam da hiçbir şey soramazdım. Az önce yaşananlar göz önüne alındığında da düşüncelerini bilmemem en hayırlısı olacaktı. O benim gibi düşünmüyor olacak ki kısık bir sesle adımı fısıldamıştı. Chad'in de konuşamayacağı durumların olabildiğini görmek beni ciddi anlamda şaşırtmıştı. Konuyu kapatıp, başka bir konu açmam gerektiğini biliyordum ve öyle de yapacaktım.

"Ben hasta olacağım galiba." Beyaz yalanımı inandırıcı kılmak adına sahte sahte öksürmüştüm. Chad bana şaşkınca bakıyor olduğuna göre, hala ne yapmaya çalıştığımı anlamamıştı. Belki de az önce yaşananları "arkadaşça" görmüştü. Bu düşünce derin bir nefes almamı sağladı ve ona el salladıktan sonra kapıya yöneldim. Burada hemen gitmek istiyordum. Chad benim gitmeme müsaade etmedi ve kolumdan yakaladığında kaçamayacağımı anlamıştım.

"Az önce burada farklı bir şey oldu. Bence bunu konuşmalıyız." Ona bakmamaya özen gösteriyordum ama elini çenemde hissedince ona bakmak durumunda kalmıştım.

"Konuşacağımız bir şey olmadı. Sen iyi misin?" İnanması için gülümsemeye çalışmıştım, pek de başarılı olduğumu söyleyemezdim. Kaşlarımı kaldırarak ona bakıyordum ama onun bakışlarındaki hüznü görebiliyordum. Uzun bir süre o şekilde beklemiştim ama o sesini bile çıkarmadı. Beni anlamaya çalışıyor olmalıydı.

"Özür dilerim ama şimdi gitmeliyim. Beni bekler." Ondan kurtulabilmemin en iyi yolunun Aaron'ı ona hatırlatmak olduğunu düşündüğüm için böyle söylemiştim. Hızlı bir şekilde arabanın kapısını açsam da Chad kolumdan tutup beni yine kendine çevirdi. Hemen çekip gitmeme izin vermeyecek gibi duruyordu.

"Bugün benimle kalsan olmaz mı? Annem ve babam bu durumdan memnun olacaktır ama sen bilirsin. "Mahcup görünüyordu ama niye böyle mahcup göründüğünü anlayamamıştım. Gözlerimi ondan olabildiğince kaçırmaya çalışarak konuşmaya karar verdim. Ona bakarken onu reddetmem zordu.

"Başka bir zaman olabilir. Şu an bunun için uygun bir zaman değil. İyi geceler. " Son cümleyi arabaya binerken söylediğim için bana cevap vermesini bile beklememiştim. Chad arabamın kapısını kapattıktan sonra olabildiğince hızlı bir şekilde arabayı hareket ettirip ilerlemeye başladım. Dikiz aynasından Chad'e baktığımda ayağını sinirle arabasına vurmakla meşgul olduğunu görmüştüm. Bana çok kızmış olmalıydı, aslında davranışlarına baktığımda kendine daha çok kızmış gibi görünüyordu. Ben bunları düşünürken telefon çaldı, arabamı uygun bir yere çektikten sonra gelen çağrıya cevap verdim.

"Hayatım gelmiyor musun? Yemekler bugün benden," Aaron'ın konuşmasını müsaade etmeden konuşmayı devralmam gerekiyordu. Bugün onlardan uzak durmam en iyisi olacaktı.

"Üzgünüm," Cümlemi tamamlayamadan duraksamıştım. Nereye gideceğimi bilmiyordum ama onun yanına da gidemeyecektim. Jenny'nin yanına kuzeniyle böyle bir olay yaşamışken gidemezdim. Eve gidersem de bir şeylerin ters gittiğini anlayıp olayın iç yüzünü araştırmaya kalkarlardı. En iyisi Scarlett'in yanına gitmekti.

"Kate? Beni duyuyor musun?" Aaron sessiz kalmamdan paniklemiş olmalıydı.

"Evet, trafikte olduğum için rahat bir şekilde konuşamıyorum. Beni Scarlett davet etti de, ben onun yanına gidiyorum. Son yaşananlardan dolayı benimle düzgün bir şekilde konuşmak istiyormuş. Benim şimdi kapatmam gerekiyor, kendine çok iyi bak. İyi geceler." Cevap vermesini bile beklemeden telefonu kapatmıştım. Aaron beni tekrar arasa da onunla konuşabileceğimi sanmıyordum. Bu nedenle çantamın ön gözüne telefonu tıktıktan sonra Scarlett'in evine doğru yol almak için arabayı tekrar çalıştırdım.

Ceset Dedi KiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin