KUMA (Tamamlandı)

KUMA-23

Kısa bir süre yüzümü inceledikten sonra,

"zamanı gelince anlatırım" deyip kalktı oturduğu yerden.

"Ne zamanı?" Gerçekten çok merak ediyordum ve şimdi o böyle konuşunca merakım daha fazla artmıştı.

"Bak yaban gülü, eğer bir gün gerçek bir yaban gülü olursan o zaman anlatırım!"

Bu adamın şifreli konuşmaları beni öldürüyordu.

"Desene hayatımın sonuna kadar bilemeyecem!"

Dedikten hemen sonra banktan kalmış arkama bile bakmadan yürümüştüm ki ayağımın taşa takılmasıyla Alas'ın beni belimden tutması bir olmuştu.

Bi kaç saniye şaşkınlıktan öylece kalmıştım fakat sonra yüzlerimizin çok yakın olduğunu anladığımda hızla kendimi çekip Alas'a tokat atmıştım.

Alas yüzüme şaşkın bir şekilde bakıyordu, sakın bana niye yaptın? Diye sormayın çünkü bende bilmiyorum.

"Sen böyle mi teşekkür ediyorsun!?"

Adam haklı ne diye vurduysam adama. "Pardon da kim sana dedi beni kurtar diye!"

Allahım hem suçlu hem güçlüydüm, yok yok ben bu aralar dengeyi baya bozmuştum.

"Bana tokat attan ilk ve son insansın yaban gülü, sen yinede dikkat et benim sağım solum belli olmaz, bir baktın kendini ıssız bir ormanda yabani hayvanlardan kaçarken bulmuşsun."

Yüzüme alaycı bir gülüş takınıp "valla ben burda da yabani bir hayvandan kaçmaya çalışıyorum ama maalesef kendisi hala peşimi bırakamadı!" Dediğimde oda başını öne doğru eğip,

"Yalnız vahşi hayvanlar ve yaban gülleri aynı yerde yaşarlar, doğanın kanunu!"

Bu adam iyi değildi valla daha ne kadar söyleyecem bilmiyorum ama bu büyük bir gerçekti.

"Ben yaban gülü değilim git başka yaban gülü bul, ve bırak peşimi!"

Dedikten sonra önüme çıkan ilk taksiye binmiştim, bu aralar gerçekten taksi konusunda şanslıydım.

Evimin önüne geldiğimde "borcum ne kadar?" Dediğimde adam "borcunuz ödendi, Alas bey çoktan ödedi borcunuzu"

Dediğinde bu sefer sinirle ellime geçen parayı adama fırlattım ve "git o para aldığın öküze söyle çıksın hayatımdan yeter!"

Bu neydi ya? Hayatıma bu kadar karışması çok saçmaydı, ayrıca ne ara ödemişti parayı?

O değilde son kalan paramın hepsini sinirden taksiciye vermiştim şimdi ne yapıcaktım ben.

Eve girdiğim an birşeyler atıştırıp, kısa bir duşta aldıktan sonra kendimi yatağa atmıştım.

Sanırım dün hiç uyumadığım için uyku düşüncelerden ağır basmıştı.

Sabah uyandığımda saatin çok geç olduğunu anlamamla hızla yataktan kalkmış ve kendimi banyoya atmıştım.

Bugün o işi bulmak zorundaydım.

Kapının önünde 1 saat boyunca taksiyi beklememin ardından, ki bu demek oluyorki Alas bu işin içinde yok, hızla taksiye binip gazetede olan iş ilanı verilen cafeye gelmiştim.

Çokta genç olmasa bir adam yanıma doğru yaklaşıp "buyrun sizi şöyle alalım" dediğinde ilk afalasam da sonra "ha yok ben iş ilanı için gelmiştim" Dediğimde adam yüzüme üzgün bir şekilde bakıp,