Meri

19. Bölüm

Meri, Kerem'in beklentisinin aksine yaşlı adamın yanlarından uzaklaşması ile, söylediği güzel sözlerle yumuşamak yada yakınlaşmaya çalışmak yerine yine mecburen dozunda tutmak zorunda olduğu bir sinirle söylenmeye başlamıştı.

"Kerem, beni zor durumda bırakıyorsun. Biz arkadaş filan değiliz, olamayız... Bu şartlar altında bizim oturup böyle bir mekanda yemek yememiz bile hata. Farkındayım Sevinç Hanım beni bugün bilerek uzaklaştırdı, durumdan rahatsız olacaklar, lütfen bu şekilde devam etmeyelim..."

Meri'nin soluksuz konuşması masalarına servisleri yerleştiren garson bölmüştü ama zaten Kerem sessizce gülümsemekten başka bir şey yapmıyordu o dakikalarda. Güzel bakıyordu, hala keyifliydi ama bir o kadarda gergindi. Meri komut almışçasına adamın gidişiyle yine devam etti.

"Bak, ben sandığın gibi biri değilim, başka kızları etkileyebilirsin bazı şeylerle ama ben gerçekten istemiyorum, kullanıp atabileceğin biri olmak istemiyorum... Senin etrafında bir sürü güzel kız vardır. Onlarla ilgilen, onlarla takıl ne bileyim, ne istersen onu yap... Ama beni üzme lütfen... Bakma suratıma öyle... Bir şey söyle..." Konuştukça konuşuyordu Meri ama Kerem sinir bozucu şekilde sadece dinliyordu, yüzündeki küçük tebessümle hala dinliyordu.

"Hani konuşacaktık? Kerem konuşsana..."

"Bitti mi?" Kerem'in ilk sözleri bu olmuştu. Masada sakin hareketlerle doğrulmuş, usulca Meri'ye yaklaşmıştı.

"Bitti!" Gözleri kenetlenmiş halde, muhteşem manzara eşliğinde otururlarken, Meri karşısındaki etkileyici insanın tek sözüyle birden sakinleşmişti. Kerem aynı sükunetle devam etti.

"Meri, güzel Meri... Kendi sözlerine inandığını sanmıyorum ben... Beni tanımıyorsun doğru, bende seni tanımıyorum ama bu sana karşı hissettiklerimi değiştirmiyor. Seni tanımak istiyorum, senin de beni doğru dürüst tanımanı istiyorum. Biz farklı dünyaların insanları filan değiliz, saçmalık bu düşünce... Sende çok özel bir şey var, hissediyorum ve senden rica ediyorum. Bu akşam iki normal insan gibi birbirimizi tanıyalım. Kimin ne düşüneceği benim zerre kadar umurumda değil, senin de olmasın."

Meri Kerem'in her söylediği kelimeden her bakışından ayrı ayrı etkilenmişti. Aklı ile kalbi savaş halindeydi. Dürüst olamayacağı çok şey vardı kendinde ama Kerem gibi harika bir adam karşısında kapılarını ona sonuna kadar açmıştı. Normal şartlar altında bu ana kadar çoktan aşık olurdu ama onu tutan, hayatını mahveden şeyler bir bir aklına hücum ediyordu her seferinde. Bu hali yüzüne yansımış olacaktı ki Kerem tedirgin bir şekilde devam etti.

"Meri, korktuğum tek şey seni tanımıyor olmak. Benden kaçışının arkasındaki sebep. Biri var mı hayatında?" Kerem en sonunda aklındaki tek soruyu, sorun olabilecek belki de tek korkusunu hiç düşünmeden sormuştu.

Ama bu sorunun da aslında doğru dürüst bir cevabı yoktu. Bu da Meri'nin sırları kadar muamma, karışık bir durumdu. Cemal ile aralarında bir şey vardı ama hiçbir şey yoktu.  Kerem'in kısacık bir bakışında kalp atışları değişirken, heyecandan titrerken, Meri Cemal'i sadece beğeniyordu. Elini bile tutmamıştı Cemal'in, hislerine dair kesinlikle şüpheleri bile vardı ama Kerem onu nehir kenarında öptüğünde bulutların üstünde uçacak gibiydi. Yine de dürüst davrandı Meri, sadece saniyeler içinde kafasından geçirdiği tüm bu düşüncelere rağmen karşısında merakla cevap bekleyen Kerem'e gerçeği net olarak anlattı, anlatmak zorundaydı.

"Benim adı konulmamış bir ilişkim vardı Kerem, yani beğendiğim biri vardı ama İstanbul'a geldiğimden beri konuşmadım onunla. Bizimle yani bu durumla ilgisi yok, zaten bir araya gelmemiz de biraz zor."

"Yani bir sevgilin var." Nefessiz, hiç beklemeden Meri'nin açıklamasının ardından sıkıntı ile sormuştu Kerem. 

"Hayır yok, yani bilmiyorum biri vardı ama öyle sevgili gibi olmadık biz hiç. Sana bu konuda dürüst olmak isterim. Cemal'in yani O'nun beni sevip sevmediğinden bile emin değilim zaten. Babamın yanında çalışan bir avukattı." Söylediği anda pişman olmuştu Meri, gerçekte hissettiklerini sürekli bastırmaya çalışsa da Kerem'e aşık olmaya başlamıştı ve buna rağmen üçüncü bir kişiden bahsediyordu gereksiz bir dürüstlükle.