Her zamanki gibi güneş yine en tepesindeydi Mardin'in. Işık saçıyordu her bir evin tepesine içindeki karanlık hayatları bilmeden.
Şilan'da açmıstı gökyüzü gibi gözlerini o sabaha karanlık günlerin yaklaştığını bilmeden.
Diye sorduğunda ses tonunda bir heyecan olduğu açık bir şekilde ortadaydı.
Başımı evet anlamında salladığımda Alas ellimden tutmuş ve beni bir banka oturtmuştu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimin içine bakıyor ve ne kadar istesede söyleyemediği bariz bir şekilde ortadaydı.
"Şilan, bak ben seni üzmek istemiyorum hata sana bunları söylemeyecektim bile, çünkü o adam artık yoktu. Seni üzemezdi ama görüyorum ki o burda yokken bile seni üzüyor. Bu yüzden sana herşeyi anlatıcam. Bak Yaban gülü sen akılı bir kızsın, Azat töreye karşı gelen bir adamdı, sence o istemese sen kuma olarak o eve gidermiydin? Peki ben, niye mardindeydim? Kim yaralamıştı beni? Sadece seni değil o herkesi kandırdı. Yıllardır senin peşindeydi, istanbula her gelişinde bir ailenin canını yakmış, bir çok kıza..."
Göz yaşlarım benden habersiz bir şekilde dökülürken, sözünü kesip "söyleme!" Diye tamamladım onu.
"Bak Yaban gülü bunları söylüyorum çünkü bir kere canın yansın istiyorum. Kalbin her gün öleceğine, bırak bir gün ölsün. Seni yıllardır takip ediyordu sırf seni elde edebilmek için, kardeşi dediği adamı sattı, kardeşini bile sattı. Sence abin gerçekten evlenmek istiyor muydu Zeynep'le? Ya Ayşe? Ona ne oldu? Abin onun aşkından ölürken, sence niye Zeynep'le evlendi!? Herşeyi planlıydı. Peki o gece oraya geldiğimde beni kim bıçaklamıştı? Gerçekten köy sorunları yüzünden gittiğini mi sanıyorsun!? O hastaydı Şilan, sen ilk değilsin daha bir çok kıza böyle takıntılı bir şekilde takmış, onlarıda kandırmıştı"
"Çünkü aynısı kız kardeşimin başına geldi Şilan. Kız kardeşim onun yüzünden hayatına son verdi. O gün bu gündür o adamın peşindeydim. Ona güvenen tüm kızları korudum ondan. Evet bir çok kez öldürmek istedim onu, denedimde ve emin ol o ölmese ben yine kendi ellerimle öldürürdüm onu."
Daha fazla dayanamadan tüm gücümle bağırdım "YETER!" Artık dinlemek istemiyordum.
Alas beni kollarına almış, hiç itiraz etmeden koymuştum başımı göğsüne.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
