ONSUZ AŞK #Wattys2019

14.bölüm

Hazal arkasını dönüp yürümeye başladı. Gözlerinden sayısızca gözyaşları akması ile içinden kendi kendine konuşmaya başladı.

"Sen acı çekerken böyle hiçbir şey yapmadan durabilir miydim? Sanırım senden hoşlanıyorum."

Bahçeden dışarı çıkıp yürümeye devam etti Hazal. Onun arkasından öylece bakan Erkan kafeden sonrasını düşündü.

2 GÜN ÖNCE

Erkan kafede öfkeli bir şekilde otururken bir yandan düşünüyordu. Sonra kafasında beliren hiçbir fikre kapılmadan aklına ilk gelen şeyi yapmak için ayağa kalktı. O sırada abisinin ona doğru gelişini gördü.

"Neden buradasın?" diye sordu Erkan.

"Sakın bir şey yapmaya kalkma. Öfkeni kontrol etmek zorundasın. Beni ve ablanı hiç düşünmüyor musun? Sana bir şey olursa ne yaparız? Annemle babamı kaybettikten sonra seni de kaybedemeyiz. Eğer biraz olsun beni anlıyorsan durursun."

Erkan bu duyduklarından etkilenmişti. Kafası eğik bir şekilde olduğu yerde kaldı. Sonra tüm acısı aklına gelince öfkelendi ve bu olanları  hiç umursamıyormuş gibi abisine soğuk bir bakış attı. Ardından gitmek için bir adım atmıştı ki Demir onun kolundan tutup karşısına aldı.

"Hiçbir yere gidemezsin." dedi Demir sert bir ifadeyle. Aynı zamanda gözleri dolmuştu.

"Bana karışmayı kes." dedi Erkan dişlerini sıkarak. Olay çıkarmamak için bağırmadan yanından geçti. Tam o esnada kafeye gelen iki adam Demir'in talimatı ile Erkan'ı iki kolundan tutup zorla arabaya bindirdiler. Arabadan çıkmak için kendi hayatını hiçe sayan Erkan'ı koluna aldığı iğne durdurdu. Saniyeler içinde gözleri kapandı ve uyandığında bir odada olduğunu fark etti. Karşısında duran saate bakınca bir sonraki gün olduğunu anlaması birkaç dakikasını aldı. Etrafına dikkatlice bakınca buranın abisinin evi olduğunu anladı. Yattığı yataktan kalkıp kapıya yöneldi ama kapı kilitliydi. Bu kez kilitli olan balkonun kapısını açmayı denedi ama başarılı olamadı. Sonra odada işine yarayabilecek bir şeyler aradı. Eline geçen ne varsa deli gibi denemeye kalkıştı. En sonunda odanın kapısını açmayı başardı. Sessiz adımlarla oradan uzaklaştı. Kendi evine gittiğinde abisinin söyledikleri aklından çıkmıyordu. Bütün gece düşünmekten başka bir şey yapmadı. Sabah olduğunda ise Hazal'ın dediği yere geldi.

****

Hazal yol boyu sadece düşünüyordu. Az önce içinden geçenleri yok saymak için adeta kendi iç sesiyle mücadele veriyordu.

"Bir anda onu karşımda gördüğüm için kalbim hızlandı. Başka bir anlamı olamaz. Ona aşık değilim."

Eve geldiğinde dalgın bir ifadeyle odasına geçti. Üzerini değiştirdikten sonra yatağına uzandı. Karşı tarafında duran ayıcığına baktı.

"Neden böyle saçma şeyler hissediyorum? Bana cevap vermen imkansız. İyice delirdim."

Olduğu yerden kalkıp mutfağa geçti Hazal. Evde kimsenin olmaması ona garip gelmişti. Anneannesinin nerede olduğunu merak etti. Aklı yeni başına geldiği için eliyle yüzüne tokat attı. Anahtarlığını alıp üst komşuya gitti. Anneannesinin orada olduğunu öğrenince rahat bir nefes aldı. Eve geldiğinde anneannesini odasına götürüp ilacını verdi. Ardından vakit kaybetmeden mutfağa geçti. Akşam yemeği için bir şeyler hazırlamaya başladı. Kendini öylesine kaptırmıştı ki bugün hızla çarpan kalbini unutmuştu. Tek isteği bir an önce verdiği sözü yerine getirip bu durumdan kurtarmaktı. Hedefinden şaşmayacak ve bu olaylar sona erdikten sonra Erkan'ı bir daha görmek zorunda kalmayacaktı.

***

Soğuk suyla dolu küvetin içinde gözleri kapalı bir şekilde duruyordu Erkan. Farkında olmadan uykuya dalmıştı. Bir anda nefessiz kalmış gibi olduğu yerden sıçradı. Kıyafetleri sudan dolayı üzerine yapışmış bir haldeydi. Önüne gelen saçlarını arkasına atarak odasına gitti. Gözleri öfkeden adeta ateş püskürtüyordu. O adamın hala hayatta olması ve keyifli bir şekilde mutlu olması sinirini daha da arttırmıştı. Üzerini değiştirip evden çıktı. Arabasına bindikten sonra hızını bir anda iki katına çıkardı. Delirmişcesine arabayı sürüyordu. Buğra'nın kafesine vardığında etrafa dikkatli gözlerle baktı. Onu her yerde aramaya başladı. Gizli bir kapının eşiğine geldiğinde duyduğu sesle arkasına döndü. Az önce aradığı adam tam karşısında duruyordu.