Kim olduğunu söylemeden çekip giden ve bunun yanında garip davranışları olan kadından gerçekten çok rahatsız olmuştum. Bana böyle davranması hiç hoşuma gitmemişti ama onunla ilgili iyi elektrik almadığımı söyleyebilirdim. Yaşadığım şoku atlatmak için kapının eşiğinde bir süre dursam da Chad'in merak etmemesi için içeri girip kapıyı kapattım.
"Kimmiş?" Chad gelen kişinin kim olduğunu merak etmişti ama onun aniden yanımda belirmiş olması ürpermeme neden olmuştu.
"Kimse. Yanlış bir adresin kapısını çaldığını ummak istiyorum sadece. O yüzden artık araştırmaya yapmaya geçmeyi öneriyorum. Kabul edenler? Kabul edilmiştir." Verdiğim cevabın yeterli olmadığını bildiğimden konuyu değiştirmek adına böylesi bir saçmalığın içerisine girmiştim. Yüzüme de o aptal gülümsememi yerleştirmeyi ihmal etmemiştim. Elinde tuttuğu bilgisayarı portmantonun üzerine bıraktıktan sonra bana doğru bir adım attı. Ben de ondan uzaklaşmak adına geriye bir adım atmıştım. Odaya gidip alamadığım için benim yerime bilgisayarı gidip almış olmalıydı.
"Bir sorunun olduğunda bunu anlarım, Kate." Ondan daha fazla kaçmamam için ellerini omzuma yerleştirmişti ve bu hedefinde başarılı olduğunu söyleyebilirdim.
"Tanımadığım bir kadın geldi ve görünüş olarak epey korkunç olduğunu söyleyebilirim. Anlamsız birkaç şey söyledikten sonra da gitti." Onu geçiştirmek adına kısaca kadından bahsettiğime göre omuzlarımda duran ellerini üzerimden atabilirdim. Omuzlarımı silktiğimi gören Chad ellerini üzerimden çekmişti.
"Bu kadın seni fazlasıyla etkilemiş gibi görünüyor. Kate, bana her şeyi anlatabileceğini biliyorsun." Onu kandırmayı başaramamıştım, kollarını göğsünde kavuşturmuş bir biçimde gerçekleri anlatmamı bekliyordu.
"İçeri geçelim." Ona cevap vermemeyi tercih edip salona geçmiştim. Ben de kim olduğunu bilmediğime göre ona anlatacağım bir şey de yoktu. Bu nedenle koltuğa oturur oturmaz bilgisayarı açtım, arama motoruna Miles ve onu bulmamı sağlayacak olan anahtar kelimeyi yazmıştım. Chad kısa bir süre sonra yanıma gelip oturmuş ve araştırmama yardım etmeye başlamıştı. Araştırmanın sonuna geldiğimizde elimizde soyadı bile olmadığından dolayı hiçbir şey bulamamıştık. Bunu daha sonra Miles ile konuşmaya karar vermiştim, olayı tam anlamıyla bana atması gerekiyordu. Gerçi rüyamı böldüğünde bana başından geçenleri gelenleri kısa bir özet şeklinde geçmişti ama onu dikkatle dinlemem ve benden ne istediğini öğrenmem daha iyi olacaktı. Kucağımda duran bilgisayara aldırmadan başımı Chad'in omzuna yasladım ve gözlerimi dinlendirmek için gözlerimi kapattım. Benim tabirimle "ilgi çekici" kokusunda uyumak hoşuma gidiyordu. Ona dediklerimi düşününce kızarmama engel olamamıştım, düşüncelerimi okuyabiliyor olsa ne yapardım ki?
"Kate yine mi omzumda uyuyacaksın?" Hemen başımı omzundan kaldırdım. Chad'de bilgisayarı kucağımdan alıp sehpaya koymuştu. Omzunda uyumayı bir alışkanlık haline getirmiş olabilirdim ama yine de bunu bu şekilde söylemesi mi gerekirdi?
"Belki bahçeye çıkıp hava alırsam düzelirim." Mahmurluğumu üstümden attıktan sonra hemen ayağa kalktım ve kapıya ilerledim. Beni takip edeceğini bildiğim için de kapıyı açık bırakmıştım. Arka bahçeye geçtikten sonra hamağa yattım. Bahçelerine çok özen gösterdikleri belliydi. Papatyalar benim en sevdiğim çiçeklerdi ve onlar da buradaydılar. Bana göre papatya masumiyeti simgeliyordu. Chad de papatyaları sevdiğimi bildiği için yanıma gelirken birkaç papatyayı koparmıştı. Hamağın ikimizi taşımayacağını bildiğinden, akıllıca bir harekette bulunarak bir sandalyeyi yanıma çekti. Daha sonra papatyalardan birini elime tutuşturdu.
"En sevdiğim." Yapraklarını elimde olmadan sevmeye başlamıştım. Onlar da bu kadar güzel olmak zorundalar mıydı?
"O hediye ettiği için mi?" Ona boş boş bakmakla yetineceğimi düşünüyorken kendimi tutamamıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ceset Dedi Ki
FantasiFısıltılar... Benim ne olduğumu bilmiyorsunuz ama umarım öğrenmek için merak duyuyorsunuzdur. İşte benim yalanlar, ölümler ile dolu hayatım. Hapishaneme hoş geldiniz.
